Τα τελευταία χρόνια η ουσία ΣΤΕΒΙΑ
έχει κερδίσει τη συμπάθεια του καταναλωτικού κοινού καθώς
και σημαντική θέση στις διατροφικές προτιμήσεις των περισσότερων από εμάς.
Τι είναι, λοιπόν, η ΣΤΕΒΙΑ; Έχει λόγους, για να προστεθεί στο … χαρτοφυλάκιο της γλυκύτητας;
ΜΥΘΟΙ & ΑΛΗΘΕΙΕΣ :
Η ΣΤΕΒΙΑ περιέχει φυσικά γλυκαντικά, τους γλυκοζίτες στεβιόλης, οι οποίοι αφενός μεν έχουν γλυκαντική αξία 300 φορές υψηλότερη αυτή της ζάχαρης, αφετέρου δε καμία θερμιδική αξία.
Η αρέσκεια όλων μας στη γλυκιά γεύση αποτελεί έμφυτο χαρακτηριστικό και έχει επιβεβαιωθεί με μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στα νεογνά. Για την κάλυψη, λοιπόν, αυτής μας της προτίμησης διατίθεται μια τεράστια μεγάλη ποικιλία γλυκαντικών ουσιών στην αγορά. Σε αυτήν περιλαμβάνονται: η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη Κ, η σακχαρίνη, η σουκραλόζη και οι γλυκοζίτες στεβιόλης, τα οποία και εμφανίζουν εκατοντάδες φορές περισσότερη γλυκύτητα συγκριτικά της ζάχαρης. Καθώς απαιτούνται πολύ μικρές ποσότητες, ώστε να επιτευχθεί η γλυκιά γεύση, η ενεργειακή συνεισφορά των παραπάνω συστατικών είναι αμελητέα συγκριτικά με τη ζάχαρη. Σε αντίθεση με άλλα έντονα γλυκαντικά, οι γλυκοζίτες στεβιόλης προσφέρουν επιπλέον το πλεονέκτημα ότι είναι αποκλειστικά φυτικής προέλευσης, όπως ακριβώς και η ζάχαρη!
Για την ιστορία...
Ο θάμνος Stevia rebaudiana Bertoni, ή απλά Stevia όπως συνήθως αναφέρεται, πήρε το όνομά του από τον Ελβετό βοτανολόγο Moisés Santiago Bertoni, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το φυτό. Η ΣΤΕΒΙΑ αποτελεί βότανο, το οποίο φυτρώνει ελεύθερα στην Κεντρική και Νότια Αμερική και ανήκει στην ίδια οικογένεια φυτών με το ηλιοτρόπιο και το ραδίκι. Η ΣΤΕΒΙΑ καλλιεργήθηκε εκτενώς, λόγω των γλυκών της φύλλων και χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες από τους αυτόχθονες Νοτιαμερικανούς ως παραδοσιακό γλυκαντικό σε τσάι βοτάνων και άλλα αφεψήματα. Δύο είναι τα κύρια γλυκοσιδικά συστατικά στα φύλλα της: η στεβιοσίδη και η ρεμπαουδιοσίδη Α. Αυτά τα συστατικά έχουν 200-300 φορές πιο γλυκιά γεύση από τη ζάχαρη και, επομένως, μια πολύ μικρή ποσότητα είναι αρκετή, ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή γλυκύτητα. Αυτοί οι γλυκοζίτες έχουν αποτελέσει αντικείμενο πρόσφατων μελετών, όσον αφορά την ασφάλεια και έγκρισή τους.
Στην πράξη...
Ακριβώς όπως και με τα άλλα γλυκαντικά, οι γλυκοζίτες στεβιόλης επιτρέπουν στους καταναλωτές τους να απολαμβάνουν τη γλυκιά γεύση χωρίς τύψεις και επιπτώσεις στην υγεία, μια και οι θερμίδες που αποδίδουν είναι αμελητέες. Ιδιαίτερα, άτομα με υπερβάλλον σωματικό βάρος, μεταβολικά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, φαινυλκετονουρία κ.ά επωφελούνται σημαντικά από την ένταξη της στέβιας στο καθημερινό τους διαιτολόγιο.
Στο ερώτημα «αν είναι ασφαλής η κατανάλωσή της», ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (American Food and Drug Administration - FDA), δήλωσαν ξεκάθαρα ότι η χρήση καθαρών γλυκοζιτών στεβιόλης (≥ 95%) είναι ασφαλής για ανθρώπινη κατανάλωση.
Η Μεικτή Ειδική Επιτροπή των FAO/WHO για τα Πρόσθετα των Τροφίμων (FAO/WHO Expert Committee on Food Additives - JECFA) καθιστά ως αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη την πρόσληψη 0-4 mg ανά kg σωματικού βάρους, το οποίο ισοδυναμεί με καθημερινή δόση έως και 240 mg για μια γυναίκα 60 κιλών ή 280mg για έναν άνδρα 70 κιλών.
ΜΥΘΟΙ & ΑΛΗΘΕΙΕΣ :
Η ΣΤΕΒΙΑ περιέχει φυσικά γλυκαντικά, τους γλυκοζίτες στεβιόλης, οι οποίοι αφενός μεν έχουν γλυκαντική αξία 300 φορές υψηλότερη αυτή της ζάχαρης, αφετέρου δε καμία θερμιδική αξία.
Η αρέσκεια όλων μας στη γλυκιά γεύση αποτελεί έμφυτο χαρακτηριστικό και έχει επιβεβαιωθεί με μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στα νεογνά. Για την κάλυψη, λοιπόν, αυτής μας της προτίμησης διατίθεται μια τεράστια μεγάλη ποικιλία γλυκαντικών ουσιών στην αγορά. Σε αυτήν περιλαμβάνονται: η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη Κ, η σακχαρίνη, η σουκραλόζη και οι γλυκοζίτες στεβιόλης, τα οποία και εμφανίζουν εκατοντάδες φορές περισσότερη γλυκύτητα συγκριτικά της ζάχαρης. Καθώς απαιτούνται πολύ μικρές ποσότητες, ώστε να επιτευχθεί η γλυκιά γεύση, η ενεργειακή συνεισφορά των παραπάνω συστατικών είναι αμελητέα συγκριτικά με τη ζάχαρη. Σε αντίθεση με άλλα έντονα γλυκαντικά, οι γλυκοζίτες στεβιόλης προσφέρουν επιπλέον το πλεονέκτημα ότι είναι αποκλειστικά φυτικής προέλευσης, όπως ακριβώς και η ζάχαρη!
Για την ιστορία...
Ο θάμνος Stevia rebaudiana Bertoni, ή απλά Stevia όπως συνήθως αναφέρεται, πήρε το όνομά του από τον Ελβετό βοτανολόγο Moisés Santiago Bertoni, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το φυτό. Η ΣΤΕΒΙΑ αποτελεί βότανο, το οποίο φυτρώνει ελεύθερα στην Κεντρική και Νότια Αμερική και ανήκει στην ίδια οικογένεια φυτών με το ηλιοτρόπιο και το ραδίκι. Η ΣΤΕΒΙΑ καλλιεργήθηκε εκτενώς, λόγω των γλυκών της φύλλων και χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες από τους αυτόχθονες Νοτιαμερικανούς ως παραδοσιακό γλυκαντικό σε τσάι βοτάνων και άλλα αφεψήματα. Δύο είναι τα κύρια γλυκοσιδικά συστατικά στα φύλλα της: η στεβιοσίδη και η ρεμπαουδιοσίδη Α. Αυτά τα συστατικά έχουν 200-300 φορές πιο γλυκιά γεύση από τη ζάχαρη και, επομένως, μια πολύ μικρή ποσότητα είναι αρκετή, ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή γλυκύτητα. Αυτοί οι γλυκοζίτες έχουν αποτελέσει αντικείμενο πρόσφατων μελετών, όσον αφορά την ασφάλεια και έγκρισή τους.
Στην πράξη...
Ακριβώς όπως και με τα άλλα γλυκαντικά, οι γλυκοζίτες στεβιόλης επιτρέπουν στους καταναλωτές τους να απολαμβάνουν τη γλυκιά γεύση χωρίς τύψεις και επιπτώσεις στην υγεία, μια και οι θερμίδες που αποδίδουν είναι αμελητέες. Ιδιαίτερα, άτομα με υπερβάλλον σωματικό βάρος, μεταβολικά νοσήματα, σακχαρώδη διαβήτη, φαινυλκετονουρία κ.ά επωφελούνται σημαντικά από την ένταξη της στέβιας στο καθημερινό τους διαιτολόγιο.
Στο ερώτημα «αν είναι ασφαλής η κατανάλωσή της», ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (American Food and Drug Administration - FDA), δήλωσαν ξεκάθαρα ότι η χρήση καθαρών γλυκοζιτών στεβιόλης (≥ 95%) είναι ασφαλής για ανθρώπινη κατανάλωση.
Η Μεικτή Ειδική Επιτροπή των FAO/WHO για τα Πρόσθετα των Τροφίμων (FAO/WHO Expert Committee on Food Additives - JECFA) καθιστά ως αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη την πρόσληψη 0-4 mg ανά kg σωματικού βάρους, το οποίο ισοδυναμεί με καθημερινή δόση έως και 240 mg για μια γυναίκα 60 κιλών ή 280mg για έναν άνδρα 70 κιλών.
Ελένη Σολωμού,
Κλινική Διαιτολόγος Διατροφολόγος, BSc,
Υπεύθυνη Διαιτολογικής Μονάδας ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
Εξωτερικός συνεργάτης Διαβητολογικού Τμήματος Τζάνειου Νοσοκομείου
Δημήτρης Γρηγοράκης,
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc
Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Master of Science in Applied Dietetics
Επιμέλεια: Εμμανουήλ Δημονίτσας
Βιβλιογραφικές αναφορές
1. EUFIC podcast “Managing sweetness”. Presentation of France Bellisle.
2. EUFIC Food Today n° 49 (2005) Low-calorie sweeteners, more than just a sweet taste
3. Phelan S, Lang W, Jordan D and Wing RR (2009) Use of artificial sweeteners and fat-modified foods in weight loss maintainers and always-normal weight individuals. International Journal of Obesity advance online publication 28 July 2009; doi: 10.1038/ijo.2009.147
4. Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives (JECFA). Evaluation of certain food additives. WHO Technical Report Series 952, 2009.
5. FDA response letter GRAS Notice No. GRN 000253, 17 December 2008.
6. French Ministry of Economy, Finance, and Employment. Arrêté du 26 août 2009 relatif à l’emploi du rébaudioside A (extrait de Stevia rebaudiana) comme additif alimentaire. Le Journal officiel de la République française, Edition n° 0206, 6 September 2009
Πηγή: fysbook.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου