Επεισοδιακή υπερφαγία:

Όταν ένα σνακ οδηγεί σε ψυχική νόσο

Όταν αντιμετωπίζουμε στρες, πολλές φορές η αυθόρμητη κίνηση που κάνουμε είναι να τρέξουμε στην κουζίνα και να αναζητήσουμε ένα κουτί μπισκότα ή σοκολατάκια.

Άλλοτε πάλι πέφτουμε με τα μούτρα σε ένα μπολ παγωτό μετά από μια κακή μέρα στη δουλειά.

Τι γίνεται όμως όταν δεν μπορούμε να σταματήσουμε να τσιμπολογάμε;

Οι ειδικοί δηλώνουν πως η λεγόμενη αδηφαγική διαταραχή ή επεισοδιακή υπερφαγία αποτελεί πλέον επίσημα ψυχική νόσο. Προστέθηκε πρόσφατα στο αμερικανικό Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (τη «βίβλο» των ψυχιάτρων) και αναμένεται να αναγνωριστεί επίσημα και στο Ηνωμένο Βασίλειο από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Κλινικής Αριστείας (NICE).

Έτσι, η διαταραχή θα θεωρείται εξίσου σημαντική με την ανορεξία ή τη βουλιμία.

«Τα άτομα που πάσχουν από την αδηφαγική διαταραχή έχουν την τάση να παίρνουν πολύ βάρος και κατά καιρούς περνούν φάσεις όπου τσιμπολογούν ακατάπαυστα, αλλά όχι όπως στη βουλιμία», εξηγεί ο Κρίστοφερ Φέρμπερν, καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Οι ασθενείς με αδηφαγική διαταραχή πάσχουν συχνά και από κατάθλιψη και τα επεισόδια υπερφαγίας συμβαίνουν συνήθως κρυφά. Τα άτομα που ασκούν αυστηρή αυτοκριτική είναι πιο επιρρεπή στη διαταραχή.

«Στην επεισοδιακή υπερφαγία, το άτομο δεν μπορεί να σταματήσει όταν ξεκινήσει να τρώει. Πολλοί δεν μπορούν να αντισταθούν εξ αρχής», δηλώνει ο Φέρμπερν.

Πηγή:onmed.gr