Τόσο βασανιστική, όσο και συχνή
κύρια στις βόρειες χώρες της Ευρώπης.
Είναι μία χρόνια αυτοάνοση
φλεγμονώδης πάθηση, κατά την οποία
το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου επιτίθεται εναντίον των ιστών
του ιδίου του οργανισμού.
Μπορεί να προσβάλει πολλούς ιστούς και κατά συνέπεια όργανα, αλλά χαρακτηρίζεται κυρίως από φλεγμονή των αρθρώσεων. Αποτέλεσμα αυτού είναι συχνό φαινόμενο τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην κίνηση τους.
Εν αρχή:
Μπορεί να προκαλέσει παραμόρφωση των αρθρώσεων και χρόνια αναπηρία και είναι δυνατόν να συνοδεύεται από εξωαρθρικές εκδηλώσεις ( Ρευματοειδή οζίδια, αγγειίτιδα ) ως αποτέλεσμα της προσβολής διαφόρων ιστών και οργάνων.
Είναι μια χρόνια, τυπικά ισόβια νόσος με πολύ μεταβαλλόμενη πορεία.
Η νόσος έχει παγκόσμια κατανομή, αποτελεί την πιο συχνή χρόνια φλεγμονώδη αρθροπάθεια και προσβάλει το 1% του πληθυσμού των ενηλίκων.
Προσβάλει όλες τις ηλικίες αλλά η συχνότητα εμφάνισης της αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας.
Είναι τουλάχιστον δύο φορές συχνότερη στις γυναίκες συγκριτικά με τους άνδρες.
Διακρίνεται σε δύο κατηγορίες:
Τη ρευματοειδή αρθρίτιδα ενηλίκων καθώς και τη νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Η κλινική εικόνα και η πορεία των ασθενών αυτών των δύο κατηγοριών διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους.
Αιτιολογία:
Θεωρείται πιθανόν η αιτία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας να είναι κληρονομική, επειδή έχει διαπιστωθεί ότι ανάμεσα στους πάσχοντες υπάρχουν ομάδες ατόμων που ανήκουν στις ίδιες οικογένειες.
Οι ειδικοί κατατάσσουν την ρευματοειδή αρθρίτιδα στην κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Στα αυτοάνοσα νοσήματα το ανοσοποιητικό σύστημα, που έχει ζωτική σημασία για την άμυνα του οργανισμού έναντι των νοσογόνων παραγόντων δεν μπορεί να διακρίνει ανάμεσα στις ουσίες του ίδιου του σώματος και στις εξωγενείς ουσίες, με αποτέλεσμα να στρέφεται εναντίον των ιστών του σώματος.
Δεν είναι γνωστό ακόμη ποίες ουσίες αποτελούν έναυσμα για την ενεργοποίηση αυτών των αντιδράσεων.
Παθογένεια:
Η παθογένεια των αρθρικών αλλοιώσεων συνδέεται στενά με τις ιστοπαθολογικές αλλοιώσεις του αρθρικού υμένα ( Χρόνια φλεγμονή, υπερπλασία αρθρικού υμένα ) και οφείλεται σε διαταραχές της ανοσιακής και φλεγμονώδους απαντήσεως καθώς και σε αντιδράσεις αποκαταστάσεως της αρθρικής βλάβης.
Η φλεγμονή και η ιστική καταστροφή του αρθρικού υμένα είναι αποτέλεσμα αλληλοεπιδράσεων μεταξύ των διάφορων κυττάρων ( Μακροφάγα, ινοβλάστες, λεμφοκύτταρα, πολυμορφοπύρινα ) και προϊόντων τους ( π.χ. ένζυμα και κυτταροκίνες) που συμμετέχουν στην φλεγμονώδη διεργασία.
Κεντρικό ρόλο στον παθογενετικό μηχανισμό της ρευματοειδούς αρθρίτιδας διαδραματίζει η αναγνώριση ενός συμπλέγματος ( Πιθανά αυτοαντιγόνο ) με τα τάξεως ΙΙ μόρια HLA και τον αντιγονικό υποδοχέα (TCR) των CD4+ T λεμφοκυττάρων.
Η αναγνώριση αυτή, που δεν είναι γνωστό αν συμβαίνει στα κεντρικά λεμφικά όργανα ή στον αρθρικό υμένα μετά τη μετανάστευση των Τ-λεμφοκυττάρων, οδηγεί στην πυροδότηση της ανοσιακής απαντήσεως (ενεργοποίηση Τ λεμφοκυττάρων από την δράση δύο σημάτων:
Το MCH II-αντιγόνο στον TCR.
Το συνδιεγερτικό σήμα, έκκριση κυτταροκινών, πολλαπλασιασμός κυττάρων.
Στη συνέχεια ακολουθεί η ενεργοποίηση των μακροφάγων με έκκριση προφλεγμονωδών κυτταροκινών (IL-1, TNF-α), οι οποίες:
1. Διεγείρουν τα χονδροκύταρα του παρακείμενου αρθρικού χόνδρου με επακόλουθο την έκκριση ενζύμων ( π.χ. μεταλλοπρωτεινάσες ) τα οποία διασπούν τις πρωτεογλυκάνες και το κολλαγόνο.
2. Επάγουν τον πολλαπλασιασμό των υμενικών κυττάρων, την παραγωγή κολλαγενάσης και την έλκυση προσταγλανδινών, με τελικό αποτέλεσμα την ιστική καταστροφή.
Ο κυτταρικός πληθυσμός που επικρατεί στον αρθρικό υμένα είναι κυρίως τα ενεργοποιημένα CD4+T λεμφοκύτταρα και μάλιστα η υποκατηγορία Th1, η οποία παράγει INF-γ και IL-2 και επάγει την κυτταροτοξικότητα, τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις και τις αντιδράσεις τύπου επιβραδυνόμενης υπερευαισθησίας τύπου ΙΙΙ και ενεργοποιεί τα μακροφάγα.
Ο ρόλος επίσης των χυμικών μηχανισμών στην παθογένεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας υποστηρίζεται από την τοπική παράγωγη του ρευματοειδούς παράγοντα (RF) από κύτταρα του αρθρικού υμένα, το σχηματισμό IgM-IgG ανοσοσυμπλεγμάτων και την ενεργοποίηση και κατανάλωση του συμπληρώματος μέσω της κλασικής οδού.
Με τη ενεργοποίηση συμπληρώματος αυξάνει η αγγειακή διαπερατότητα και η φαγοκυττάρωση των ανοσυμπλεγμάτων από τα φαγοκύτταρα.
Εντός του αρθρικού υγρού, τα ανοσυμπλέγματα ενεργοποιούν, εκτός από το συμπλήρωμα, τις κινίνες και τα φαγοκύτταρα και επάγουν την έλκυση λυσοσωματικών ενζύμων και ελευθέρων ριζών οξυγόνου.
Ενεργό ρόλο στη ρευματοειδή αρθρίτιδα παίζουν επίσης:
1. O σχηματισμός νέων αιμοφόρων αγγείων στον αρθρικό υμένα
2. Tα μόρια προσκολλήσεως των ενεργοποιημένων ενδοθηλιακών κυττάρων των αγγείων του αρθρικού υμένα.
Συμπτώματα:
Η πρώτη εμφάνιση της ρευματοειδής αρθρίτιδας είναι ύπουλη και συνήθως συνδέεται με πόνους στα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών.
Οι αρθρώσεις του δεξιού και του αριστερού ημιμορίου του σώματος προσβάλλονται συμμετρικά.
Οι πάσχοντες μπορεί να έχουν δυσκολία να δέσουν τα κορδόνια των παπουτσιών τους το πρωί, λόγω τις δυσκαμψίας που παρουσιάζουν τα δάκτυλα των χεριών.
Καθώς εξελίσσεται η πάθηση συνήθως με σπασμωδικό τρόπο, οι αρθρώσεις διογκώνονται τα δάκτυλα των χεριών αδυνατίζουν και δεν μπορούν να κλείσουν σε γροθιά ενώ το δέρμα στις περιοχές που έχουν προσβληθεί ενίοτε γίνεται κόκκινο και θερμό.
Αν η κατάσταση αυτή δεν αντιμετωπιστεί οι αρθρώσεις μπορεί να παραμορφωθούν, ενώ η απώλεια της ευθυγράμμισης των δακτύλων και η δυσκαμψία που παρουσιάζουν μπορούν να προκαλέσουν σημαντική δυσλειτουργία:
Τα δάκτυλα των χεριών παραμορφώνονται, οι παλάμες στρέφονται προς τα έξω και τα δάκτυλα των ποδιών μοιάζουν με νύχια αρπακτικών.
Όταν εμφανιστεί το τελευταίο από τα παραπάνω συμπτώματα, το πόδι που έχει προσβληθεί δεν μπορεί να εθιστεί, με αποτέλεσμα το περπάτημα να γίνεται με μεγάλη δυσκολία.
Στο δέρμα των περιοχών επάνω από τις προσβεβλημένες αρθώσεις εμφανίζονται μαλακά ογκίδια που προεξέχουν και ονομάζονται ρευματικά οζίδια.
Συχνά, προσβάλλονται και οι μύες, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι γύρω από τις αρθρώσεις.
Στα τελικά στάδια της πάθησης οι αρθρικοί χόνδροι και, στη συνέχεια, το υποκείμενο oστό καταστρέφονται.
Αυτή η φλεγμονώδης διαδικασία προκαλεί εντονότατο πόνο.
Συχνές εκδηλώσεις πλην των αρθρικών, είναι και οι μη αρθρικές ή εξωαρθρικές, οι οποίες μερικές φορές είναι δυνατόν να προηγηθούν της αρθρίτιδας όπως π.χ.:
1. Τα ρευματοειδή οζίδια.
2. Η προσβολή των οφθαλμών.
3. Το σύνδρομο Sjogren.
4. Το σύνδρομο Felty
5. Οι νευρολογικές εκδηλώσεις. ( πχ σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα )
6. Οι πνευμονικές εκδηλώσεις.
7. Οι καρδιακές εκδηλώσεις.
8. Η ρευματοειδής αγγειίτιδα.
9. Οι νεφρικές εκδηλώσεις.
10. Οι γαστρεντερικές εκδηλώσεις.
Ποιους προσβάλει ?
Αν και η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, το μέγιστο της συχνότητας εμφάνισης είναι μεταξύ 4ης και 6ης δεκαετίας της ζωής του ανθρώπου.
Οι γυναίκες προσβάλλονται δύο με τρείς φορές συχνότερα από τους άνδρες.
Υπολογίζεται ότι περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί έχουν αποδείξει ότι στην Ελλάδα η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι σε πολύ χαμηλότερα ποσοστά από χώρες της Β. Ευρώπης και σήμερα εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στην ανέβρεσει των αιτιών.
Ποια είναι τα αίτια που την προκαλούν.
Όλες οι έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εμφάνιση της οφείλεται στην αλληλεπίδραση πολλών παράγοντα που έχουν να κάνουν με το ορμονικό σύστημα, την διατροφή, αλλά και τις περιαυτολογικές καταστάσεις του κάθε τόπου.
Πώς εκδηλώνεται ?
Η έναρξη της μπορεί να είναι οξεία, υποξεία ή και σταδιακή.
Ο πιο συχνός τρόπος εμφάνισης είναι η σταδιακή (ήπια) εκδήλωση των συμπτωμάτων σε μια περίοδο αρκετών εβδομάδων.
Οι κλινικές εκδηλώσεις της διακρίνονται σε αρθρικές και εξωαρθρικές («εκτός των αρθρώσεων»).
Πολύ συχνά διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή αλλά και στον ίδιο ασθενή κατά την πορεία της νόσου.
Γενικά συστηματικά συμπτώματα όπως πυρετός, εύκολη κόπωση, διάχυτές μυαλγίες, μειωμένη όρεξη και απώλεια βάρους, μπορεί να συνοδεύουν ή να προηγούνται των ειδικών εκδηλώσεων της νόσου.
Αρθρικές κλινικές εκδηλώσεις.
Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η αρθρίτιδα που οφείλεται σε φλεγμονή του αρθρικού υμένα (η μεμβράνη που καλύπτει τον αρθρικό θύλακο από την εσωτερική πλευρά και παράγει ένα υγρό, το αρθρικό υγρό, στην αρθρική κοιλότητα).
Εκδηλώνεται με πόνο, ερυθρότητα, θερμότητα, οίδημα και περιορισμό της κινητικότητας της άρθρωσης.
Με το χρόνο η φλεγμονή επεκτείνεται στους γύρω αρθρικούς ιστούς με αποτέλεσμα την καταστροφή της άρθρωσης και τη δημιουργία παραμορφώσεων.
Η προσβολή των αρθρώσεων είναι συνήθως συμμετρική, δηλαδή πάσχουν οι αντίστοιχες αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του σώματος.
Συχνότερα στην αρχή η νόσος προσβάλει τον καρπό και τις μικρές αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, ενώ καθώς εξελίσσεται μεγαλύτερες αρθρώσεις, όπως αγκώνες, γόνατα, ποδοκνημικές, ώμοι, ισχία μπορεί να προσβληθούν, καθώς και οι αρθρώσεις του αυχένα.
Δυνητικά μπορεί να πάσχουν όλες οι αρθρώσεις του σώματος εκτός από τις αρθρώσεις των τελικών φαλαγγών των δακτύλων και την θωρακική και οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης που δεν προσβάλλονται σχεδόν ποτέ.
Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της Ρευματοειδούς αρθρίτιδας, όπως και κάθε φλεγμονώδους αρθρίτιδας, είναι η πρωινή δυσκαμψία διάρκειας μεγαλύτερης της μιας ώρας, κατά την αφύπνιση και μετά από παρατεταμένη ακινησία.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ?
Κατά κανόνα η διάγνωση της είναι κλινική και γίνεται με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και την κλινική εξέταση από εξειδικευμένο ιατρό.
Τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης είναι αυτά που συνήθως οδηγούν τον ιατρό στη διενέργεια ορισμένων εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων για να τεθεί τελικά η διάγνωση της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας.
Η γρήγορη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι πολύ σημαντικές για την εξέλιξη της νόσου.
Γι’ αυτό η επίσκεψη στον ειδικό ιατρό, αν συντρέχουν λόγοι, καθώς και η πρόσβαση και στη συνέχεια η συμμόρφωση στην συμφωνηθείσα αγωγή, αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την επιτυχή διαχείριση της πάθησης και την βέλτιστη ποιότητα ζωής τους ασθενούς.
Πρόληψη και θεραπεία.
Είναι σημαντικό άτομα που έχουν κλιματολογικές συνθήκες, εργασία και διατροφή που ευνοούν την νόσο να αναπτυχτεί, τέλος και κληρονομικότητα να εντάξουν τους εαυτούς τους στην πρόληψη με την είσοδο τους στην τρίτη δεκαετία της ζωής τους.
Αρχικά να εντάξουν την διατροφή τους σε εκείνες τις τροφές που την καταπολεμούν
Να εντάξουν την άσκηση στην καθημερινότητα τους άσχετα αν η εργασία τους είναι ορθοστατική.
Να θεωρήσουν τα θαλασσινά και ιαματικά μπάνια αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά.
Να επιλέξουν εκείνα τα βότανα που θα τους ενισχύουν από την μια το ανοσοποιητικό τους σύστημα, θα απομακρύνουν τις τοξίνες από τον οργανισμό τους, αλλά από την άλλη θα τους εξασφαλίζουν ένα άρτιο καρδιαγγειακό έτσι ώστε να αρματώνονται οι χόνδροι των αρθρώσεων σε υπέρτατο βαθμό.
Φυσικά ιάματα, συμπληρώματα.Πολλά φυσικά ιάματα ή πράσινα φάρμακα ή ακόμα και συμπληρώματα υπόσχονται τα πάντα, όμως σε επιμέρους δράσεις και ΟΧΙ καθολικά στο πρόβλημα.
Το θέμα είναι να τα γνωρίζεις, να τα συνδυάσεις σωστά και βασικά να υπάρχει μια σωστή διάγνωση από τον ειδικό ιατρό.
Ο πίνακας που ακολουθεί περιλαμβάνει αυτά που μπορούν με αξιώσεις να επιδράσουν ενάντια στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τόσο ως πρόληψη, αλλά και κατά την διάρκεια μιας ουσιαστικής θεραπείας.
Συμπληρώματα διατροφής:
Vitamin C.
Κύρια βιταμίνη C αποτοξίνωσης και ενίσχυσης του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Μέχρι εκεί όμως και είναι μάταιο να ζητούμε από την βιταμίνη C ίαση.
Vitamin E.
Η βιταμίνη E της νιότης.
Δεν ονομάστηκε τυχαία έτσι, όμως ΠΡΟΣΟΧΗ στην λήψη της ως συμπλήρωμα συστηματικά.
Η υπερβιταμίνωση της Ε προκαλεί τελείως αντίθετα αποτελέσματα από τα ποθητά.
Υδρολυμένο Κολλαγόνο.
Έγκυρες επιστημονικές µελέτες, µας απέδειξαν ότι µία ημερήσια δόση 5gr κολλαγόνου έχει προληπτική, ευεργετική και θεραπευτική δράση σε συστηματική λήψη.
Glucosamine.
Η Γλουκοζαμίνη είναι ένα αμινοσάκχαρο που συνήθως παράγεται στον οργανισμό μας από τη γλυκόζη και είναι απαραίτητο για την παραγωγή του συνδετικού ιστού.
Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις βρίσκονται μέσα και γύρω από τις αρθρώσεις γι’ αυτό βοηθάει στην προστασία και την αποκατάσταση του χόνδρου των αρθρώσεων, της σπονδυλικής στήλης, των τενόντων, των συνδέσμων και την ευκινησία των αρθρώσεων.
Είναι υδατοδιαλυτή, ελεύθερη από παρενέργειες και χωρίς αντενδείξεις.
Hhondroitin.
Η Χονδροϊτίνη είναι ένας πολυσακχαρίτης και αποτελεί συστατικό του συνδετικού ιστού. Βρίσκεται σε μικρή ποσότητα στον κερατοειδή του οφθαλμού και στους εμβρυϊκούς χόνδρους.
Αποτελεί κύριο δομικό υλικό των χόνδρων των οστών και των λοιπών στοιχείων του συνδετικού ιστού.
Η Xονδροϊτίνη παράγεται από χόνδρο καρχαρία.
MSM ( MethylSulfonylMethane )
Το MSM είναι μία φυσική διατροφική μορφή οργανικού θείου που υπάρχει σε διάφορα τρόφιμα, όπως τα φρούτα, τα γαλακτοκομικά, τα λαχανικά ( Mπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο κ.α. ) το κρέας και τα θαλασσινά, ωστόσο καταστρέφεται εύκολα κατά το μαγείρεμα.
Είναι ένα υδατοδιαλυτό μέταλλο, που υπάρχει φυσιολογικά στον ανθρώπινο οργανισμό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις λειτουργίες των κυττάρων.
To MSM λειτουργεί επιβοηθητικά στην υγεία των αρθρώσεων, στην αρθρίτιδα, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην οστεοαρθρίτιδα, στον πόνο των αρθρώσεων και στη δυσκαμψία.
Colostrum.
Συμβάλλει στην αύξηση της αθλητικής απόδοσης, ενώ ταυτόχρονα επιταχύνει την επανόρθωση των μυών και των ιστών και ανακουφίζει από αρθριτικούς πόνους.
Αμιγώς πράσινα φάρμακα ή φυσικά ιάματα:
Πέρα από τους συνδυασμούς των προαναφερομένων συμπληρωμάτων διατροφής που αν και εφόσον είναι σοβαρά μελετημένοι βιολογικής προέλευσης και με κλινικές αποδείξεις, υπάρχουν και αμιγώς πράσινα φάρμακα που στις δράσεις τους συμπεριλαμβάνονται και όλα τα παθογόνα αίτια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Ganoderma Lucidum.
Το Ganoderma Lucidum είναι ένα από τα λίγα προσαρμογόνα φυσικά ιάματα, ( Πράσινο φάρμακο σήμερα χαρακτηρισμένο ) που μόνο καλό μπορεί να μας κάνει αρκεί να το γνωρίζεις καλά και να τις προσαρμόσεις σωστά στις δεδομένες ανάγκες της σύγχρονης ζωής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ναι μεν το Ganoderma Lucidum είναι ένα από τα λίγα προσαρμογόνα πράσινα φάρμακα, αλλά σίγουρα το μοναδικό πολλαπλής ισορροπητικής δράσης σε φυσιολογικά, νεανικά επίπεδα όλων των λειτουργιών σώματος και οργανισμού.
Το μεγάλο του όφελος είναι ότι θα διατηρήσει ανοικτή την δίοδο στις αρθρώσεις δια μέσου των τριχοειδών αγγείων, έτσι ώστε να απομακρυνθούν μόνιμα οι φλεγμονές που δημιουργούν πόνους και οιδήματα.
Cordyceps.
Το Cordyceps ΌΧΙ μόνο θα μας εξασφαλίσει ισχυρούς λείους και γραμμωτούς μυς που συνεπώς θα αποκτήσουμε καλύτερη στήριξη, υποστήριξη στις αρθρώσεις αλλά που θα βοηθήσει στην πρόληψη οξυγόνου των χόνδρων των αρθρώσεων.
Επί πλέον έχει αποδείξει ότι παρέχει σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση έτσι ώστε να υπάρξει ταχύτερη ίαση στις πάσχουσες αρθρώσεις.
Graviola.
Το Graviola είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φωσφόρο για να ενισχύσει τα οστά και προλαμβάνει ασθένειες των οστών και των αρθρώσεων όπως είναι γενικότερα οι αρθροπάθειες και η οστεοπόρωση.
Επίλογος:
Ο γρήγορος ρυθμός της σύγχρονης διαβίωσης, σε συνδυασμό με τις εύκολες λύσεις στην συμπτωματολογία που έδωσαν τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, μας απομάκρυναν από την φύση γενικότερα και εκ προκειμένου από τα πράσινα φάρμακα και φυσικά συμπληρώματα που στο τέλος, τέλος δρουν στην ρίζα του κάκου χωρίς να έχουν όλες εκείνες τις δυσάρεστες παρενέργειες.
Με λόγια απλά, όλα τα προαναφερόμενα με κύρια εκείνα που ανήκουν στα πράσινα φάρμακα, με μια εξατομικευμένη και συνάμα καθορισμένη δοσολογία και φυσικά συστηματική μακροχρόνια λήψη είναι ικανά όχι μόνο να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου, αλλά ακόμα, ακόμα και να την αναχαιτίσουν.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε ανεπιφύλακτα
στο e-mail: g.m.k.erisianos@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6942.598.834
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού.
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
1. Διεγείρουν τα χονδροκύταρα του παρακείμενου αρθρικού χόνδρου με επακόλουθο την έκκριση ενζύμων ( π.χ. μεταλλοπρωτεινάσες ) τα οποία διασπούν τις πρωτεογλυκάνες και το κολλαγόνο.
2. Επάγουν τον πολλαπλασιασμό των υμενικών κυττάρων, την παραγωγή κολλαγενάσης και την έλκυση προσταγλανδινών, με τελικό αποτέλεσμα την ιστική καταστροφή.
Ο κυτταρικός πληθυσμός που επικρατεί στον αρθρικό υμένα είναι κυρίως τα ενεργοποιημένα CD4+T λεμφοκύτταρα και μάλιστα η υποκατηγορία Th1, η οποία παράγει INF-γ και IL-2 και επάγει την κυτταροτοξικότητα, τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις και τις αντιδράσεις τύπου επιβραδυνόμενης υπερευαισθησίας τύπου ΙΙΙ και ενεργοποιεί τα μακροφάγα.
Ο ρόλος επίσης των χυμικών μηχανισμών στην παθογένεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας υποστηρίζεται από την τοπική παράγωγη του ρευματοειδούς παράγοντα (RF) από κύτταρα του αρθρικού υμένα, το σχηματισμό IgM-IgG ανοσοσυμπλεγμάτων και την ενεργοποίηση και κατανάλωση του συμπληρώματος μέσω της κλασικής οδού.
Με τη ενεργοποίηση συμπληρώματος αυξάνει η αγγειακή διαπερατότητα και η φαγοκυττάρωση των ανοσυμπλεγμάτων από τα φαγοκύτταρα.
Εντός του αρθρικού υγρού, τα ανοσυμπλέγματα ενεργοποιούν, εκτός από το συμπλήρωμα, τις κινίνες και τα φαγοκύτταρα και επάγουν την έλκυση λυσοσωματικών ενζύμων και ελευθέρων ριζών οξυγόνου.
Ενεργό ρόλο στη ρευματοειδή αρθρίτιδα παίζουν επίσης:
1. O σχηματισμός νέων αιμοφόρων αγγείων στον αρθρικό υμένα
2. Tα μόρια προσκολλήσεως των ενεργοποιημένων ενδοθηλιακών κυττάρων των αγγείων του αρθρικού υμένα.
Συμπτώματα:
Η πρώτη εμφάνιση της ρευματοειδής αρθρίτιδας είναι ύπουλη και συνήθως συνδέεται με πόνους στα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών.
Οι αρθρώσεις του δεξιού και του αριστερού ημιμορίου του σώματος προσβάλλονται συμμετρικά.
Καθώς εξελίσσεται η πάθηση συνήθως με σπασμωδικό τρόπο, οι αρθρώσεις διογκώνονται τα δάκτυλα των χεριών αδυνατίζουν και δεν μπορούν να κλείσουν σε γροθιά ενώ το δέρμα στις περιοχές που έχουν προσβληθεί ενίοτε γίνεται κόκκινο και θερμό.
Αν η κατάσταση αυτή δεν αντιμετωπιστεί οι αρθρώσεις μπορεί να παραμορφωθούν, ενώ η απώλεια της ευθυγράμμισης των δακτύλων και η δυσκαμψία που παρουσιάζουν μπορούν να προκαλέσουν σημαντική δυσλειτουργία:
Τα δάκτυλα των χεριών παραμορφώνονται, οι παλάμες στρέφονται προς τα έξω και τα δάκτυλα των ποδιών μοιάζουν με νύχια αρπακτικών.
Όταν εμφανιστεί το τελευταίο από τα παραπάνω συμπτώματα, το πόδι που έχει προσβληθεί δεν μπορεί να εθιστεί, με αποτέλεσμα το περπάτημα να γίνεται με μεγάλη δυσκολία.
Στο δέρμα των περιοχών επάνω από τις προσβεβλημένες αρθώσεις εμφανίζονται μαλακά ογκίδια που προεξέχουν και ονομάζονται ρευματικά οζίδια.
Συχνά, προσβάλλονται και οι μύες, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι γύρω από τις αρθρώσεις.
Στα τελικά στάδια της πάθησης οι αρθρικοί χόνδροι και, στη συνέχεια, το υποκείμενο oστό καταστρέφονται.
Αυτή η φλεγμονώδης διαδικασία προκαλεί εντονότατο πόνο.
Συχνές εκδηλώσεις πλην των αρθρικών, είναι και οι μη αρθρικές ή εξωαρθρικές, οι οποίες μερικές φορές είναι δυνατόν να προηγηθούν της αρθρίτιδας όπως π.χ.:
1. Τα ρευματοειδή οζίδια.
2. Η προσβολή των οφθαλμών.
3. Το σύνδρομο Sjogren.
4. Το σύνδρομο Felty
5. Οι νευρολογικές εκδηλώσεις. ( πχ σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα )
6. Οι πνευμονικές εκδηλώσεις.
7. Οι καρδιακές εκδηλώσεις.
8. Η ρευματοειδής αγγειίτιδα.
9. Οι νεφρικές εκδηλώσεις.
10. Οι γαστρεντερικές εκδηλώσεις.
Ποιους προσβάλει ?
Αν και η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, το μέγιστο της συχνότητας εμφάνισης είναι μεταξύ 4ης και 6ης δεκαετίας της ζωής του ανθρώπου.
Οι γυναίκες προσβάλλονται δύο με τρείς φορές συχνότερα από τους άνδρες.
Υπολογίζεται ότι περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί έχουν αποδείξει ότι στην Ελλάδα η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι σε πολύ χαμηλότερα ποσοστά από χώρες της Β. Ευρώπης και σήμερα εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στην ανέβρεσει των αιτιών.
Ποια είναι τα αίτια που την προκαλούν.
Όλες οι έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εμφάνιση της οφείλεται στην αλληλεπίδραση πολλών παράγοντα που έχουν να κάνουν με το ορμονικό σύστημα, την διατροφή, αλλά και τις περιαυτολογικές καταστάσεις του κάθε τόπου.
Πώς εκδηλώνεται ?
Η έναρξη της μπορεί να είναι οξεία, υποξεία ή και σταδιακή.
Ο πιο συχνός τρόπος εμφάνισης είναι η σταδιακή (ήπια) εκδήλωση των συμπτωμάτων σε μια περίοδο αρκετών εβδομάδων.
Οι κλινικές εκδηλώσεις της διακρίνονται σε αρθρικές και εξωαρθρικές («εκτός των αρθρώσεων»).
Πολύ συχνά διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή αλλά και στον ίδιο ασθενή κατά την πορεία της νόσου.
Γενικά συστηματικά συμπτώματα όπως πυρετός, εύκολη κόπωση, διάχυτές μυαλγίες, μειωμένη όρεξη και απώλεια βάρους, μπορεί να συνοδεύουν ή να προηγούνται των ειδικών εκδηλώσεων της νόσου.
Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η αρθρίτιδα που οφείλεται σε φλεγμονή του αρθρικού υμένα (η μεμβράνη που καλύπτει τον αρθρικό θύλακο από την εσωτερική πλευρά και παράγει ένα υγρό, το αρθρικό υγρό, στην αρθρική κοιλότητα).
Εκδηλώνεται με πόνο, ερυθρότητα, θερμότητα, οίδημα και περιορισμό της κινητικότητας της άρθρωσης.
Με το χρόνο η φλεγμονή επεκτείνεται στους γύρω αρθρικούς ιστούς με αποτέλεσμα την καταστροφή της άρθρωσης και τη δημιουργία παραμορφώσεων.
Η προσβολή των αρθρώσεων είναι συνήθως συμμετρική, δηλαδή πάσχουν οι αντίστοιχες αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του σώματος.
Συχνότερα στην αρχή η νόσος προσβάλει τον καρπό και τις μικρές αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, ενώ καθώς εξελίσσεται μεγαλύτερες αρθρώσεις, όπως αγκώνες, γόνατα, ποδοκνημικές, ώμοι, ισχία μπορεί να προσβληθούν, καθώς και οι αρθρώσεις του αυχένα.
Δυνητικά μπορεί να πάσχουν όλες οι αρθρώσεις του σώματος εκτός από τις αρθρώσεις των τελικών φαλαγγών των δακτύλων και την θωρακική και οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης που δεν προσβάλλονται σχεδόν ποτέ.
Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της Ρευματοειδούς αρθρίτιδας, όπως και κάθε φλεγμονώδους αρθρίτιδας, είναι η πρωινή δυσκαμψία διάρκειας μεγαλύτερης της μιας ώρας, κατά την αφύπνιση και μετά από παρατεταμένη ακινησία.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ?
Κατά κανόνα η διάγνωση της είναι κλινική και γίνεται με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και την κλινική εξέταση από εξειδικευμένο ιατρό.
Τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης είναι αυτά που συνήθως οδηγούν τον ιατρό στη διενέργεια ορισμένων εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων για να τεθεί τελικά η διάγνωση της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας.
Η γρήγορη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι πολύ σημαντικές για την εξέλιξη της νόσου.
Γι’ αυτό η επίσκεψη στον ειδικό ιατρό, αν συντρέχουν λόγοι, καθώς και η πρόσβαση και στη συνέχεια η συμμόρφωση στην συμφωνηθείσα αγωγή, αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την επιτυχή διαχείριση της πάθησης και την βέλτιστη ποιότητα ζωής τους ασθενούς.
Πρόληψη και θεραπεία.
Είναι σημαντικό άτομα που έχουν κλιματολογικές συνθήκες, εργασία και διατροφή που ευνοούν την νόσο να αναπτυχτεί, τέλος και κληρονομικότητα να εντάξουν τους εαυτούς τους στην πρόληψη με την είσοδο τους στην τρίτη δεκαετία της ζωής τους.
Αρχικά να εντάξουν την διατροφή τους σε εκείνες τις τροφές που την καταπολεμούν
Να εντάξουν την άσκηση στην καθημερινότητα τους άσχετα αν η εργασία τους είναι ορθοστατική.
Να θεωρήσουν τα θαλασσινά και ιαματικά μπάνια αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά.
Να επιλέξουν εκείνα τα βότανα που θα τους ενισχύουν από την μια το ανοσοποιητικό τους σύστημα, θα απομακρύνουν τις τοξίνες από τον οργανισμό τους, αλλά από την άλλη θα τους εξασφαλίζουν ένα άρτιο καρδιαγγειακό έτσι ώστε να αρματώνονται οι χόνδροι των αρθρώσεων σε υπέρτατο βαθμό.
Φυσικά ιάματα, συμπληρώματα.
Το θέμα είναι να τα γνωρίζεις, να τα συνδυάσεις σωστά και βασικά να υπάρχει μια σωστή διάγνωση από τον ειδικό ιατρό.
Ο πίνακας που ακολουθεί περιλαμβάνει αυτά που μπορούν με αξιώσεις να επιδράσουν ενάντια στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τόσο ως πρόληψη, αλλά και κατά την διάρκεια μιας ουσιαστικής θεραπείας.
Συμπληρώματα διατροφής:
Vitamin C.
Κύρια βιταμίνη C αποτοξίνωσης και ενίσχυσης του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Μέχρι εκεί όμως και είναι μάταιο να ζητούμε από την βιταμίνη C ίαση.
Vitamin E.
Η βιταμίνη E της νιότης.
Δεν ονομάστηκε τυχαία έτσι, όμως ΠΡΟΣΟΧΗ στην λήψη της ως συμπλήρωμα συστηματικά.
Η υπερβιταμίνωση της Ε προκαλεί τελείως αντίθετα αποτελέσματα από τα ποθητά.
Έγκυρες επιστημονικές µελέτες, µας απέδειξαν ότι µία ημερήσια δόση 5gr κολλαγόνου έχει προληπτική, ευεργετική και θεραπευτική δράση σε συστηματική λήψη.
Glucosamine.
Η Γλουκοζαμίνη είναι ένα αμινοσάκχαρο που συνήθως παράγεται στον οργανισμό μας από τη γλυκόζη και είναι απαραίτητο για την παραγωγή του συνδετικού ιστού.
Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις βρίσκονται μέσα και γύρω από τις αρθρώσεις γι’ αυτό βοηθάει στην προστασία και την αποκατάσταση του χόνδρου των αρθρώσεων, της σπονδυλικής στήλης, των τενόντων, των συνδέσμων και την ευκινησία των αρθρώσεων.
Είναι υδατοδιαλυτή, ελεύθερη από παρενέργειες και χωρίς αντενδείξεις.
Hhondroitin.
Η Χονδροϊτίνη είναι ένας πολυσακχαρίτης και αποτελεί συστατικό του συνδετικού ιστού. Βρίσκεται σε μικρή ποσότητα στον κερατοειδή του οφθαλμού και στους εμβρυϊκούς χόνδρους.
Αποτελεί κύριο δομικό υλικό των χόνδρων των οστών και των λοιπών στοιχείων του συνδετικού ιστού.
Η Xονδροϊτίνη παράγεται από χόνδρο καρχαρία.
MSM ( MethylSulfonylMethane )
Το MSM είναι μία φυσική διατροφική μορφή οργανικού θείου που υπάρχει σε διάφορα τρόφιμα, όπως τα φρούτα, τα γαλακτοκομικά, τα λαχανικά ( Mπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο κ.α. ) το κρέας και τα θαλασσινά, ωστόσο καταστρέφεται εύκολα κατά το μαγείρεμα.
Είναι ένα υδατοδιαλυτό μέταλλο, που υπάρχει φυσιολογικά στον ανθρώπινο οργανισμό και είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις λειτουργίες των κυττάρων.
To MSM λειτουργεί επιβοηθητικά στην υγεία των αρθρώσεων, στην αρθρίτιδα, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην οστεοαρθρίτιδα, στον πόνο των αρθρώσεων και στη δυσκαμψία.
Colostrum.
Συμβάλλει στην αύξηση της αθλητικής απόδοσης, ενώ ταυτόχρονα επιταχύνει την επανόρθωση των μυών και των ιστών και ανακουφίζει από αρθριτικούς πόνους.
Αμιγώς πράσινα φάρμακα ή φυσικά ιάματα:
Πέρα από τους συνδυασμούς των προαναφερομένων συμπληρωμάτων διατροφής που αν και εφόσον είναι σοβαρά μελετημένοι βιολογικής προέλευσης και με κλινικές αποδείξεις, υπάρχουν και αμιγώς πράσινα φάρμακα που στις δράσεις τους συμπεριλαμβάνονται και όλα τα παθογόνα αίτια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Ganoderma Lucidum.
Το Ganoderma Lucidum είναι ένα από τα λίγα προσαρμογόνα φυσικά ιάματα, ( Πράσινο φάρμακο σήμερα χαρακτηρισμένο ) που μόνο καλό μπορεί να μας κάνει αρκεί να το γνωρίζεις καλά και να τις προσαρμόσεις σωστά στις δεδομένες ανάγκες της σύγχρονης ζωής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ναι μεν το Ganoderma Lucidum είναι ένα από τα λίγα προσαρμογόνα πράσινα φάρμακα, αλλά σίγουρα το μοναδικό πολλαπλής ισορροπητικής δράσης σε φυσιολογικά, νεανικά επίπεδα όλων των λειτουργιών σώματος και οργανισμού.
Το μεγάλο του όφελος είναι ότι θα διατηρήσει ανοικτή την δίοδο στις αρθρώσεις δια μέσου των τριχοειδών αγγείων, έτσι ώστε να απομακρυνθούν μόνιμα οι φλεγμονές που δημιουργούν πόνους και οιδήματα.
Cordyceps.
Το Cordyceps ΌΧΙ μόνο θα μας εξασφαλίσει ισχυρούς λείους και γραμμωτούς μυς που συνεπώς θα αποκτήσουμε καλύτερη στήριξη, υποστήριξη στις αρθρώσεις αλλά που θα βοηθήσει στην πρόληψη οξυγόνου των χόνδρων των αρθρώσεων.
Επί πλέον έχει αποδείξει ότι παρέχει σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση έτσι ώστε να υπάρξει ταχύτερη ίαση στις πάσχουσες αρθρώσεις.
Graviola.
Το Graviola είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φωσφόρο για να ενισχύσει τα οστά και προλαμβάνει ασθένειες των οστών και των αρθρώσεων όπως είναι γενικότερα οι αρθροπάθειες και η οστεοπόρωση.
Επίλογος:
Ο γρήγορος ρυθμός της σύγχρονης διαβίωσης, σε συνδυασμό με τις εύκολες λύσεις στην συμπτωματολογία που έδωσαν τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, μας απομάκρυναν από την φύση γενικότερα και εκ προκειμένου από τα πράσινα φάρμακα και φυσικά συμπληρώματα που στο τέλος, τέλος δρουν στην ρίζα του κάκου χωρίς να έχουν όλες εκείνες τις δυσάρεστες παρενέργειες.
Με λόγια απλά, όλα τα προαναφερόμενα με κύρια εκείνα που ανήκουν στα πράσινα φάρμακα, με μια εξατομικευμένη και συνάμα καθορισμένη δοσολογία και φυσικά συστηματική μακροχρόνια λήψη είναι ικανά όχι μόνο να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου, αλλά ακόμα, ακόμα και να την αναχαιτίσουν.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε ανεπιφύλακτα
στο e-mail: g.m.k.erisianos@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6942.598.834
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού.
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου