ήρθε στο φως της δημοσιότητας
από το πλιάτσικο που έχει υποστεί
στα Ελληνοαλβανικά σύνορα.
Πολλά τα ωφέλει του για την υγεία την ευεξία και την ομορφιά της ζωής και αναγνωρισμένα μάλιστα από την αρχαιότητα.
Αυτό το διευκρινίζω γιατί σήμερα η Πριμούλα καλλιεργείται και για καλλωπιστικούς λόγους που σίγουρα ενώ έχει κρατήσει πολλές ιδιότητες από την άγρια είναι σαφώς μικρότερης δραστικότητας.
Η επιστημονική ονομασία είναι Πριμούλα η γνησία – Primula veris και ανήκει στην οικογένεια: Primulaceae
Η λαϊκή ονομασία της είναι Πασχαλίτσα, Πασχαλούδα, Παναγίτσα, Ηρανθές, Δρακάκι
Περιγραφή:
Η Πριμούλα πήρε το όνομά της από τη λατινική λέξη primus που σημαίνει «πρώτος», καθώς το φυτό ανθίζει στις αρχές της άνοιξης.
Έχει πολλά είδη που πολλά εξ αυτών εξευγενισμένα καλλιεργούνται για καλλωπιστικούς κυρίως σκοπούς.
Είναι μια πολυετής πόα, με χνουδωτά, στενόμακρα φύλλα, μυρωδάτα βαθυκίτρινα λουλούδια, πλαγιαστά προς τη μία πλευρά, που μοιάζουν με καμπανούλες.
Τα άνθη της πριμούλας της εαρινής είναι μικρότερα, χρυσοκίτρινα με πορτοκαλί στίγματα, ενώ τα άνθη της πριμούλας της ορεινής ( Αυτοφυή ) είναι απαλά κίτρινα και δεν έχουν καθόλου στίγματα.
Θα τη δούμε να πωλείται στα ανθοπωλεία, σε πολλά χρώματα και να στολίζει πάρκα, κήπους και μπαλκόνια.
Χρειάζεται σκιερό περιβάλλον και υγρό έδαφος.
Οι στεφάνες του άνθους πρέπει να συλλέγονται χωρίς τον πράσινο κάλυκα, από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο και να ξηραίνονται γρήγορα στη σκιά.
Οι ρίζες πρέπει να εξάγονται είτε πριν την ανθοφορία είτε το φθινόπωρο.
Η υπερβολική συλλογή του φυτού το έχει κάνει εξαιρετικά σπάνιο, γι αυτό, θα πρέπει να το μαζεύουμε όταν το βρίσκουμε σε αφθονία και ακόμη και τότε, να το συλλέγουμε σε περιορισμένη ποσότητα.
Τα συστατικά Περιέχει ( Κυρίως τα φύλλα της ) βιταμίνη C και μέταλλα.
Περιέχει σαπωνίνες ( Πάνω από 10% ) γλυκοσίδια, φλαβονοειδή, ένζυμα και διάφορες άλλες ουσίες.
Η στεφάνη και το ρίζωμά της περιέχουν αιθέρια έλαια.
Ιστορία και παράδοση:
Η πριμούλα ήταν γνωστή από την αρχαιότητα και έχει συνδεθεί με πολλούς μύθους και προλήψεις.
Πολλοί τη θεωρούν φυτό της νιότης και της τύχης, όμως, χρησιμοποιείται και σε έθιμα του θανάτου.
Τη συναντούμε σε πολλούς θρύλους με ξωτικά, μάγισσες και νεράιδες.
Έχει αναφερθεί από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και έχει παίξει σημαντικό ρόλο, μαζί με άλλα τελετουργικά φυτά, στη Μυθολογία των Κελτών και των Δρυίδων, σαν συστατικό, για την παρασκευή μαγικών φίλτρων.
Κατά το Μεσαίωνα, η πριμούλα ήταν γνωστή σαν βότανο του Αγίου Πέτρου και ήταν περιζήτητο από τους φαρμακοποιούς της Φλωρεντίας.
Είναι εξαιρετικό χαλαρωτικό και ηρεμιστικό βότανο.
Καταπραΰνει τις αντιδράσεις στο στρες και την ένταση, χαλαρώνει τη νευρική υπερδιέγερση και διευκολύνει τον ξεκούραστο ύπνο.
Δρα κατά των νευρικών πονοκεφάλων
Χρησιμοποιείται για τη βρογχίτιδα, το κρυολόγημα και τον βήχα.
Η ρίζα της χρησιμοποιείται σαν αποχρεμπτικό, διουρητικό, αντισπασμωδικό και αναλγητικό
Εξωτερικά, καταπολεμά τις εκχυμώσεις.
Καταπολεμά επίσης τους αρθριτικούς πόνους και τα συμπτώματα των ρευματισμών.
Βοηθά στις αναχαιτίσεις στις δερματοπάθειες.
Τα άνθη με μορφή αλοιφής, χρησιμοποιούνται για εγκαύματα από τον ήλιο, για την ιλαρά, για κηλίδες του δέρματος κ.λ.π.
Ενδυναμώνει την καρδιά και το νευρικό σύστημα.
Άλλες χρήσεις:
Τα φρέσκα φύλλα και η ρίζα της έχουν το χαρακτηριστικό άρωμα του γλυκάνισου.
Τα άνθη της έχουν λεπτή και γλυκιά μυρωδιά και μπορούν να προστεθούν σε σαλάτες, γλυκά και να γίνουν ένα ευχάριστο και αναζωογονητικό αφέψημα.
Από τα άνθη της παρασκευάζεται και ένα ξεχωριστό αλκοολούχο ποτό.
Τα φύλλα και τα άνθη της χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μαρμελάδας
Προσοχή:
Για προβλήματα που έχουν σχέση με το στρες, συνδυάζεται με όλα τα χαλαρωτικά, όπως το τίλιο, τη σκουτελλάρια τη Λεβάντα, το Βαλσαμόχορτο κτλ αλλά πάντα με προσοχή.
Για το βήχα επίσης, μπορεί να συνδυαστεί με το βήχιο ή το γλυκάνισο.
Τα φύλλα κάποιων εξωτικών ειδών πριμούλας μπορούν να προκαλέσουν δερματίτιδες, σε ανθρώπους με ευαίσθητη επιδερμίδα.
Γενικά, η πριμούλα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την εγκυμοσύνη, από τους αλλεργικούς στην ασπιρίνη, αλλά ούτε και σε μεγάλες δόσεις, γιατί μπορεί να προκαλέσει διάρροια ή και εμετό.
Χρειάζεται επίσης προσοχή στη χρήση της κυρίως σε όσους πάσχουν από κάποια νοσήματα του γαστρεντερικού.
Τέλος ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνουμε και στο μέρος από όπου μαζεύουμε την πριμούλα, ώστε να μην βρίσκεται κοντά σε χωράφια που μπορεί να είναι ραντισμένα με επικίνδυνα φυτοφάρμακα. ( Αυτό γενικότερα )
Συμπερασματικά: Πριμούλα ασφαλώς και έχει κάποιες θεραπευτικές ουσίες, αναφερόμενος πάντα στην αυτοφυή της Ελληνικής υπαίθρου, αλλά είναι από τα βότανα που χρειάζεται και μέτρο κατά την λήψη της.
Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος της τόσο υψηλής τιμής που έχει αφενός και της συστηματικής κλοπής που γίνεται από του όμορους μας στον βορά.
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
Βάλσαμο ή σπαθόχορτο ή Αϊ Γιάννης. & Τι είναι το σπαθόλαδο ? & Η Λεβάντα και οι 14 θεραπευτικές ιδιότητες της! & Βότανα ως φάρμακα. & Βότανα. Η πραγματική τους αξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου