Ηλεκτρολύτες ΙΙ. Παθολογικά διαταραχής επιπέδων στο σώμα.

 

Δεν είναι μόνο τα φυσιολογικά αίτια ( Ιδρώτας ) που μπορούν να δημιουργήσουν μια πτώση στις τιμές των ηλεκτρολυτών όπως σας προανέφερα σε προηγούμενη δημοσίευση μου.

 

Υπάρχουν και τα παθολογικά αίτια όπου εδώ παρουσιάζεται και η δυσκολία της αναπλήρωσης, ή μείωσης τους.

 

Ας μην ξεχνάμε ποτέ πως οι ηλεκτρολύτες είναι απαραίτητοι για την επιβίωση, την υγεία, την ευεξία και την ομορφιά μας. 

 

Όπως είναι απαραίτητα, το αίμα, ο ιδρώτας και τα ούρα ως σωματικά υγρά, έτσι είναι και οι ηλεκτρολύτες λοιπών και συνάμα οι ηλεκτρολύτες και αυτό δεν αλλάζει. 

Όταν οι ηλεκτρολύτες λοιπών είναι διαλυμένοι σε νερό, έχουν τη δυνατότητα να διαχωρίζουν τα αρνητικά από τα θετικά ιόντα και τα νεύρα να δίνουν ένα σήμα μέσω μας σειράς χημικών αντιδράσεων σε άλλα νεύρα ( ΚΝΣ ).

 

Οι παθολογική παράγοντες που προκαλούν ανισορροπία στους ηλεκτρολύτες κοντολογίς είναι:

• Διαταραχές του ενδοκρινικού μας συστήματος.
• Η χημειοθεραπεία.
• Νεφρική ανεπάρκεια ή όποια άλλη βλάβη.
• Ασφαλώς η ανθυγιεινή διατροφή. ( Γρήγορα γεύματα και επεξεργασμένα τρόφιμα )
• Ασθένειες του καρδιαγγειακού ή κυκλοφορικού συστήματος. 
• Προβλήματα απορρόφησης του γαστρεντερικού σωλήνα. 
• Κάποια φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα. ( Κυρίως για καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, για καταπολέμησης της υψηλής χοληστερίνης και ορμονικά φάρμακα, αντί-συλληπτικά κ.α. )
• Ορμονική παθολογική ανισορροπία.
• Αντιβιοτικά ( Υπέρμετρη λήψη φαρμάκων, ( Πολυφαρμακία ) διουρητικά, κορτιζόνη και γενικότερα οι ορμόνες ).

 

Όλα αυτά τα παθολογικά αίτια επαναλαμβάνω, μπορούν να προκαλέσουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Πονοκεφάλου διαρκείας.
• Κόπωση και ατονία.
• Ανωμαλία στην αρτηριακή πίεση.
• Καρδιακές αρρυθμίες.
• Αϋπνία.
• Ζαλάδα, ναυτία.
• Κράμπες, δυσκαμψία. 
• Τρέμουλο ( Τρόμο ) των ακρών.
• Αστάθεια, έλλειψη ισορροπίας. 

Σε κάθε περίπτωση οι ειδικευμένες εξετάσεις του αίματος καθώς και των ούρων θα εντοπίσουν ναι μεν την διαταραχή, αλλά όχι και το αίτιο. 

Αυτό πιθανά θα το καθορίσουν οι υπέρηχοι, ( Υπερηχογράφημα ) ή και μια απλή ακτινογραφία της περιοχής. 

 

Την διαταραχή των ηλεκτρολυτών την καθορίζουν οι φυσιολογικές τιμές τους που είναι οι εξής: 

• Κάλιο: 5 μέχρι 5.3 mEq/L
• Νάτριο: 136 μέχρι 145 mEq/L
• Ασβέστιο: 5 μέχρι 5,5 mEq/L
• Μαγνήσιο: 1,5 μέχρι 2,5 mEq/L
• Χλωρίδιο: 97 μέχρι 107 mEq/L 

 

Θεραπεία της διαταραχής ηλεκτρολυτών.

Στην λογική ότι πάντα θα ξεκινήσουμε από τις απλές περιπτώσεις έχουμε:

Την αύξηση λήψης νερού.

Την προσαρμογή της διατροφής μας.

Τον έλεγχο παρενεργειών που πιθανά λαμβάνουμε.

Τέλος, την λήψη συγκεκριμένων συμπληρωμάτων στην περίπτωση έλλειψης. 

Συμπερασματικά: 

Το βέβαιο είναι ότι όλοι οι αναγνώστες των δυο αυτών σχετικών άρθρων για τους ηλεκτρολύτες κατανόησαν πόσο σημαντικοί είναι για την υγεία την ευεξία και την ομορφιά μας. 

Τόσο η έλλειψη τους, όσο και τα πλεονάσματα τους δημιουργούν προβλήματα.  

 

  

Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού

Φαρμακοποιός

 

  

Διαβάστε ακόμα: 

ΚΝΣ Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.  &  Εξετάσεις αίματος.  &  Μαγνήσιο.  &  Οι καλύτερες τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο  &  Κάλιο- βοηθά στην υπέρταση ?