Πόσιμο κολλαγόνο.

Όλη η αλήθεια,

μα και το ψέμα

για την ύπαρξη του.

Κατά καιρούς στην φαρμακευτική αγορά και γενικά στην αγορά των συμπληρωμάτων, εμφανίζονται διάφορα προϊόντα που μας τάζουν άριστη υγεία, φανταστική ευεξία και απίστευτη ομορφιά.

Που είναι όμως η αλήθεια και που το ψέμα ?

Γιατί όμως συνήθως αυτά τα θαυματουργά προϊόντα, ( ΟΥΣΙΕΣ ) έχουν ένα συγκεκριμένο χρόνο ζωής στην αγορά και μετά ως κομήτες αφήνουν να σβήσει η λάμψη τους στον ουρανό και εξαφανίζονται.

1. Ως ιαματικές ουσίες δεν υπάρχουν ?
2. Είναι κακές απομιμήσεις ?
3. Ή κάτι άλλο συμβαίνει ?

Εδώ και αρκετό καιρό ( Κοντά στα 2 χρόνια ) εμφανίστηκε στην αγορά και το πόσιμο κολλαγόνο, μάλιστα διαφημιζόμενο με πομπώδη σλόγκαν του τύπου ότι σταματά την τριχόπτωση στους άνδρες, σταματά τους πόνους των αρθρώσεων σε όλους, καταπολεμά τον γηρασμό του δέρματος στις γυναίκες  και άλλα τέτοια.

Είναι γεγονός ότι το κολλαγόνο ως  ενδοκρινή ουσία τα κάνει όλα αυτά και με το παραπάνω.

Από την άλλη για να γίνω σαφής.

ΔΕΝ αμφισβητώ μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου την ποιότητα των προϊόντων καμιάς απολύτως εμπορικής εταιρίας.

Δέχομαι απλά τα όσα δηλώνουν όπου μετά από ενδελεχή έλεγχο διπλό διασταυρωμένα βγάζω τα προσωπικά μου συμπεράσματα.

Ας γνωρίσουμε κατ’  αρχήν το κολλαγόνο.

Το κολλαγόνο είναι το σημαντικότερο δομικό συστατικό όλου του ανθρωπίνου σώματος.

Κύρια δράση του είναι η σύνθεση ιστών, ( Ένωση πολλών κυττάρων ) διατηρώντας τους σε πλήρη δράση, ανάπτυξη και νεανικότητα.

Το ανθρώπινο όργανο που βασίζει κατά 75 % την καλή του λειτουργία στο κολλαγόνο είναι το δέρμα.

Τι παρατηρούμε λοιπόν σε αυτό προκειμένου να το κατανοήσουμε καλύτερα.

Από την ηλικία των 30 ετών γενικά αρχίζει η γήρανση του δέρματος και η χαλάρωση του.

Όσο περνούν τα χρόνια τα σημάδια της γήρανσης πάνω στο δέρμα ολοένα είναι και πιο ορατά.

Η χαλάρωση αυξάνετε, σημάδια χρωματικά παρατηρούνται πάνω του, επίσης μια ξηρότητα και τέλος εμφανίζονται και οι πρώτες ρυτίδες στο πρόσωπο και τον λαιμό, καθώς ραγάδες και ουλές στο σώμα. ( Στήθος, κοιλία, γλουτοί κτλ )

Εκεί όλοι θα έχουμε ακούσει να λένε οι ειδική ότι το κολλαγόνο άρχισε να είναι σε ανεπάρκεια και είναι θέμα του καθενός να προσπαθήσει εξωγενώς  να το φέρει πίσω στην αρχική του κατάσταση. ( Με διάφορες κρέμες, σήμερα πόσιμο, κάψουλες κτλ )

Όμως ποιος είναι εκείνος που αναρωτήθηκε για τον ενδοκρινή μηχανισμό παραγωγής κολλαγόνου ?

Πως ο οργανισμός μας μετατρέπει την πρωτεΐνη σε κολλαγόνο και δια ποιας οδού προμηθεύει τους ιστούς με αυτό ?

Βασικά ερωτηματικά που δεν ξέρω για ποιους λόγους παραμένουν στο σκοτάδι για το ευρύ κοινό.

Με λόγια απλά θα πω τα εξής χωρίς να μπαίνω σε μηχανισμούς και ορολογίες που είναι ακαταλαβίστικοι για τους περισσοτέρους από εσάς.

Η παραγωγή του κολλαγόνου γίνετε από τους ινοβλάστες και η μεταφορά του στα κύτταρα που δημιουργούν τους ιστούς από την μικρό-κυκλοφορία του αίματος ( Τριχοειδή αγγεία )

Τα τριχοειδή αγγεία είναι που πλήττονται στον άνθρωπο από τις τοξίνες, τους θρόμβους κτλ, φράζουν και έτσι παρουσιάζετε η αδυναμία αφενός παραγωγής κολλαγόνου, αλλά βασικά αφετέρου και η έλλειψη μεταφορικής οδού.

Θέλει να πάει το κολλαγόνο κοντολογίς στην ρυτίδα του δέρματος, ή τους χόνδρους των αρθρώσεων, γιατί το δίνουμε έτοιμο στον οργανισμό αλλά δεν έχει δίοδο να φτάσει στον στόχο του.

Μα άμα δεν έχεις αγγεία γιατί έχουν καταστραφεί πως θα ταΐσεις τα κύτταρα σου ?

Απλοϊκά για να το ελαφρύνουμε και λίγο, είναι σαν και εκείνον που προσπαθεί να μεταφέρει νερό με το κόσκινο για να ποτίσει το αμπέλι του που χαροπαλεύει από την ξηρασία.

Δεν λέω το σύγχρονο πόσιμο κολλαγόνο που κυκλοφορεί είναι υδροδιαλυτό και απορροφάτε εύκολα από τον οργανισμό, αλλά πως και μέχρι που φτάνει είναι το πρώτο μου ερώτημα.

Ένα δεύτερο εξίσου σημαντικό ερώτημα που γενάτε είναι, το κατά πόσο ωφέλιμο στο βάθος του χρόνου  για κάθε  οργανισμό είναι να υποβοηθάμε ή ακόμα και να αντικαταστούμε εν προκειμένου τις λειτουργίες του.  

Τι μας απέδειξαν οι καλλυντικές κρέμες κολλαγόνου και γιατί σήμερα τείνουν να καταργηθούν παντελώς ?

Ταΐζαμε το δέρμα ( Που έχει αποδεδειγμένα απορροφητικότητα ) κολλαγόνο, αυτό έμαθε στο έτοιμο και σταμάτησε να παράγει.

Έτσι παρατηρήθηκε το φαινόμενο, όταν του σταματούσαμε εμείς την χορήγηση, αυτό γέρναγε πριν την ώρα του.

Είχε μάθει στο έτοιμο ο οργανισμός και αδράνησε απλά.

Μήπως αυτό δεν έχει συμβεί και με μια μεγάλη σειρά φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων όπως τα υπακτικά ?

Δεν αντιμετώπισε την δυσκοιλιότητα με διατροφή, άσκηση κτλ αλλά βρήκε λύση στα υπακτικά φάρμακα με αποτέλεσμα σήμερα το έντερο να αδρανήσει και αν δεν πάρει τις σταγόνες του, τις καραμέλες του ή το σιρόπι τουαλέτα δεν βλέπει.

Έμαθε λέμε για παράδειγμα να κοιμάται με το υπναγωγό του χάπι και αν δεν τα πάρει . . . δεν κλείνει μάτι.

Μετά από αυτά και αυτά, τα συμπεράσματα δικά σας.

Η προσωπική μου άποψη είναι να συμπλέουμε με την φύση μας και να παλεύουμε στο πλευρό της ενάντια στην φυσιολογική φθορά του χρόνου.

Ποτέ να μην προσπαθήσουμε να την αντικαταστήσουμε γιατί σίγουρα το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό.

Προσέχουμε από μικρές ηλικίες το κυκλοφορικό μας σύστημα ( κυκλοφορία του αίματος ) και λαμβάνουμε ως συμπλήρωμα μόνο φυσικά ιάματα στην πρωτογενή τους μορφή.

 

Υπάρχει φυσική λύση και στην αντί-γήρανση.

 

Γιώργος Ερυσιάνος Κυριακού.

Φαρμακοποιός.