Είναι γνωστό ότι όταν αισθανόμαστε και γιατί όχι είμαστε υγιείς, θεωρούμε απίθανο να μας συμβεί το κακό και ας είναι έξω από την πόρτα μας.
Το χειρότερο είναι ότι όχι μόνο δεν πιστεύουμε ότι σε εμάς μπορεί να συμβεί κακό, αλλά αρνιόμαστε να ενημερωθούμε.
Αν δε τελικά αυτό συμβεί λαμβάνουμε υπ όψιν πάντα την πιο ήπια, αισιόδοξη περίπτωση για να εφησυχάσουμε την συνείδηση μας.
Έτσι δημιουργούνται μύθοι που απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα και μερικούς από αυτούς σας παραθέτω στην συνέχεια.
Μύθος.
Το ποσοστό του πληθυσμού που πάσχει από οστεοπόρωση ή άλλους τύπους οστεοπάθειας είναι μικρό.
Έτσι δημιουργούνται μύθοι που απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα και μερικούς από αυτούς σας παραθέτω στην συνέχεια.
Μύθος.
Το ποσοστό του πληθυσμού που πάσχει από οστεοπόρωση ή άλλους τύπους οστεοπάθειας είναι μικρό.
Αλήθεια.
Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηλή πάθηση που πλήττει εκατομμύρια άτομα στον κόσμο και μάλιστα με συνεχή αυξητική τάση σε ποσοστά.
Μύθος.
Η οστεοπόρωση αποτελεί πρόβλημα μόνο των ηλικιωμένων γυναικών.
Αλήθεια.
Η οστεοπόρωση πλήττει άνδρες και γυναίκες και μάλιστα από την είσοδο μας στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μας.
Έτσι η αδυναμία των οστών ναι μπορεί να εκδηλώνεται στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, το χτίσιμο τους όμως πρέπει να ξεκινά από την παιδική ηλικία.
Μύθος.
Τα κατάγματα από πτώσεις δεν σχετίζονται με οστεοπόρωση σε άτομα μέσης και μεγάλης ηλικίας.
Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηλή πάθηση που πλήττει εκατομμύρια άτομα στον κόσμο και μάλιστα με συνεχή αυξητική τάση σε ποσοστά.
Μύθος.
Η οστεοπόρωση αποτελεί πρόβλημα μόνο των ηλικιωμένων γυναικών.
Αλήθεια.
Η οστεοπόρωση πλήττει άνδρες και γυναίκες και μάλιστα από την είσοδο μας στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μας.
Έτσι η αδυναμία των οστών ναι μπορεί να εκδηλώνεται στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, το χτίσιμο τους όμως πρέπει να ξεκινά από την παιδική ηλικία.
Μύθος.
Τα κατάγματα από πτώσεις δεν σχετίζονται με οστεοπόρωση σε άτομα μέσης και μεγάλης ηλικίας.
Αλήθεια.
Τα κατάγματα σε άτομα άνω των 50 ετών μπορεί να είναι η πρώτη ένδειξη αδυναμίας των οστών λόγω οστεοπόρωσης ή χαμηλής οστικής μάζας.
Μια περίτρανη απόδειξη τούτου είναι η χρονική διάρκεια που απαιτείται για ένα κάταγμα ατόμου μέσης και μεγάλης ηλικίας που φορές είναι υπερδιπλάσια από αυτή ενός νέου.
Μύθος.
Η διάγνωση της οστεοπόρωσης είναι χρονοβόρος και επώδυνη.
Αλήθεια.
Η εξέταση οστικής πυκνότητας είναι μια απλή και ανώδυνη διαδικασία που διαρκεί λιγότερο από 5-10 λεπτά.
Συνήθως τα ειδικευμένα εργαστήρια λειτουργούν με ραντεβού.
Μύθος.
Η οστεοπόρωση δεν μπορεί να προληφθεί.
Αλήθεια.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προστατεύσει κανείς την υγεία των οστών του, ξεκινώντας μάλιστα από την παιδική ηλικία.
Με σωστή διατροφή, σωματική άσκηση και ιατρική παρακολούθηση, όλοι μπορούν να έχουν γερά οστά.
Εδώ απλά θα σας υπενθυμίσω και την δυνατότητα που υπάρχει λήψης και από την παιδική ηλικία μάλιστα του Colostrum max 29%.
Μύθος.
Όταν κάποιος εμφανίσει οστεοπόρωση, δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να την αντιμετωπίσει.
Αλήθεια.
Το φρονιμότερο είναι να διαγνωστεί η οστεοπενεία, προθάλαμος της οστεοπόρωσης, αν διαγνωστεί η οστεοπόρωση μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα που βοηθούν στην πρόληψη της εκ νέου απώλειας οστικής μάζας και πιθανά στην αναδόμηση των οστών.
Με παράλληλη όμως λήψης ειδικευμένης διατροφής, άσκησης και ειδικευμένων συμπληρωμάτων διατροφής ο ασθενής μπορεί να προλάβει τα επώδυνα και απειλητικά για τη ζωή του παθολογικά κατάγματα.
Μύθος.
Η οστεοπόρωση δεν έχει συνέπειες στη σωματική υγεία.
Αλήθεια.
Η οστεοπόρωση συχνά οδηγεί σε επώδυνα κατάγματα, φορές ακόμα και αναίτια, που μπορεί να καταλήξουν σε μόνιμη αναπηρία, ή ακόμη και σε θάνατο από τις επιπλοκές. Πολλά άτομα με κατάγματα υποφέρουν από έντονο πόνο και απώλεια ύψους, ενώ πολλοί μπορεί να χάσουν την ικανότητα να ντύνονται μόνοι τους, να στέκονται όρθιοι και να περπατούν.
Πέρα αυτών οι ασθενείς με πολλαπλά κατάγματα αναγκάζονται να χρησιμοποιούν πολλά αντιφλεγμονώδη και παυσίπονα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα με τις γνωστές σε όλους μας παρενέργειες.
Μύθος.
Η οστεοπόρωση δεν έχει συναισθηματικές συνέπειες.
Αλήθεια.
Ο χρόνιος πόνος σε συνδυασμό με τα κατάγματα, λογικά μπορεί να προκαλέσουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνητική εικόνα του ατόμου για το σώμα του, καθώς και άσχημη διάθεση για κοινωνική ζωή.
Όλα αυτά προκαλούν σημαντικό άγχος και οδηγούν μαθηματικά στην κατάθλιψη.
Αίτια και καταστάσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο οστεοπόρωσης
Αλκοολισμός.
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ διαταράσσει την ισορροπία του ασβεστίου και αυξάνει τα επίπεδα παραθυρεοειδούς ορμόνης ( PTH ) γεγονός που μειώνει περαιτέρω τα αποθέματα ασβεστίου.
Επίσης, το αλκοόλ εμποδίζει την παραγωγή βιταμίνης D ( Απαραίτητης για την απορρόφηση του ασβεστίου ) ενώ η χρόνια υπερβολική κατανάλωσή του μπορεί να μειώσει τα επίπεδα οιστρογόνων και να αυξήσει τα επίπεδα κορτιζόλης, η οποία είναι γνωστό ότι μειώνει τον σχηματισμό οστού.
Ο αλκοολισμός είναι η πρώτη βασικά αίτια οστεοπόρωσης στους άνδρες.
Νευρογενής ανορεξία.
Τα άτομα με νευρογενή ανορεξία ( Νευρική ανορεξία ) μπορεί να εμφανίσουν διατροφικές και ορμονικές διαταραχές που επηρεάζουν αρνητικά την οστική πυκνότητα πέρα των άλλων λειτουργιών του οργανισμού.
Το χαμηλό σωματικό βάρος στις γυναίκες οδηγεί σε μείωση των οιστρογόνων και σε σημαντική απώλεια οστικής πυκνότητας, ενώ επίσης αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης. Επιπλέον, η μείωση των αυξητικών παραγόντων, η ανεπάρκεια ασβεστίου και ο υποσιτισμός συμβάλλουν στην οστική απώλεια.
Αρθρίτιδα.
Σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν οστεοπόρωση.
Αντιθέτως, τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν οστεοπόρωση, καθώς ορισμένα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της ΡΑ ( Κορτιζόνη, αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή ) μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης.
Άσθμα.
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακευτικα ιδιοσκευασματα, γνωστά ως γλυκοκορτικοειδή, τα οποία χορηγούνται στα άτομα με άσθμα, μειώνουν την απορρόφηση ασβεστίου από την τροφή, αυξάνουν την απώλεια ασβεστίου από τους νεφρούς και μειώνουν τον σχηματισμό οστού.
Επίσης, τα κορτικοστεροειδή επηρεάζουν την παραγωγή φυλετικών ορμονών, αυξάνοντας έτσι την οστική απώλεια ακόμα περισσότερο.
Πολλοί ασθματικοί θεωρούν λανθασμένα ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα προκαλούν κρίσεις άσθματος και τα αποφεύγουν, όπως επίσης αποφεύγουν και τη σωματική άσκηση.
Ακινησία, καθιστική ζωή.
Βάδισμα, τρέξιμο, ανέβασμα σκάλας, μέχρι το τένις, τον χορό, την κολύμβηση την ποδηλασία κ.α. αν και είναι ασκήσεις που δεν απαιτούν δράση κατά της βαρύτητας, εντούτοις θα βοηθήσουν στην καλή μικρο-κυκλοφορία του αίματος.
Οι κατάλληλες ασκήσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη και τη διατήρηση της οστικής μάζας, όπως είναι η άσκηση µε βάρη που συμβάλει στην βελτίωση της οστικής μάζας των οστών και της δύναµης των εμπλεκόμενων µυϊκών οµάδων.
Τέλος σηµαντική είναι και η συµβολή ασκήσεων ισορροπίας µε στόχο τη βελτίωση του ελέγχου του σώµατος και θα πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνεται στα προγράµµατα άσκησης, ατόμων με οστεοπενία, οστεοπόρωση προκειμένου να αποφεύγονται οι πτώσεις.
Σε αντίθετη περίπτωση η ακινησία μπορεί να οδηγήσει σε οστική απώλεια.
Καρκίνος.
Η χημειοθεραπεία προκαλεί μείωση της ωοθηκικής λειτουργίας και, επομένως, μείωση των οιστρογόνων, ενώ μπορεί να έχει και άμεσες αρνητικές επιδράσεις στα οστά. Επίσης, ο ίδιος ο καρκίνος του μαστού μπορεί να διεγείρει την παραγωγή οστεοκλαστών, των κυττάρων που καταστρέφουν τα οστά.
Κοιλιοκάκη.
Η κοιλιοκάκη είναι μια κληρονομική διαταραχή κατά την οποία ο οργανισμός εμφανίζει δυσανεξία στη γλουτένη.
Όταν τα άτομα με κοιλιοκάκη καταναλώσουν τροφές που περιέχουν γλουτένη, το ανοσοποιητικό τους σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει το επιθήλιο του λεπτού εντέρου, με αποτέλεσμα το λεπτό έντερο να μην μπορεί να απορροφήσει θρεπτικά στοιχεία, όπως το ασβέστιο.
Διαβήτης.
Ο διαβήτης τύπου 1 σχετίζεται με χαμηλή οστική πυκνότητα, αν και οι ερευνητές δεν γνωρίζουν το ακριβές αίτιο.
Η σχέση αυτή μπορεί να οφείλεται στην ανεπάρκεια ινσουλίνης στις κυτοκίνες.
Επίσης είναι γεγονός ότι πολλά άτομα με ΔΤ1 πάσχουν και από κοιλιοκάκη.
Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
Τα άτομα με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου συχνά λαμβάνουν γλυκοκορτικοειδή, τα οποία μακροχρόνια μειώνουν την ανάπτυξη και διατήρηση υγιών οστών.
Επίσης, τα άτομα με βαριά νόσο ή αυτά που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση τμημάτων του λεπτού εντέρου μπορεί να έχουν δυσκολία στην απορρόφηση του ασβεστίου και της βιταμίνης D.
Δυσανεξία στη λακτόζη.
Οι μελέτες σχετικά με τις συνέπειες που έχει η δυσανεξία στη λακτόζη στην πρόσληψη ασβεστίου έχουν δώσει αντικρουόμενα αποτελέσματα.
Πάντως, τα άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα ώστε να λαμβάνουν αρκετό ασβέστιο και να ακολουθούν τις βασικές στρατηγικές για την οικοδόμηση και τη διατήρηση υγιών οστών.
Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (SLE).
Τα άτομα με SLE έχουν αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση, κυρίως λόγω των γλυκοκορτικοειδών που λαμβάνουν, καθώς και λόγω της ακινησίας στην οποία οδηγούνται εξαιτίας της κόπωσης που προκαλεί η νόσος.
Η οστική απώλεια μπορεί να είναι και άμεσο αποτέλεσμα του λύκου, ενώ 90% των ατόμων που πάσχουν από λύκο είναι γυναίκες, που θεωρητικά είναι μια ομάδα με ήδη αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης.
Ατελής οστεογένεση (osteogenesis imperfecta, ΟΙ).
Η OI είναι μια γενετική διαταραχή που μειώνει την ικανότητα του οργανισμού να παράγει κολλαγόνο και χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλη ευθραυστότητα των οστών.
Σχεδόν όλα τα άτομα με ΟΙ έχουν οστεοπόρωση, διότι δεν αναπτύσσουν κατάλληλη οστική μάζα σε καμία ηλικία.
Η οστική απώλεια μπορεί να εμφανιστεί σε νεαρότερη ηλικία από ότι στον γενικό πληθυσμό, ενώ η αύξηση της ηλικίας αυξάνει περαιτέρω τον κίνδυνο κατάγματος.
Αλκοολισμός.
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ διαταράσσει την ισορροπία του ασβεστίου και αυξάνει τα επίπεδα παραθυρεοειδούς ορμόνης ( PTH ) γεγονός που μειώνει περαιτέρω τα αποθέματα ασβεστίου.
Επίσης, το αλκοόλ εμποδίζει την παραγωγή βιταμίνης D ( Απαραίτητης για την απορρόφηση του ασβεστίου ) ενώ η χρόνια υπερβολική κατανάλωσή του μπορεί να μειώσει τα επίπεδα οιστρογόνων και να αυξήσει τα επίπεδα κορτιζόλης, η οποία είναι γνωστό ότι μειώνει τον σχηματισμό οστού.
Ο αλκοολισμός είναι η πρώτη βασικά αίτια οστεοπόρωσης στους άνδρες.
Νευρογενής ανορεξία.
Τα άτομα με νευρογενή ανορεξία ( Νευρική ανορεξία ) μπορεί να εμφανίσουν διατροφικές και ορμονικές διαταραχές που επηρεάζουν αρνητικά την οστική πυκνότητα πέρα των άλλων λειτουργιών του οργανισμού.
Το χαμηλό σωματικό βάρος στις γυναίκες οδηγεί σε μείωση των οιστρογόνων και σε σημαντική απώλεια οστικής πυκνότητας, ενώ επίσης αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης. Επιπλέον, η μείωση των αυξητικών παραγόντων, η ανεπάρκεια ασβεστίου και ο υποσιτισμός συμβάλλουν στην οστική απώλεια.
Αρθρίτιδα.
Σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν οστεοπόρωση.
Αντιθέτως, τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν οστεοπόρωση, καθώς ορισμένα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της ΡΑ ( Κορτιζόνη, αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή ) μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης.
Άσθμα.
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακευτικα ιδιοσκευασματα, γνωστά ως γλυκοκορτικοειδή, τα οποία χορηγούνται στα άτομα με άσθμα, μειώνουν την απορρόφηση ασβεστίου από την τροφή, αυξάνουν την απώλεια ασβεστίου από τους νεφρούς και μειώνουν τον σχηματισμό οστού.
Επίσης, τα κορτικοστεροειδή επηρεάζουν την παραγωγή φυλετικών ορμονών, αυξάνοντας έτσι την οστική απώλεια ακόμα περισσότερο.
Πολλοί ασθματικοί θεωρούν λανθασμένα ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα προκαλούν κρίσεις άσθματος και τα αποφεύγουν, όπως επίσης αποφεύγουν και τη σωματική άσκηση.
Ακινησία, καθιστική ζωή.
Βάδισμα, τρέξιμο, ανέβασμα σκάλας, μέχρι το τένις, τον χορό, την κολύμβηση την ποδηλασία κ.α. αν και είναι ασκήσεις που δεν απαιτούν δράση κατά της βαρύτητας, εντούτοις θα βοηθήσουν στην καλή μικρο-κυκλοφορία του αίματος.
Οι κατάλληλες ασκήσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη και τη διατήρηση της οστικής μάζας, όπως είναι η άσκηση µε βάρη που συμβάλει στην βελτίωση της οστικής μάζας των οστών και της δύναµης των εμπλεκόμενων µυϊκών οµάδων.
Τέλος σηµαντική είναι και η συµβολή ασκήσεων ισορροπίας µε στόχο τη βελτίωση του ελέγχου του σώµατος και θα πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνεται στα προγράµµατα άσκησης, ατόμων με οστεοπενία, οστεοπόρωση προκειμένου να αποφεύγονται οι πτώσεις.
Σε αντίθετη περίπτωση η ακινησία μπορεί να οδηγήσει σε οστική απώλεια.
Καρκίνος.
Η χημειοθεραπεία προκαλεί μείωση της ωοθηκικής λειτουργίας και, επομένως, μείωση των οιστρογόνων, ενώ μπορεί να έχει και άμεσες αρνητικές επιδράσεις στα οστά. Επίσης, ο ίδιος ο καρκίνος του μαστού μπορεί να διεγείρει την παραγωγή οστεοκλαστών, των κυττάρων που καταστρέφουν τα οστά.
Κοιλιοκάκη.
Η κοιλιοκάκη είναι μια κληρονομική διαταραχή κατά την οποία ο οργανισμός εμφανίζει δυσανεξία στη γλουτένη.
Όταν τα άτομα με κοιλιοκάκη καταναλώσουν τροφές που περιέχουν γλουτένη, το ανοσοποιητικό τους σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει το επιθήλιο του λεπτού εντέρου, με αποτέλεσμα το λεπτό έντερο να μην μπορεί να απορροφήσει θρεπτικά στοιχεία, όπως το ασβέστιο.
Διαβήτης.
Ο διαβήτης τύπου 1 σχετίζεται με χαμηλή οστική πυκνότητα, αν και οι ερευνητές δεν γνωρίζουν το ακριβές αίτιο.
Η σχέση αυτή μπορεί να οφείλεται στην ανεπάρκεια ινσουλίνης στις κυτοκίνες.
Επίσης είναι γεγονός ότι πολλά άτομα με ΔΤ1 πάσχουν και από κοιλιοκάκη.
Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
Τα άτομα με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου συχνά λαμβάνουν γλυκοκορτικοειδή, τα οποία μακροχρόνια μειώνουν την ανάπτυξη και διατήρηση υγιών οστών.
Επίσης, τα άτομα με βαριά νόσο ή αυτά που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση τμημάτων του λεπτού εντέρου μπορεί να έχουν δυσκολία στην απορρόφηση του ασβεστίου και της βιταμίνης D.
Δυσανεξία στη λακτόζη.
Οι μελέτες σχετικά με τις συνέπειες που έχει η δυσανεξία στη λακτόζη στην πρόσληψη ασβεστίου έχουν δώσει αντικρουόμενα αποτελέσματα.
Πάντως, τα άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα ώστε να λαμβάνουν αρκετό ασβέστιο και να ακολουθούν τις βασικές στρατηγικές για την οικοδόμηση και τη διατήρηση υγιών οστών.
Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (SLE).
Τα άτομα με SLE έχουν αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση, κυρίως λόγω των γλυκοκορτικοειδών που λαμβάνουν, καθώς και λόγω της ακινησίας στην οποία οδηγούνται εξαιτίας της κόπωσης που προκαλεί η νόσος.
Η οστική απώλεια μπορεί να είναι και άμεσο αποτέλεσμα του λύκου, ενώ 90% των ατόμων που πάσχουν από λύκο είναι γυναίκες, που θεωρητικά είναι μια ομάδα με ήδη αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης.
Ατελής οστεογένεση (osteogenesis imperfecta, ΟΙ).
Η OI είναι μια γενετική διαταραχή που μειώνει την ικανότητα του οργανισμού να παράγει κολλαγόνο και χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλη ευθραυστότητα των οστών.
Σχεδόν όλα τα άτομα με ΟΙ έχουν οστεοπόρωση, διότι δεν αναπτύσσουν κατάλληλη οστική μάζα σε καμία ηλικία.
Η οστική απώλεια μπορεί να εμφανιστεί σε νεαρότερη ηλικία από ότι στον γενικό πληθυσμό, ενώ η αύξηση της ηλικίας αυξάνει περαιτέρω τον κίνδυνο κατάγματος.
Κάπνισμα:
Γενικότερα το κάπνισμα δεν έχει ούτε μια ωφέλεια στον άνθρωπο και το οικείο περιβάλλον του καπνιστή, παρόλα αυτά δεν είναι εύκολο να καθοριστεί αν η σχέση μεταξύ καπνίσματος και μειωμένης οστικής πυκνότητας είναι άμεση.
Θεωρητικά οφείλεται στο ίδιο το κάπνισμα ή σε άλλους παράγοντες κινδύνου που είναι κοινοί σε όλους τους καπνιστές.
Για παράδειγμα, σε όλες τις περιπτώσεις οι καπνιστές τείνουν να πίνουν περισσότερο αλκοόλ, ασκούνται λιγότερο και δεν ακολουθούν υγιεινή διατροφή.
Υπενθυμίζω πως οι γυναίκες που καπνίζουν τείνουν να έχουν εμμηνόπαυση νωρίτερα.
Συμπερασματικά:
Είναι γεγονός ότι ένα πολύ μικρό ποσοστά από όλους μας ασχολείται σοβαρά με την πρόληψη της υγείας.
Μάλιστα όσο την έχουμε κάνουμε ακριβώς το αντίθετο λες και στόχος μας είναι να την χάσουμε και μάλιστα σε ανεπανόρθωτο βαθμό.
Κακά τα ψέματα, το δεν βαριέσαι σε εμένα δεν θα συμβεί το κακό δεν υπάρχει.
Εν’ δυνάμει όλοι μας είμαστε εκτεθειμένοι σε λογίς, λογίς κινδύνους που οφείλουμε αφενός να προστατεύουμε εμάς και τα οικία μας πρόσωπα, μα και αφετέρου χωρίς υστερίες και αντικοινωνικές συμπεριφορές να φιλτράρουμε συνήθειες, πράξεις και συμπεριφορές που συμβάλουν ενάντια της διατήρησης της υγείας.
Διαβάστε, ενημερωθείτε, συμβουλευτείτε ειδικότερους από εσάς και δημιουργήστε με φυσικούς ασφαλώς τρόπους αποθήκες υγείας, ευεξίας και γιατί όχι και ομορφιάς.
Τόσο η οστεοπενία, όσο και η τελική κατάληξη της που είναι η οστεοπόρωση υπάρχει και δυστυχώς αυξάνει τα ποσοστά της χρόνο με τον χρόνο κατεβάζοντας μάλιστα και τον πήχη της ηλικίας.
Μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία:
Πλήττει περισσότερο τις γυναίκες από τους άνδρες αν και τα τελευταία χρόνια η ψαλίδα της διαφοράς έχει μειωθεί δραματικά.
Μία στις τρεις γυναίκες άνω των 50 ετών υποφέρει από κατάγματα που προκλήθηκαν από οστεοπόρωση.
Μία στις τρεις Ελληνίδες, νεότερες των 50 ετών, θα εμφανίσει οστεοπόρωση.
Οι γυναίκες αυτές έχουν μειωμένη οστική μάζα, ένδειξη προδιάθεσης εμφάνισης της ασθένειας, γεγονός ωστόσο που αγνοούν στη συντριπτική τους πλειονότητα αφού δεν κάνουν καν τον έλεγχο.
Αιτίες για την αύξηση της συχνότητας εμφάνισης της οστεοπόρωσης στις Ελληνίδες είναι η κακή διατροφή και η έλλειψη άσκησης.
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
Colostrum max 29%. Ισχυρό ανοσοποιητικό ισχυρή ανάπτυξη μυών οστών και ανάπλαση κυττάρων & A.F.A. Τα φύκια της υγείας, της ευεξίας και της ομορφιάς. & Ganoderma Lucidum. Αξίζει άλλη μια αναφορά ακόμα ? & Διατροφή. 14 απλά βήματα για σωστή διατροφή. & Κράνα. Είναι μόνο για την παρασκευή λικέρ ? & Πράσινα φάρμακα. Αυτονόητο το δικαίωμα να ονομάζονται έτσι ?
Πηγές: Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας των ΗΠΑ surgeongeneral.gov
NIAMS (National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases) niams.nih.gov
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου