Βερίκοκο

Ρίκο, Ρίκο ρικοκο και μάγουλο βερίκοκο, τόσο νόστιμο όσο και ωφέλιμο κύρια στην ομορφιά.

Ένα καλοκαιρινό φρούτο που μόνο θετικά έχεις να του προσάψεις.

Τα βερίκοκα πλούσια σε φυσικό σάκχαρο καταναλώνονται φρέσκα, ως επιτραπέζια φρούτα, ή ξηρά ή ως μαρμελάδα και κομπόστα

Το βερίκοκο (ορθότερα "βερίκοκκο") είναι ο καρπός της βερικοκιάς (επιστημονική ονομασία prunus armeniaca) της οικογενείας των ροδιδών.

Ιστορικό

Κατάγεται από τη Β. Κίνα, Μαντζουρία και Μογγολία και ήρθε στην Ευρώπη από την Αρμενία απ΄ όπου πήρε και το όνομά της.

Η καλλιέργειά της ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2.200 π.Χ. και φαίνεται ότι μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από τον Μέγα Αλέξανδρο, γιατί δεν αναφέρεται από τον Θεόφραστο (400 π.Χ.).

Ο Διοσκουρίδης ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού.

Στην Κύπρο και στα Δωδεκάνησα το ονομάζουν χρυσόμηλο, ενώ σε άλλα μέρη της Ελλάδος χρησιμοποιούν το όνομα ζαρδελιά.

Ονομασία

Η ονομασία «βερίκοκο» προήλθε πιθανώς από το λατ. praecocia που σημαίνει «πρώιμα», επειδή παρουσιάζει πρώιμη ωρίμανση.

Από την ελληνική ονομασία προέρχεται η αραβική berkuk.

Περιγραφή

Είναι σαρκώδης, σφαιρικός, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Ο πυρήνας (κουκούτσι) είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει 1-2 σπόρια με πικρή γεύση που μοιάζουν με αμύγδαλα και χρησιμοποιούνται στην φαρμακοποιία.

Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο, γλυκό και έχει χρώμα πορτοκαλοκίτρινο.

Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά.

Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α. Επίσης περιέχει βιταμίνες C, Β1, Β2 και φυσικό σάκχαρο.

Επίσης τα βερίκοκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό ως φρούτο.

Επίσης μπορεί να καταναλωθεί και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός.

Αξιόλογες ελληνικές και και ξένες ποικιλίες

• Τα υπερπρώιμα της Τίρυνθας, που ωριμάζουν 2-30 Μαϊου,
• Τα τσαουλιά της Αττικής με μικρό καρπό, που ωριμάζουν τέλη Μαϊου,
• Τα Μπεμπέκου που ωριμάζουν Ιούνιο-Ιούλιο,
• Τα Διαμαντοπούλου με μικρό και όχι πολύ γλυκό καρπό. Ποικιλία που δεν δίνει μεγάλη παραγωγή.
• Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα.
• LUIZET, όψιμη με καρπούς ωειδείς και μεγάλους σε πορτοκαλί χρώμα και σάρκα χυμώδη, αρωματική και γλυκιά.
• NANCY χρυσοκίτρινη με κόκκινα στίγματα με λεπτή και λειωμένη σάρκα που αργεί να ωριμάσει στις αρχές Αυγούστου.

H Τουρκία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν το Ιράν, το Ουζμπεκιστάν, η Ιταλία, η Αλγερία, το Πακιστάν, η Γαλλία, το Μαρόκο, η Συρία, η Ισπανία. Η Ελλάδα παράγει πάνω από 45.000 τόνους κατά μέσον όρον ετησίως.

Στην υγεία:

Λόγο του πλήθους των βιταμινών που περιέχει είναι ιδανικό στην συμβολή της υγείας του ανθρώπου.

Στην ομορφιά:

Μεγάλες και αναγνωρισμένες εταιρίες καλλυντικών έχουν αφιερώσεις σειρές ολόκληρες περιποίησης του προσώπου και του σώματος με βερίκοκο λόγο των αντί-γηροντικών του ιδιοτήτων.

 

 

Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ - Παραπομπές

1.      Jump up ↑ Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, «Φυτολογία» , σ. 64 Εκδ.Αθηνών 1983

2.      Jump up ↑ Διοσκουρίδης, Περί Ύλης ιατρικής

3.      Jump up ↑ IL MILLEPIANTE (Χίλια Φυτά), σ. 194 Edizione italiana-stamato nel mese di Giugno, 1994