Σύντομη ιστορική αναδρομή στην βοτανολογία.



 

Βαριά είναι η ιστορία της βοτανολογίας στην ανθρωπότητα, με εκατοντάδες τόμους και εκατομμύρια μελέτες,  ξεκινώντας μάλιστα από τον πατέρα της ιατρικής επιστήμης τον Ιπποκράτη.

Μερικές δεκάδες χρόνια αργότερα ο Διοσκουρίδης, πατέρας της φαρμακολογίας, ασχολήθηκε συστηματικά με τις ιδιότητες πολλών βοτάνων καταγράφοντας μάλιστα και τα αποτελέσματα που είχε διαπιστώσει εν είδη κλινικής μελέτης.

Δεν είναι τυχαίο που η ρίζα στην ονομασία πολλών ιαματικών βοτάνων είναι Ελληνική όπου αργότερα παραφρασμένα μεταφράστηκε σε Λατινική και διατηρείται μέχρι σήμερα.

Agrimony, το Αγριμόνιο. Levander, η Λεβάντα. Lemon, το Λεμόνι. Echinacea, η Εχινάτσα. Ganoderma, το Γανόδερμα. Hipofaes το γνωστό από την αρχαιότητα ιπποφάες. κ.α.  

Αρκετούς αιώνες νωρίτερα στην μακρινή Κίνα αναφέρουν περιγραφές για βότανα αιώνιας νιότης, για βασιλικά βότανα και αλλά τέτοια παρεμφερή όπου μέχρι και σήμερα η ιατρική τους επιστήμη βασίζεται σε αυτά και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.

Αντίθετα στην δύση οι επιστήμονες στράφηκαν σε χημικές ενώσεις απομονώνοντας δράσεις των βοτάνων, με ακμή τον 19^ο  και 20^ο αιώνα όπου πραγματικά έδωσαν μοναδικές ευεργετικές λύσεις, δημιουργώντας όμως το γνωστό σε όλους μας φαινόμενο των μεταλλαγμένων νοσημάτων και των πολλαπλών παρενεργειών.

 

Το πάντρεμα της δυτικής ιατρικής επιστήμης και της ανατολικής δεν άργησε να έρθει και από την δεκαετία του 1950 – 1960 υπήρξαν βροντερές μελέτης που προσδιόριζαν αλλαγή πλεύσης των ερευνών σε νέα φαρμακευτικά σκευάσματα.

Τότε, το 1950 κύρια στην Ευρώπη επιστήμονες στρέφουν το βάρος τους σε αυτοφυή βότανα και διαπιστώνουν το θαύμα της φύσης εξ αρχής.

Αρωγός τους μια Γερμανίδα μοναχή, η Hildegart Von Bigen, που όλο το καλοκαίρι περισυνέλεγε  βότανα στα βουνά της Αυστρίας, έφτιαχνε πομάδες και σκονάκια βασισμένη σε παραδοσιακές μοναστηριακές συνταγές και τον χειμώνα περιφερόταν στα δημόσια νοσοκομεία των μεγαλουπόλεων της Γερμανίας θεραπεύοντας φτωχούς ασθενείς που αδυνατούσαν να αγοράσουν τα φάρμακα τους. 

Πεθαίνοντας η μοναχή Hildegard αφήνει παρακαταθήκη συνταγές και μελέτες σε Γερμανούς φαρμακοποιούς, μπολιάζοντας τους παράλληλα για την αναγκαιότητα βιολογικών βοτάνων μιας και είχε διαπιστώσει ότι η συστηματική καλλιέργεια, μπορεί να βγάζει όμορφα δένδρα και καρπούς, αλλά δεν είχαν σχέση με τα αυτοφυή που μάζευε, τόσο σε γεύση, όσο και σε δραστικότητα.

Έτσι εμφανίζονται οι πρώτες βιολογικές καλλιέργειες βοτάνων στην Γερμανία και εμμέσως πλην σαφώς αρχίζουν να διδάσκονται από τους επιστήμονες της Κίνας και της Ιάπωνας οι δυτικοί.

Στις δυο τελευταίες δεκαετίες του 20^ου αιώνα εμφανίζονται τα πρώτα φυσικά συμπληρώματα διατροφής και ιάματα, όπου εισάγονται στην ιατρική και φαρμακευτική ορολογία, όροι του τύπου, τοξίνες και αποτοξίνωση, φυτικές ίνες και λιπαρά οξέα, φυσικές βιταμίνες και μέταλλα.

Σήμερα δεν υπάρχουν σύνορα σε φυσικά ιάματα, προσφέροντας έτσι στην ανθρωπότητα εναλλακτικές θεραπευτικές εφαρμογές για καλή υγεία, ευεξία και ομορφιά.

 

Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός