Αγγούρι

Δεν το χρησιμοποιούμε τυχαία στις σαλάτες μας και σε αλλά είδη διατροφής.

Γνωστό στην χρήση του σε όλους ακόμα και σε εφαρμογές ομορφιάς, αλλά μου μοιάζει σίγουρο άγνωστο σε πολλούς από εμάς για το τι ακριβός μας προσφέρει.

Το αγγούρι είναι καρπός φυτού της ίδιας οικογένειας (Κολοκυνθοειδή) με τα φυτά που παράγουν το πεπόνι, το καρπούζι και το κολοκύθι.

Είναι καρπός του ετήσιου φυτού της αγγουριάς (Cucumis sativus - Σικυός ο ήμερος) που έρπει και αναρριχάται.

Η προέλευση του είναι από την Ινδία όπου το καλλιεργούσαν πριν από 3.000 χρόνια. Επίσης ήταν γνωστό και στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και στους Ρωμαίους. Στη συνέχεια διαδόθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Επάνω στο ίδιο φυτό υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά άνθη. Τα φύλλα του είναι τριχωτά και έχουν μέχρι 5 λοβούς.

Το αγγούρι είναι επίμηκες, κυλινδρικό, πράσινου χρώματος εξωτερικά και ελαφρύ πράσινου έως λευκού εσωτερικά .

Τρώγεται είτε σκέτο, είτε σε σαλάτες είναι δε το κύριο συστατικό στη χωριάτικη σαλάτα και στο τζατζίκι.

Επίσης χρησιμοποιείται σε διάφορες κρέμες ομορφιάς.

Έχει λίγες βιταμίνες, κυρίως C, B1, B2 ενώ βιταμίνη Α υπάρχει στο φλοιό.

Η αγγουριά καλλιεργείται το καλοκαίρι στην ύπαιθρο και τον υπόλοιπο χρόνο σε θερμοκήπια, γιατί είναι ευαίσθητη στο κρύο.

Η υψηλή θερμοκρασία και η υγρασία ευνοούν την ανάπτυξη της.

Τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται διαφορετικές ποικιλίες αγγουριού. Έτσι από το γνωστό κοινό αγγούρι με το μακρύ σχήμα που πωλείται με το τεμάχιο περάσαμε σε μικρότερα αγγούρια που πωλούνται με το κιλό.

Επίσης υπάρχει μία ποικιλία με πολύ μικρούς καρπούς που διατηρούνται τουρσί στο ξίδι με την ονομασία αγγουράκια.

Στην υγεία:

Ο χυμός του αγγουριού είναι δροσιστικός και διουρητικός.

Βοηθά στην δυσκοιλιότητα, την λιθίαση την νευρίτιδα και τα οιδήματα.

Στην ομορφιά:

Πολλές φορές το χρησιμοποιούμε ως ενυδατικό του δέρματος ακόμα και την φλούδα του, αλλά λόγο και της υπάρξεις βιταμινών ως συστατικό και σε μάσκες προσώπου.

 

Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ.