Μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο Μ.Δ.Σ.

Όσο η έρευνα αντιμετώπισης ασθενειών εμβαθύνει τις γνώσεις της, τόσο ανακαλύπτονται και νέες ασθένειες που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα.

Συνήθως αρχικά μας μοιάζουν σπάνιες στο σύνολο τους

οι νέες ασθένειες, προχωρώντας όμως σε βάθος ανακαλύπτουμε φορές και τρομακτικά μεγάλα ποσοστά να έχουν στην κατοχή τους.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και το Μυελοδυσπλασικό σύνδρομο.  

Μοιάζει για σπάνιο νόσημα που όμως κάθε χρόνο καταχωρεί στους καταλόγους του περίπου 45 με 52 χιλιάδες νέους ασθενείς.

Τί είναι το Μυελοδυσπλασικό συνδρομο ή Μ.Δ.Σ. ?

Το μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο (ΜΔΣ) είναι μια ομάδα διαταραχών που σχετίζονται με δυσλειτουργία και αναποτελεσματικότητα του μυελού των οστών και οδηγούν σε μειωμένη παραγωγή ενός ή παραπάνω τύπων των κυττάρων του αίματος.  

Μπορεί να οδηγήσει σε απλή αναιμία, υποτροπιάζουσες συνεχιζόμενες λοιμώξεις, αναίτιους μώλωπες ή ακόμα και αναίτιες αιμορραγίες.

Το ΜΔΣ μπορεί να προκύψει αυθόρμητα ως πρωτογενές ΜΔΣ ή να αναπτυχθεί μετά από έκθεση σε συγκεκριμένα φάρμακα, χημικά και τοξίνες ως δευτερογενές ΜΔΣ.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, κάθε χρόνο μόνο στην Αμερική εμφανίζονται 3-5 νέα περιστατικά σε κάθε 100.000 άτομα.  

Το ΜΔΣ εμφανίζεται συχνότερα σε άντρες από ότι σε γυναίκες και πάνω από το 80% των περιπτώσεων είναι άτομα άνω των 60 ετών.

Ο φυσιολογικός μυελός των οστών είναι ένας λιπαρός και ινώδης ιστός που βρίσκεται στο εσωτερικό των μεγαλύτερων οστών του σώματος.  

Περιέχει βλαστοκύτταρα που μπορούν να διαφοροποιηθούν και να δημιουργήσουν οποιονδήποτε από τους τρεις τύπους αιμοκυττάρων.  

Τα βλαστοκύτταρα που πρόκειται να διαφοροποιηθούν σε ένα συγκεκριμένο τύπο κυττάρου, περνούν πρώτα από διάφορα στάδια ωρίμανσης και αναπτύσσονται μέσα στο μυελό των οστών και έπειτα, απελευθερώνονται ως ώριμα κύτταρα στη κυκλοφορία του αίματος.

Συγκεκριμένα τα βλαστοκύτταρα μπορεί να διαφοροποιηθούν σε:

·         Ερυθρά αιμοσφαίρια – κύτταρα που περιέχουν αιμοσφαιρίνη και μεταφέρουν οξυγόνο στους ιστούς

·         Λευκά αιμοσφαίρια – πέντε διαφορετικοί τύποι κυττάρων που καταπολεμούν μολύνσεις

·         Αιμοπετάλια – ειδικά θραύσματα κυττάρων που παίζουν σημαντικό ρολό στη δημιουργία θρόμβου στο αίμα.

Σε περίπτωση ΜΔΣ, ένα μη φυσιολογικό βλαστοκύτταρο στο μυελό αρχίζει να διαιρείται δημιουργώντας αντίγραφα (Κλώνους) ενός από τους προηγούμενους κυτταρικούς τύπους.  

Όπως αναπαράγονται, τα παθολογικά  κύτταρα εμποδίζουν τα φυσιολογικά κύτταρα να αναπτυχθούν, μειώνοντας τον διαθέσιμο χώρο, και έτσι δημιουργούνται λίγα μόνο φυσιολογικά κύτταρα.  

Κατά συνέπεια, οι αριθμοί ενός ή περισσότερων τύπων αιμοκυττάρων, ( Ερυθροκύτταρα, λευκοκύτταρα ή αιμοπετάλια) σταδιακά μειώνονται δημιουργώντας αντίστοιχα προβλήματα στην υγεία του ασθενούς.

Το ΜΔΣ είναι μια ομάδα διαταραχών που εμφανίζει μεγάλη ποικιλομορφία. Μερικά περιστατικά ΜΔΣ υποτροπιάζουν για πολλά χρόνια.  

Μπορεί να δημιουργούν λίγα συμπτώματα και να μην διαγνωστούν μέχρι να εμφανιστούν σημαντικές ελλείψεις κυττάρων μέχρις ότου η ασθένεια αρχίσει να αναπτύσσεται γρήγορα.  

Κατηγορίες - Ταξινόμηση

Οι μυελοδυσπλαστικές ανωμαλίες που οφείλονται σε ΜΔΣ ταξινομούνται με βάση διεθνώς αναγνωρισμένα συστήματα.  

Τα συστήματα αυτά έχουν εξελιχθεί και περιλαμβάνουν ταξινομήσεις βάσει των τύπων των προσβεβλημένων κυττάρων, της πιθανής αιτίας και της πρόγνωσης.

Η ταξινόμηση του ΜΔΣ ενός ασθενή στοχεύει να βοηθήσει στην πρόβλεψη της εξέλιξης της νόσου και στην απόφαση λήψης κατάλληλης θεραπείας.

Κυτταρική ταξινόμηση

Η σύγχρονη αποδεκτή ταξινόμηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας βασίζεται στην μορφή των κυττάρων του αίματος και του μυελού των οστών.

Κλινική ταξινόμηση

Η κλινική ταξινόμηση βασίζεται στα αντιληπτά αίτια του ΜΔΣ.

Αυτή περιλαμβάνει:

·         Πρωτογενές ΜΔΣ (Denovo ) – όταν δεν υπάρχει κάποια αναγνωρίσιμη αιτία. Αποτελεί την πλειονότητα των περιστατικών.

·         Δευτερογενές ΜΔΣ – όταν υπάρχει κάποια αναγνωρίσιμη αιτία. Αυτή μπορεί να είναι η προηγουμένη φαρμακευτική αγωγή ή η έκθεση σε κάτι που γνωρίζουμε πως σχετίζεται με ΜΔΣ. Αυτός ο τύπος είναι ο λιγότερο πιθανός να ανταποκριθεί σε θεραπεία.

Αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης δευτερογενούς ΜΔΣ

·         Περίπτωση προηγούμενης χημειοθεραπείας για όγκους, καρκινώματα

·         Περίπτωση έκθεσης σε μεγάλη δόση ακτινοβολίας

·         Καπνιστές

·         Έκθεση σε ζιζανιοκτόνα, φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Βενζόλιο, τολουόλιο και άλλα οργανικά χημικά. Βαρέα μέταλλα. Χημικά που σχετίζονται με τη βιομηχανία πετρελαίου.

Συμπτώματα.

Οι ενδείξεις και τα συμπτώματα του μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου σχετίζονται με χαμηλούς αριθμούς αιμοκυττάρων.  

Μπορεί να ποικίλλουν σε σοβαρότητα από άτομο σε άτομο αλλά και σε σχέση με το χρόνο.

Ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων και τον βαθμό στον οποίο έχουν επηρεαστεί, μπορεί να εκδηλώνονται μόνο πολύ μικρά, σποραδικά συμπτώματα ή αλληλεπικαλύπτοντας τις προηγούμενες κατηγορίες:

Χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία)

·         Κόπωση.

·         Δύσπνοια.

·         Αδυναμία.

·         Χλωμότερο δέρμα από ότι συνήθως.

Χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων

 

( Λευκοπενία )

·         Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις.

·         Πυρετός.

Χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων ( Θρομβοπενία )

·         Αιμορραγία.

·         Εύκολη δημιουργία μώλωπα.

·         Πετέχειες ( Μικρά κόκκινα σημάδια στο δέρμα ).

Θεραπεία

Η θεραπεία του ΜΔΣ εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του σταδίου της νόσου, της ηλικίας και της συνολικής κατάστασης της υγείας του ατόμου, καθώς και της πρόγνωσης και της πιθανής απόκρισης.  

Μέχρι στιγμής, η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων του μυελού των οστών είναι η μοναδική διαθέσιμη θεραπεία που έχει πιθανότητα σε χαμηλά ποσοστά να θεραπεύσει το ΜΔΣ.  

Φαρμακευτικές αγωγές υπάρχουν συμπτωματολογικά και συχνά αλλάζουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.

Εάν υπάρχει αναιμία, τότε μπορεί να είναι απαραίτητες μεταγγίσεις αίματος.

Οι επαναλαμβανόμενες μεταγγίσεις μπορεί να επιφέρουν συσσώρευση σιδήρου στο σώμα και να δημιουργήσουν την ανάγκη για θεραπείες αποσιδήρωσης.

Μεταγγίσεις αιμοπεταλίων μπορεί να είναι απαραίτητες για τον έλεγχο αιμορραγιών.

Σε περίπτωση χαμηλού αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων, η χορήγηση αντιβιοτικών μπορεί να είναι απαραίτητη, εάν ο ασθενής είναι ευάλωτος σε λοιμώξεις.

Σε κάποια περιστατικά χορηγούνται ουσίες όπως η ερυθροποιητίνη ώστε να υποβοηθηθεί η παραγωγή ερυθροκυττάρων.

Παράγοντες ανάπτυξης όπως ο παράγοντας ανάπτυξης αποικιών κοκκιοκυττάρων και ο παράγοντας ανάπτυξης αποικιών κοκκιοκυττάρων – μακροφάγων μπορούν να χορηγηθούν ώστε να υποβοηθήσουν την παραγωγή λευκοκυττάρων.

Κάποιοι ασθενείς με ΜΔΣ μπορεί να χρειαστεί να κάνουν χημειοθεραπεία με φάρμακα όπως η 5 - αζασιτιδίνη και η δεσιταβίνη, ανοσορρυθμιστικά φάρμακα όπως λεναλιδομίδη (Κυρίως όσοι έχουν χρωμοσωμική αλλαγή τύπου del (5q)) ή ανοσοκατασταλτικά.

Νέες θεραπείες για το ΜΔΣ ανακαλύπτονται διαρκώς μέσα από έρευνες και κλινικές δοκιμές και για κάθε νεότερο θα ενημερώνεστε από την σελίδα μας.

Φυσική αντιμετώπιση.

Αν και υπάρχουν σπουδαία φυσικά ιάματα και σουπερ τροφές που επιμέρους μπορούν να βοηθήσουν την ενίσχυση του αριθμού των αιμοκυττάρων, ( Ερυθροκύτταρα, λευκοκύτταρα ή αιμοπετάλια) ένα είναι το φυσικό ίαμα που έχει κλινικές αποδείξεις ομαλοποίησης και διατήρησης σε φυσιολογικά επίπεδα αναλογιών στο αίμα.  

Ganoderma Lucidum είναι το όνομα του και η ένταξη σε μια συστηματική και εξατομικευμένη Γανοθεραπεία ασθενών με Μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο Μ.Δ.Σ. είναι επιβεβλημένη και ανεξάρτητα όποιας φαρμακευτικής αγωγής.

Για οποιαδήποτε επιπρόσθετη πληροφορία επικοινωνήστε μαζί μου στο e-mail  g.g.erisianos@gmail.com

 

Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού

Φαρμακοποιός

Διαβάστε ακόμα:

Οι φυσιολογικές τιμές σιδήρου και ότι πρέπει να γνωρίζετε για την αναιμία  &  ΑΝΑΙΜΙΑ και η φυσική αντιμετώπιση της.  &  Ομάδα αίματος και υγεία. Πιο είναι το τρωτό τους σημείο ?  &  Το αίμα.  &  Ganoderma Lucidum. Ο άξονας κάθε θεραπείας.  &  Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος & το Ganoderma Lucidum.  & 

Νεοπλασίες – καρκίνος & Ganoderma Lucidum.   &  Γανοθεραπεία.