Σίγουρα
στις μέρες μας η τιμή, το κόστος, παίζει κυρίαρχο ρόλο στην αγορά ακόμα
και του
πολύτιμου νερού για την ζωή μας.
Επίσης
σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς μπαίνοντας στην διαδικασία αγοράς εμφιαλωμένου
νερού δεν γνωρίζουμε την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε επιτραπέζιο νερό,
φυσικό μεταλλικό και νερό πηγής.
Διαβάζοντας
ένα σχετικό δημοσίευμα σε έγκυρη ιστοσελίδα πραγματικά το βρήκα ενδιαφέρον και
σας παραθέτω αποσπάσματα του προκειμένου να τις μάθουμε όλοι.
Επιτραπέζιο, φυσικό μεταλλικό ή νερό πηγής λοιπών
!
Όλο και πιο
δημοφιλής γίνεται η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού από τους Έλληνες, αν και η
χώρα βρίσκεται πολύ κάτω από το μέσο όρο της Ευρώπης.
Σύμφωνα με
τα στατιστικά, ο μέσος Ευρωπαίος καταναλώνει 80-100 λίτρα εμφιαλωμένου νερού το
χρόνο, με τους Ιταλούς να έχουν την πρωτιά, καταναλώνοντας έως και 150 λίτρα.
Γνωρίζετε όμως τι πίνετε ?
Σίγουρα, δεν είναι όλα τα νερά ίδια !
Η « κατηγοριοποίηση
» του νερού αναγράφεται στην ετικέτα.
Βάσει των
κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν τρεις κατηγορίες: Το επιτραπέζιο, το
φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής.
Οποιαδήποτε
άλλος χαρακτηρισμός στα μπουκάλια απαγορεύεται.
Ποια είναι,
όμως, τα χαρακτηριστικά του νερού των παραπάνω τριών κατηγοριών;
Επιτραπέζιο
νερό
Σύμφωνα με
τη νομοθεσία, το επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να έχει οποιασδήποτε προέλευσης (
Π.χ. από γεώτρηση, από λίμνη, από ποτάμι, ακόμη και αφαλατωμένο νερό θάλασσας ).
Στο
επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται να γίνει οποιαδήποτε διαδικασία απολύμανσης
κρίνεται απαραίτητη, προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την
κοινοτική οδηγία (98/83) για το πόσιμο νερό.
Και ποιο
είναι το πόσιμο ?
Είναι αυτό
που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση και πρέπει να είναι αβλαβές, άοσμο,
άχρωμο, δροσερό, με ευχάριστη γεύση, ενώ τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά πρέπει
να κυμαίνονται μεταξύ ορισμένων αποδεκτών ορίων που ορίζονται από τις
αντίστοιχες κοινοτικές οδηγίες.
Συνήθως τα
επιτραπέζια νερά υφίστανται τη διαδικασία της μικροδιήθησης και του οζονισμού (
Απολύμανση με όζον ).
Πρακτικά, η
σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι ίδια.
Με απλά
λόγια, πρόκειται για νερά με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά, με τη διαφορά ότι
το επιτραπέζιο νερό είναι εμφιαλωμένο, ενώ της βρύσης τρεχούμενο.
Φυσικό
μεταλλικό νερό
Το φυσικό
μεταλλικό νερό έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου
στην πηγή προέλευσής του ( Συνήθως γεώτρηση ).
Οι
κοινοτικές οδηγίες απαγορεύουν οποιαδήποτε κατεργασία ή απολύμανση στο φυσικό
μεταλλικό νερό, εν αντιθέσει με το επιτραπέζιο.
Η υπόγεια
προέλευση του φυσικού μεταλλικού νερού, καθώς και η απαγόρευση οποιασδήποτε
δραστηριότητας σε ικανοποιητική απόσταση γύρω από τη γεώτρηση, ( Η απόσταση
εξαρτάται από το είδος των πετρωμάτων της περιοχής ) εξασφαλίζουν την προστασία
του από τυχόν μικροβιακό φορτίο.
Πρακτικά, η
σύσταση του φυσικού μεταλλικού νερού μπορεί να διαφέρει από αυτήν του κοινού
πόσιμου νερού ( Επιτραπέζιου ), όπως να είναι πιο πλούσια σε διάφορα μέταλλα
και ιχνοστοιχεία, σε μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο κλπ.
Με απλά
λόγια, ένα φυσικό μεταλλικό νερό επιτρέπεται να μην πληροί ορισμένες από τις
προδιαγραφές του πόσιμου νερού. ( Επιτραπέζιου )
Για κάποιες
παραμέτρους του δεν ορίζονται ανώτατα επιτρεπόμενα όρια ή ορίζονται όρια
διαφορετικά από αυτά που ισχύουν για το κοινό επιτραπέζιο νερό.
Η μόνη
επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η
προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε το νερό χαρακτηρίζεται « φυσικά
ανθρακούχο », « με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα » ή « ενισχυμένο με αέριο
της πηγής », αναλόγως την περίπτωση.
Νερό πηγής
Για να
κατανοήσουμε τι σημαίνει « νερό πηγής » πρέπει να… βγάλουμε από το μυαλό μας
την εικόνα της πηγής και να το σκεφτούμε ως μια ενδιάμεση κατηγορία ανάμεσα στο
επιτραπέζιο και το φυσικό μεταλλικό νερό.
Το νερό
πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι έχει οπωσδήποτε
υπόγεια προέλευση, σταθερή σύσταση, δεν υφίσταται καμιά διαδικασία απολύμανσης
και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του.
Διαφέρει,
όμως, από το φυσικό μεταλλικό νερό ως προς το ότι οι φυσικοχημικές παράμετροί, σύστασή του δεν ακολουθούν αυτές του φυσικού
μεταλλικού νερού, αλλά του επιτραπέζιου, δηλαδή του κοινού πόσιμου νερού.
Με άλλα
λόγια, το νερό πηγής δεν είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο ώστε να χαρακτηριστεί μαγνησιούχο, ασβεστούχο
κλπ.
Πάντως, το
πιθανότερο είναι να δούμε το χαρακτηρισμό « νερό πηγής » σε κάποιο εισαγόμενο
νερό, δεδομένου ότι τα ελληνικά εμφιαλωμένα νερά ανήκουν είτε στα φυσικά
μεταλλικά είτε στα επιτραπέζια.
Συμπερασματικά:
Θα αφήσω
στην άκρη τις πλαστικές φιάλες που χρησιμοποιούν στην εμφιάλωση του νερού και
θα σας επιστήσω την προσοχή στην λεπτομέρεια που αναγράφεται για την προέλευση
του νερού που αγοράσατε.
Τουλάχιστον
ας ξέρουμε από πού προέρχεται.
Εγώ
προσωπικά είμαι υπέρ του κάλου φίλτρου νερού στο σπίτι που δίνει την δυνατότητα
να το καταναλώσουμε την στιγμή που πηγάζει από την βρύση μας, χωρίς τους κινδύνους
που κρύβουν η αποθήκευση των φιαλών πριν την αγορά τους από εμάς.
Δεν είναι λίγες
οι φορές που έχω δει ντάνες εμφιαλωμένων νερών αποθηκευμένες σε υπαίθριους χώρους
να βράζουν κάτω από τον ήλιο.
Πέρα αυτών,
όσο και αν διψάσουμε κάποια στιγμή κύρια εκτός σπιτιού ας ρίχνουμε και μια
ματιά στην ημερομηνία λήξης κατανάλωσης της φιάλης που αγοράσαμε.
Γιώργος
Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
Διαβάστε
ακόμα: Μπορείτε να εμπιστευτείτε το νερό που πίνετε ? & Νερό. Μπορεί να θεραπεύσει ? & Πλαστικά μπουκάλια νερού και υγεία.
Πηγή: onmed.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου