Ανακοίνωση: Λόγω τεχνικών προβλημάτων στο προσωπικό email το τελευταίο διάστημα, δυστυχώς δεν έχω λάβει τα emails σας με αποτέλεσμα να μην έχετε πάρει απάντηση.

Παρακαλώ καλέστε στο 6942 598 834 ή ξανά στείλτε το email σας στο g.m.k.erisianos@gmail.com

×

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Βότανα και βοτανολογία. Ακόμα μια απόδειξη

Η μια απόδειξη διαδέχεται την άλλη για ιαματικές δράσεις βοτάνων, αλλά στον βωμό του χρήματος εξακολουθούν να έχουν μόνο άσπονδους εχθρούς. 
Έτσι έως και σήμερα δεν στάθηκαν ικανές να αναχαιτίσουν την ορμή της χημείας για σπάταλες αντιγραφές που θεωρητικά αύξησαν το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου, αλλά πρακτικά η ποιότητα ζωής έχει χάσει την σημασία της.
Αποδείξεις πολλές για να μην πω αναρίθμητες, 
με νέες σύγχρονες ασθένειες και ανθρώπους άμεσα εξαρτημένους από δεκάδες φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που φορές δεν προσφέρουν 
καν την αναμενόμενη ίαση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αντιβιώσεις που φτάσαμε στις μέρες μας να αναφερόμαστε σε δόσεις του γραμμαρίου αντιβίωσης και να μην είναι ικανές να καταπολεμήσουν απλές λοιμώξεις από την μια μα και από την άλλη να εξαντλούν τον οργανισμό και να τον κάνουν ευάλωτο ακόμα και σε απλά κρυολογήματα.

Αναλυτικά η δημοσίευση:

Η αντοχή από ιούς, μύκητες και βακτήρια στα αντιβιοτικά είναι πραγματική.
Στα επόμενα χρόνια, ενδέχεται να μην είμαστε πλέον σε θέση να θεραπεύσουμε πολλές από τις λοιμώξεις που κάποτε μπορούσαμε, καθώς τα βακτήρια ξεπερνούν τα πιο εξελιγμένα φάρμακά μας.
Καθώς αυτή η αντοχή στα φάρμακα αναμένεται να οδηγήσει σε έως και 10 εκατομμύρια θανάτους έως το 2050, οι επιστήμονες ψάχνουν για εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας. Μια ομάδα Βρετανών ερευνητών βρήκε ελπίδα σε ένα απρόσμενο μέρος: Ένα μεσαιωνικό χειρόγραφο.
Ένα φυσικό σκεύασμα 1.000 ετών που παρασκευάζεται από κρεμμύδια, σκόρδο, κρασί και χολικά άλατα έχει δείξει ότι έχει αντιβακτηριδιακή δράση πολλά υποσχόμενη στη θεραπεία λοιμώξεων των διαβητικών ποδιών, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε την Τρίτη.
Γνωστή ως «μάτι του Bald», η θεραπεία έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μολύνσεις από βιομεμβράνη ( biofilm ) - κοινότητες βακτηρίων που αντιστέκονται στα αντιβιοτικά - καθιστώντας τις πολύ πιο δύσκολες στη θεραπεία, ανέφεραν οι ερευνητές, σύμφωνα με το CNNi.
Το μεσαιωνικό σκεύασμα αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως πιθανή βοήθεια στη μάχη κατά των υπερμικροβίων το 2015 και η τελευταία μελέτη στο περιοδικό Scientific Reports ρίχνει περισσότερο φως στο πώς λειτουργεί και πώς μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη.
Το σκεύασμα ήταν μεταξύ των συνταγών για φάρμακα, άλατα και θεραπείες στο "Bald's Leechbook", ένα παλιό αγγλικό δερματόδετο βιβλίο που βρίσκεται στη Βρετανική Βιβλιοθήκη και είναι ένα από τα πρώτα γνωστά ιατρικά κείμενα.
Για την παρασκευή του μείγματος χρησιμοποιούσαν σκόρδα και κρεμμύδια αγορασμένα από κάποια συνηθισμένη αγορά, ενώ το κρασί ήταν ένα αγγλικό λευκό και τα χολικά άλατα προέρχονταν από στομάχι αγελάδας.
Το κάθε ένα από τα συστατικά έχει κάποια αντιβακτηριδιακή δράση, όπως επισημαίνει η Φρέια Χάρισον, μικροβιολόγος στη Σχολή Επιστημών Ζωής στο Πανεπιστήμιο του Warwick στο Ηνωμένο Βασίλειο και συγγραφέας της μελέτης.
Η ανακάλυψη έγινε τυχαία, όταν η Χάρισον, η οποία έχει πάθος για την ιστορία του Μεσαίωνα και τις ιστορικές αναπαραστάσεις, άκουσε για το βιβλίο και συνεργάστηκε για την έρευνα με μια πρώην συνάδελφό της, ειδική στα Αρχαία Αγγλικά στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ.
Ένα από τα βασικά ευρήματα της μελέτης ήταν ότι όλο το μείγμα των φυσικών προϊόντων, και όχι μια και μόνο ένωση, προσέδιδε στη θεραπεία μια «ισχυρή δράση κατά του βιοφίλμ».
Η ομάδα έχει επίσης δοκιμάσει την ασφάλεια του μείγματος και η προκαταρκτική έρευνα –η οποία πρόκειται να δημοσιευτεί σύντομα- δείχνει ότι «έχει ένα πολλά υποσχόμενο προφίλ ασφάλειας», δήλωσε η Χάρισον.
Το επόμενο βήμα τότε θα ήταν ο χημικός χαρακτηρισμός του μείγματος και η έναρξη δοκιμής επιθέματος σε ανθρώπινο δέρμα, αλλά αυτό καθυστέρησε εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού.

Ωστόσο, όπως εξήγησε η Χάρισον, η φύση της έρευνας ενός συνδυασμού συστατικών, παρά μεμονωμένων φυτών ή ενώσεων, θα μπορούσε να καταστήσει τη διαδικασία ανάπτυξης και έγκρισης της διαδικασίας πιο χρονοβόρα.
Η μελέτη ιστορικών βιβλίων για νέες θεραπείες κάθε άλλο παρά ασυνήθιστη είναι.
Η αρτεμισίνη, το φάρμακο κατά της ελονοσίας που προέρχεται από το φυτό των σκουληκιών, ανακαλύφθηκε από τον Κινέζο ερευνητή Tu Youyou, έπειτα από τη μελέτη αρχαίων κινεζικών κειμένων.

Σύμφωνα με τη Χάρισον, το "Bald's Leechbook", περιείχε επίσης μια θεραπεία για την ελονοσία από το ίδιο φυτό που ήταν ενδημικό σε περιοχές της Αγγλίας κατά την πρώιμη μεσαιωνική περίοδο, ωστόσο μέχρι τότε κανείς δεν το είχε λάβει σοβαρά υπ’ όψιν.

Επίλογος:

Δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα αυτό όπως προανέφερα.

Μόλις και στις αρχές του περασμένου αιώνα γιατροί και φαρμακοποιοί στήριζαν τις θεραπείες τους στην δύναμη που απλόχερα τους έδινε η φύση με εξαιρετικά αποτελέσματα και χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες.

Σήμερα που το Cordyceps το ονομάτισε η φαρμακευτική εταιρία κάπως αλλιώς, ή που η άλλη αντέγραψε τις δράσεις της πρόπολης για να παρέχει αντιβίωση σε λογίς, λογίς λοιμώξεις έχασαν τον μπούσουλα και σήκωσαν τα χέρια τους σε απλά υπαρκτά προβλήματα με χειρότερο να επιρρίπτουν τις ευθύνες σε όλους εμάς.

Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν την ζωή τους από λοιμώξεις μέχρι το 2050 λένε έτσι απλά χωρίς βέβαια να κάνουν αναφορά στα ανθεκτικά στελέχη που δημιούργησαν οι θεραπείες τους.
Εδώ σαφώς δημιουργείται η απορία μήπως είναι αργά για πισωγυρίσματα ?
Προσωπικά πιστεύω πως ΟΧΙ και καλά θα κάνουμε όλοι μας να δούμε από την μια τα όπλα της φύσης και από την άλλη ας αποφύγουμε κατά το δυνατών τις τοξίνες που μας σερβίρουν με κάθε τρόπο.



Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός



Διαβάστε ακόμα: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Άρθρα

σχετικά άρθρα