Ενώ πάνω στην βοτανολογία έχουν στηρίξει
το 90% της έρευνας στην σύγχρονη φαρμακολογία, εντούτοις λόγοι καθαρά οικονομικής σκοπιμότητας επιμελώς
όχι μόνο την διατηρεί στην αφάνεια,
αλλά και την μάχεται στιβαρά λες και ο σκοπός της ύπαρξης της δεν είναι κοινός.
Υγεία, ευεξία και ομορφιά κοντολογίς
υπόσχονται οι μεν και οι δε, χωρίς ωστόσο να έχουν μπορέσει επί του παρόντος να συμπλεύσουν
για τους κοινούς αυτούς σκοπούς.
Από την άλλη αντικειμενικά, βαριά είναι η ιστορία της βοτανολογίας και παραμένει μέχρι και σήμερα πάνω σε σταθερή τροχιά, εν αντιθέσει με την συχνή μετάλλαξη φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων που μπορεί ναι μεν να έχουν δώσει λύσεις ταχείας δράσης αλλά αποδεδειγμένα κατηγορούνται για ένα πλήθος σοβαρών παρενεργειών.
Επί του προκειμένου.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση άπαξ και δια παντός.
Βοτανολογία σήμερα δεν θεωρείται η εμπειρική κατάθεση πρακτικών απόψεων βοτανοθεραπευτών ανά τον κόσμο, αλλά η επιστημονική ανάλυση βοτάνων ως προς την δραστική τους σύσταση και εφαρμογή σε παθήσεις που βασανίζουν την ανθρωπότητα.
Ασφαλώς και η αφετηρία υπάρχει σε εκατοντάδες τόμους και εκατομμύρια μελέτες από την αρχαιότητα, ξεκινώντας μάλιστα από τον πατέρα της ιατρικής επιστήμης τον Ιπποκράτη.
Μερικές δεκάδες χρόνια αργότερα ο Διοσκουρίδης, πατέρας της φαρμακολογίας και φαρμακευτικής, ασχολήθηκε συστηματικά με την καταγραφή στις ιδιότητες πολλών βοτάνων καταγράφοντας τα αποτελέσματα τους σε παθήσεις που είχε διαπιστώσει συντάσσοντας έτσι κανονικά τις πρώτες κλινικές μελέτες.
Μια περίτρανη απόδειξη της αναλυτικής καταγραφής του Διοσκουρίδη είναι και η ρίζα στην ονομασία των περισσοτέρων βοτάνων που είναι Ελληνική μέχρι σήμερα.
Agrimony, το Αγριμόνιο, Levander, η Λεβάντα, Lemon, το Λεμόνι, Echinacea, η Εχινάτσα, Ganoderma, το Γανόδερμα, Hipofaes το γνωστό από την αρχαιότητα ιπποφάες. κ.α.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση άπαξ και δια παντός.
Βοτανολογία σήμερα δεν θεωρείται η εμπειρική κατάθεση πρακτικών απόψεων βοτανοθεραπευτών ανά τον κόσμο, αλλά η επιστημονική ανάλυση βοτάνων ως προς την δραστική τους σύσταση και εφαρμογή σε παθήσεις που βασανίζουν την ανθρωπότητα.
Ασφαλώς και η αφετηρία υπάρχει σε εκατοντάδες τόμους και εκατομμύρια μελέτες από την αρχαιότητα, ξεκινώντας μάλιστα από τον πατέρα της ιατρικής επιστήμης τον Ιπποκράτη.
Μερικές δεκάδες χρόνια αργότερα ο Διοσκουρίδης, πατέρας της φαρμακολογίας και φαρμακευτικής, ασχολήθηκε συστηματικά με την καταγραφή στις ιδιότητες πολλών βοτάνων καταγράφοντας τα αποτελέσματα τους σε παθήσεις που είχε διαπιστώσει συντάσσοντας έτσι κανονικά τις πρώτες κλινικές μελέτες.
Μια περίτρανη απόδειξη της αναλυτικής καταγραφής του Διοσκουρίδη είναι και η ρίζα στην ονομασία των περισσοτέρων βοτάνων που είναι Ελληνική μέχρι σήμερα.
Agrimony, το Αγριμόνιο, Levander, η Λεβάντα, Lemon, το Λεμόνι, Echinacea, η Εχινάτσα, Ganoderma, το Γανόδερμα, Hipofaes το γνωστό από την αρχαιότητα ιπποφάες. κ.α.
Άλλωστε επίσης γνωστό στην άλλη άκρη της γης και αρκετούς αιώνες νωρίτερα στην μακρινή Κίνα αναφέρουν περιγραφές για βότανα αιώνιας νιότης, για βασιλικά βότανα και αλλά τέτοια παρεμφερή όπου μέχρι και σήμερα η ιατρική τους επιστήμη βασίζεται σε αυτά και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.
Αντίθετα στην δύση οι επιστήμονες στράφηκαν σε χημικές δημιουργίες αντιγράφοντας τις φαρμακευτικές δραστικές ουσίες των βοτάνων χωρίς ωστόσο να το πετύχουν 100% αυτό στις περισσότερες μέχρι και σήμερα.
Το πάντρεμα της δυτικής ιατρικής επιστήμης και της ανατολικής δεν άργησε να έρθει και από την δεκαετία του 1950 – 1960 υπήρξαν βροντερές μελέτες που προσδιόριζαν αλλαγή πλεύσης των ερευνών σε νέα φαρμακευτικά σκευάσματα που θα τα αποτελούσαν συνδυασμός πολλών φαρμακευτικών ουσιών βοτάνων.
Μέντορας τους μια Γερμανίδα μοναχή, η Hildegart Von Bigen, που όλο το καλοκαίρι περισυνέλεγε βότανα στα βουνά της Αυστρίας και γενικότερα της κεντρικής Ευρώπης, έφτιαχνε πομάδες και σκονάκια βασισμένη σε παραδοσιακές μοναστηριακές συνταγές και τον χειμώνα περιφερόταν στα δημόσια νοσοκομεία των μεγαλουπόλεων της Γερμανίας θεραπεύοντας φτωχούς ασθενείς που αδυνατούσαν να αγοράσουν τα φάρμακα τους.
Το πάντρεμα της δυτικής ιατρικής επιστήμης και της ανατολικής δεν άργησε να έρθει και από την δεκαετία του 1950 – 1960 υπήρξαν βροντερές μελέτες που προσδιόριζαν αλλαγή πλεύσης των ερευνών σε νέα φαρμακευτικά σκευάσματα που θα τα αποτελούσαν συνδυασμός πολλών φαρμακευτικών ουσιών βοτάνων.
Μέντορας τους μια Γερμανίδα μοναχή, η Hildegart Von Bigen, που όλο το καλοκαίρι περισυνέλεγε βότανα στα βουνά της Αυστρίας και γενικότερα της κεντρικής Ευρώπης, έφτιαχνε πομάδες και σκονάκια βασισμένη σε παραδοσιακές μοναστηριακές συνταγές και τον χειμώνα περιφερόταν στα δημόσια νοσοκομεία των μεγαλουπόλεων της Γερμανίας θεραπεύοντας φτωχούς ασθενείς που αδυνατούσαν να αγοράσουν τα φάρμακα τους.
Πεθαίνοντας η μοναχή Hildegard αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη σε συνταγές και μελέτες σε Γερμανούς φαρμακοποιούς, μπολιάζοντας τους παράλληλα για την αναγκαιότητα βιολογικών βοτάνων μιας και είχε διαπιστώσει ότι η συστηματική καλλιέργεια, μπορεί να βγάζει όμορφα δένδρα και καρπούς, αλλά δεν είχαν σχέση με τα αυτοφυή που μάζευε, τόσο σε γεύση, όσο και σε δραστικότητα.
Έτσι εμφανίζονται οι πρώτες βιολογικές καλλιέργειες βοτάνων στην Γερμανία και εμμέσως πλην σαφώς αρχίζουν να διδάσκονται οι σύγχρονοι επιστήμονες από την ιατρική της Κίνας και της Ιάπωνας που ως γνωστό βασίζονται στα όπλα της φύσης.
Στις δυο τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα εμφανίζονται τα πρώτα φυσικά συμπληρώματα διατροφής και ιάματα, όπου εισάγονται στην ιατρική και φαρμακευτική ορολογία, όροι του τύπου, τοξίνες και αποτοξίνωση, φυτικές ίνες, λιπαρά οξέα, φυσικές βιταμίνες και μέταλλα.
Σήμερα δεν υπάρχουν σύνορα σε φυσικά ιάματα, προσφέροντας έτσι στην ανθρωπότητα εναλλακτικές θεραπευτικές εφαρμογές για καλή υγεία, ευεξία και ομορφιά.
Έτσι εμφανίζονται οι πρώτες βιολογικές καλλιέργειες βοτάνων στην Γερμανία και εμμέσως πλην σαφώς αρχίζουν να διδάσκονται οι σύγχρονοι επιστήμονες από την ιατρική της Κίνας και της Ιάπωνας που ως γνωστό βασίζονται στα όπλα της φύσης.
Στις δυο τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα εμφανίζονται τα πρώτα φυσικά συμπληρώματα διατροφής και ιάματα, όπου εισάγονται στην ιατρική και φαρμακευτική ορολογία, όροι του τύπου, τοξίνες και αποτοξίνωση, φυτικές ίνες, λιπαρά οξέα, φυσικές βιταμίνες και μέταλλα.
Σήμερα δεν υπάρχουν σύνορα σε φυσικά ιάματα, προσφέροντας έτσι στην ανθρωπότητα εναλλακτικές θεραπευτικές εφαρμογές για καλή υγεία, ευεξία και ομορφιά.
Συμπερασματικά:
Γενικότερα τα βότανα έχουν λόγο ύπαρξης στην ζωή μας στηρίζοντας όχι μόνο την υγεία, την ευεξία και την ομορφιά, αλλά φορές ακόμα και την θεραπεία σε βασανιστικές ασθένειες.
Μεγάλες είναι οι διαφορές που τα χωρίζουν από τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, με κύρια αυτή της δράσης στην ρίζα του κακού και όχι στο σύμπτωμα.
Από την άλλη και αυτά χρίζουν γνώση στην χρήση τους και προκειμένου να αποδώσουν τα μέγιστα συστηματική και μακροχρόνια λήψη.
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
Γενικότερα τα βότανα έχουν λόγο ύπαρξης στην ζωή μας στηρίζοντας όχι μόνο την υγεία, την ευεξία και την ομορφιά, αλλά φορές ακόμα και την θεραπεία σε βασανιστικές ασθένειες.
Μεγάλες είναι οι διαφορές που τα χωρίζουν από τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, με κύρια αυτή της δράσης στην ρίζα του κακού και όχι στο σύμπτωμα.
Από την άλλη και αυτά χρίζουν γνώση στην χρήση τους και προκειμένου να αποδώσουν τα μέγιστα συστηματική και μακροχρόνια λήψη.
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
Πράσινα φάρμακα. Αυτονόητο το δικαίωμα να ονομάζονται έτσι ? & Θαυματουργό φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας & Ανοσοποιητικό σύστημα. Επιβεβλημένη η διατήρηση του σε υψηλό επίπεδο ? & Καρκίνος και χημειοθεραπεία. Μια προγεγραμμένη πορεία με αμφίβολο αποτέλεσμα. & Graviola. Όνομα άμεσα συνδεδεμένο με τον αγώνα κατά του καρκίνου & Η Χημειοθεραπεία, οι εμμονές και αντικειμενική βοήθεια στον ασθενή με φυσικά ιάματα. & Ganoderma Lucidum. Ο άξονας κάθε θεραπείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου