Καλύτερα τα ομαδικά αθλήματα για τα παιδιά:

Μάθε γιατί

Συνήθως αυτό το διάστημα αρκετοί γονείς διαπραγματεύονται το πρόγραμμα των παιδιών τους [και το δικό τους παράλληλα].. σχολείο, φροντιστήριο, αθλήματα.

 

Ίσως η άθληση να συνωστίζεται στα υπόλοιπα με αποτέλεσμα να την αφήνουμε στο περιθώριο.

Μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη του παιδιού μας και αν η απάντηση είναι θετική μήπως χρειάζεται να το ξανασκεφτούμε;

Δεξιότητες ζωής.
Κρατήστε το ως τον πιο σημαντικό λόγο που περικλείει και αρκετά από αυτά που ακολουθούν.

Μέσα από τη συμμετοχή στον αθλητισμό τα παιδιά μαθαίνουν και εξασκούν δεξιότητες ζωής τις οποίες μπορούν να μεταφέρουν και σε άλλα πλαίσια εκτός γηπέδου όπως, το σχολείο [για αυτό και ονομάζονται δεξιότητες ζωής].
Συνεπώς, είναι πρωταρχικό μέλημα των προπονητών που αποτελούν και πρότυπο για τα παιδιά να παρέχουν ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον μάθησης αυτών.
Οι δεξιότητες ζωής ενισχύονται και εξασκούνται επίσης και μέσω της ψυχολογικής προπόνησης [mentaltraining].

• Διασκέδαση. Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό αποτελεί για το παιδί πηγή ευχαρίστησης, διασκέδασης και εκτόνωσης. Όταν το παιδί θα πάψει να διασκεδάζει θα σταματήσει και τον αθλητισμό.
• Δόμηση χαρακτήρα – διαχείριση ματαίωσης. Ο αθλητικός χώρος προσφέρει ευκαιρίες και εμπειρίες στο παιδί που δομούν και επηρεάζουν το χαρακτήρα του, την αυτο-εικόνα του, την αυτοεκτίμηση του. Μέσα από το ομαδικό παιχνίδι το παιδί μαθαίνει τη ματαίωση, δηλαδή ότι δεν μπορεί [να απαιτεί] συνέχεια να νικά αλλά μαθαίνει ότι και η ήττα είναι μέρος του παιχνιδιού. Κατ' επέκταση μαθαίνει τρόπους να τη διαχειρίζεται μέσα από τη διαφορετική αντιμετώπιση και νοηματοδότηση της νίκης και της ήττας.

• Στόχοι. Το παιδί μαθαίνει να βάζει στόχους, να ξέρει τι πραγματικά θέλει και πώς μπορεί να το καταφέρει, να παρακολουθεί την πορεία του και να τη ρυθμίζει ή να την τροποποιεί προς τον επιθυμητό στόχο όταν βλέπει να παρεκκλίνει. Στόχος σημαίνει δέσμευση σε αυτό που θέλω. Παράδειγμα ενός απλού στόχου είναι η συνέπεια του παιδιού στην ώρα της προπόνησης που για να γίνει μαθαίνει να προγραμματίζει το σχολικό του διάβασμα [δεξιότητα ζωής].
• Επικοινωνία - Σύναψη φιλικών σχέσεων – Κοινωνικοποίηση. Ο αθλητικός χώρος είναι ιδιαίτερα βοηθητικός για να έρχεται το παιδί σε επαφή με άλλα παιδιά, να μάθει να παίρνει πρωτοβουλίες, να εξασκεί τις επικοινωνιακές του δεξιότητες και μέσα από την ανατροφοδότηση να βελτιώνει κάποια επικοινωνιακά κενά
• Συνεργασία – Ομαδικότητα. Το παιδί μαθαίνει να μοιράζεται, να συνεργάζεται με τα υπόλοιπα παιδιά για ένα ωραίο αποτέλεσμα, δεν είναι μόνο ένας αυτός που θα κάνει τη διαφορά – αυτό δίνει ικανοποίηση στο παιδί και ενισχύει έμμεσα και την δική του αίσθηση ότι μπορεί και είναι σημαντικό για την ομάδα του.
• Καλύτερη σχέση γονέα – παιδιού. Η μεταφορά του παιδιού στις προπονήσεις, η συζήτηση στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι για τις εμπειρίες που θέλει το παιδί να μοιραστεί από εκεί καθώς και η από κοινού εξάσκηση των δεξιοτήτων ζωής που μαθαίνει στον αθλητικό χώρο ενισχύει το δεσμό γονέα-παιδιού. Αυτό είναι εφικτό όταν ο στόχος των γονέων είναι κοινός με αυτόν του παιδιού δηλαδή η διασκέδαση του παιδιού και για να γίνει αυτό χρειάζεται οι γονείς να τροποποιήσουν τις δικές τους προσδοκίες για την πορεία του παιδιού στο άθλημα του.
• Ενίσχυση δεξιοτήτων των γονέων. Οφέλη από τη συμμετοχή του παιδιού σε μια ομάδα έχουν και οι ίδιοι οι γονείς καθώς έρχονται σε επαφή με άλλους γονείς κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, συζητάνε, νιώθουν ότι ανήκουν στην ίδια 'αθλητική οικογένεια', κάνουν φίλους και μοιράζονται σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες. Συνεπώς, έξω από το γήπεδο εξασκούν [ή αποκτούν] τις ίδιες δεξιότητες με το παιδί τους.
• Καλή φυσική κατάσταση [οπτικοκινητικό συντονισμό, αντοχή] και Υγιεινές διατροφικές συνήθειες. Η άθληση του παιδιού σε συνδυασμό με μια καλή διατροφή δομεί ένα πιο γερό οργανισμό περιορίζοντας τις πιθανότητες παιδικής παχυσαρκίας.

Πηγή: Επιστημονική Ομάδα του διαιτολόγου κ. Ζουμπανέα (diatrofi.gr)  www.boro.gr/