και άμεσο τρόπο επέβαλαν σε άνδρες και γυναίκες
να καπνίζουν σαν φουγάρα.
Πέρα από τις φανταχτερές διαφημίσεις
για κάθε κοινωνικό επίπεδο, δεν υπήρχε κινηματογραφική ταινία του περασμένου αιώνα, ακόμα και θεατρική παράσταση
που οι πρωταγωνιστές, άνδρες και γυναίκες
να μην έκαναν έστω και μια εμφάνιση
με ένα τσιγάρο στο χέρι.
Πέρασαν τα χρόνια και φτάσαμε σήμερα στο σημείο δια νόμου να απαγορεύεται όχι μόνο οι πρωταγωνιστές αλλά ακόμα και οι κομπάρσοι να καπνίζουν επί σκηνής.
Η αίτια γνωστή.
Το κάπνισμα σκοτώνει ή αλλιώς κάνει κακό στην υγεία.
Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται επί των ημερών μας όπως αναφέρει άλλωστε ο κανόνας με το αλκοόλ.
Έτσι σήμερα εδώ και τουλάχιστον μια δεκαπενταετία εμμέσως πλην σαφώς μικροί μεγάλοι επί σκηνής κρατούν ένα ποτήρι με αλκοόλ φορές μάλιστα ακόμα και μπουκάλι πέρα βέβαια και των πολλών φανταχτερών διαφημίσεων.
Αλκοόλ. Επικίνδυνη νόμιμη ουσία ?
Μερικά στατιστικά στοιχεία σίγουρα θα σας δώσουν τις πρέπουσες απαντήσεις.
Το αλκοόλ ανήκει στις ψυχοτρόπες ουσίες και, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ( ΠΟΫ από το 2007 ) ευθύνεται για την πρόκληση παραπάνω από 60 τύπους ασθενειών, πολλές από τις οποίες μάλιστα είναι χρόνιες ή θανατηφόρες. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Παράλληλα, σύμφωνα με τον ΠΟΫ, εκτιμάται ότι πάνω από 76,3 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από διαταραχές εξαιτίας του αλκοόλ. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Επίσης, το αλκοόλ ευθύνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων για τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, ενώ η μέθη είναι εξίσου συχνά υπεύθυνη σε περιπτώσεις εγκλημάτων, αλλά και αυτοκτονιών. ( Dimatteo & Martin 2012. Ο.ΚΑ.ΝΑ, 2003 )
Γενικώς, το αλκοόλ θεωρείται ότι ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους, συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη εξαρτησιογόνο ουσία. ( Ο.ΚΑ.ΝΑ, 2003 )
Η Ευρώπη, τώρα, είναι η περιοχή όπου συναντάται η μεγαλύτερη κατανάλωση αλκοόλ. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Για την ακρίβεια, η κατανάλωση αλκοόλ στην Ευρώπη εκτιμάται ότι είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη από τον υπόλοιπο κόσμο. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Η μεγάλη αυτή συχνότητα, μάλιστα, ισχύει τόσο για τους ενήλικες όσο και για τους εφήβους.
Παράλληλα, εκτιμάται ότι στους λευκούς έφηβους και ενήλικες οι πιθανότητες κατάχρησης αλκοόλ είναι περισσότερες συγκριτικά με τους Αφροαμερικάνους ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, μετά το 1960, αρχίζει να σημειώνεται μια διαρκή αυξητική πορεία στην κατανάλωση αλκοόλ ανά άτομο ( Καλτσούνη, 2001 ) ενώ έχουμε εξίσου αύξηση στα περιστατικά βαριάς κατανάλωσής του ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Ποιες είναι οι βραχύχρονες επιπτώσεις του αλκοόλ στο σώμα ?
Όταν το αλκοόλ καταναλωθεί, το μεγαλύτερο μέρος του καταλήγει στο λεπτό έντερο και από εκεί απορροφάται στο αίμα, ενώ διάσπασή του λαμβάνει μέρος κυρίως στο ήπαρ.
Το ήπαρ μπορεί να μεταβολίσει ανά ώρα περίπου 28 γραμμάρια οινοπνευματώδους ποτού με περιεκτικότητα αλκοόλ 50% ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Αυτό σημαίνει ότι παραπάνω ποσότητα αλκοόλ παραμένει στο αίμα.
Η συγκέντρωση του αλκοόλ στο αίμα, τώρα, εξαρτάται από:
Το αλκοόλ ως ψυχοτρόπος ουσία έχει διάφορες επιπτώσεις.
Οι κυριότερες από αυτές είναι:
Κίρρωση του ήπατος.
Αποτελεί την πιο συχνή αιτία θανάτου των αλκοολικών.
Εν συντομία, τα κύτταρα του ήπατος έχουν καταληφθεί από λίπος και αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε την νέκρωση των περισσότερων από αυτά είτε την δυσλειτουργία τους.
Παράλληλα, προκαλείται φλεγμονή, η οποία παρεμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος.
Έτσι σήμερα εδώ και τουλάχιστον μια δεκαπενταετία εμμέσως πλην σαφώς μικροί μεγάλοι επί σκηνής κρατούν ένα ποτήρι με αλκοόλ φορές μάλιστα ακόμα και μπουκάλι πέρα βέβαια και των πολλών φανταχτερών διαφημίσεων.
Αλκοόλ. Επικίνδυνη νόμιμη ουσία ?
Μερικά στατιστικά στοιχεία σίγουρα θα σας δώσουν τις πρέπουσες απαντήσεις.
Το αλκοόλ ανήκει στις ψυχοτρόπες ουσίες και, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ( ΠΟΫ από το 2007 ) ευθύνεται για την πρόκληση παραπάνω από 60 τύπους ασθενειών, πολλές από τις οποίες μάλιστα είναι χρόνιες ή θανατηφόρες. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Παράλληλα, σύμφωνα με τον ΠΟΫ, εκτιμάται ότι πάνω από 76,3 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από διαταραχές εξαιτίας του αλκοόλ. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Επίσης, το αλκοόλ ευθύνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων για τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, ενώ η μέθη είναι εξίσου συχνά υπεύθυνη σε περιπτώσεις εγκλημάτων, αλλά και αυτοκτονιών. ( Dimatteo & Martin 2012. Ο.ΚΑ.ΝΑ, 2003 )
Γενικώς, το αλκοόλ θεωρείται ότι ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους, συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη εξαρτησιογόνο ουσία. ( Ο.ΚΑ.ΝΑ, 2003 )
Η Ευρώπη, τώρα, είναι η περιοχή όπου συναντάται η μεγαλύτερη κατανάλωση αλκοόλ. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Για την ακρίβεια, η κατανάλωση αλκοόλ στην Ευρώπη εκτιμάται ότι είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη από τον υπόλοιπο κόσμο. ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Η μεγάλη αυτή συχνότητα, μάλιστα, ισχύει τόσο για τους ενήλικες όσο και για τους εφήβους.
Παράλληλα, εκτιμάται ότι στους λευκούς έφηβους και ενήλικες οι πιθανότητες κατάχρησης αλκοόλ είναι περισσότερες συγκριτικά με τους Αφροαμερικάνους ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Στην Ελλάδα συγκεκριμένα, μετά το 1960, αρχίζει να σημειώνεται μια διαρκή αυξητική πορεία στην κατανάλωση αλκοόλ ανά άτομο ( Καλτσούνη, 2001 ) ενώ έχουμε εξίσου αύξηση στα περιστατικά βαριάς κατανάλωσής του ( Φωτίου & Κοκκέβη, 2013 )
Ποιες είναι οι βραχύχρονες επιπτώσεις του αλκοόλ στο σώμα ?
Όταν το αλκοόλ καταναλωθεί, το μεγαλύτερο μέρος του καταλήγει στο λεπτό έντερο και από εκεί απορροφάται στο αίμα, ενώ διάσπασή του λαμβάνει μέρος κυρίως στο ήπαρ.
Το ήπαρ μπορεί να μεταβολίσει ανά ώρα περίπου 28 γραμμάρια οινοπνευματώδους ποτού με περιεκτικότητα αλκοόλ 50% ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Αυτό σημαίνει ότι παραπάνω ποσότητα αλκοόλ παραμένει στο αίμα.
Η συγκέντρωση του αλκοόλ στο αίμα, τώρα, εξαρτάται από:
- Την ποσότητα που έχει καταναλωθεί σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
- Το ύψος και το βάρος του ατόμου.
- Την ύπαρξη τροφής στο στομάχι.
- Την λειτουργία του ήπατος.
- Το φύλο. ( Οι γυναίκες έχει βρεθεί ότι φτάνουν σε μεγαλύτερη συγκέντρωση του αλκοόλ στο αίμα, προφανώς εξαιτίας του γεγονότος ότι τα δυο φύλα διαφέρουν στην ποσότητα νερού που διαθέτουν στο σώμα τους )
- Διαταραχή στον λόγο και την άρθρωση.
- Διαταραχή στην όραση.
- Μείωση του κινητικού συντονισμού.
- Μείωση της ισορροπίας και αστάθεια.
Το αλκοόλ ως ψυχοτρόπος ουσία έχει διάφορες επιπτώσεις.
Οι κυριότερες από αυτές είναι:
- Αυξάνει την κοινωνικότητα. ( Η λεγόμενη μείωση των αναστολών )
- Προκαλεί εφορία. ( Το αλκοόλ αυξάνει τα επίπεδα της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο )
- Μειώνει την ένταση. ( Το αλκοόλ επιδρά με τους υποδοχείς GABA του εγκεφάλου, που είναι ανασταλτικοί νευροδιαβιβαστές )
- Μπορεί όμως να πυροδοτήσει και αρνητικές σκέψεις μαζί με καταθλιπτική διάθεση. ( Το αλκοόλ έχει διφασική δράση, πράγμα που σημαίνει ότι αρχικά προκαλεί εφορία και κοινωνικότητα, ενώ καταλήγει σε μελαγχολία και απομόνωση )
- Προκαλεί συναισθηματική αστάθεια.
- Παρεμποδίζει, όσο αυξάνει σε ποσότητα, τις σύνθετες σκέψεις. ( Συμπεριλαμβανομένης και της κριτικής σκέψης ) καθώς και την συγκέντρωση.
- Αυξάνει την επιθετικότητα.
- Προκαλεί ευερεθιστότητα.
- Προκαλεί απώλεια μνήμης.
- Σε μεγαλύτερες δόσεις οδηγεί σε καταστολή, ύπνο και λιποθυμία.
- Μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο ( Κυρίως λόγω της καταστολής των αναπνευστικών συστημάτων ή την αναρρόφηση από εμετό )
Μακροχρόνιες επιπτώσεις της χρήσης αλκοόλ στην σωματική υγεία:
- Η χρήση αλκοόλ, με το πέρασμα του χρόνου, επιδρά αρνητικά σε όλα τα όργανα και ιστούς του σώματος.
- Οι θερμίδες που αυτό περιέχει επίσης, όχι μόνο είναι πολλές σε ποσότητα, αλλά είναι κενές, δηλαδή χαρακτηρίζονται από έλλειψη θρεπτικών στοιχείων.
- Ταυτόχρονα, τα άτομα που πίνουν συχνά παραλείπουν τα βασικά τους γεύματα.
- Έτσι, μακροχρόνια ο χρήστης οδηγείται σε υποσιτισμό.
- Παράλληλα, σημειώνεται ότι το αλκοόλ εμποδίζει την απορρόφηση των βιταμινών, καθώς και την πέψη.
Κίρρωση του ήπατος.
Αποτελεί την πιο συχνή αιτία θανάτου των αλκοολικών.
Εν συντομία, τα κύτταρα του ήπατος έχουν καταληφθεί από λίπος και αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε την νέκρωση των περισσότερων από αυτά είτε την δυσλειτουργία τους.
Παράλληλα, προκαλείται φλεγμονή, η οποία παρεμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος.
Τα ήπαρ σταδιακά αχρηστεύεται.
Πέρα αυτού:
Το αλκοόλ ασφαλώς και προκαλεί εξάρτηση και μάλιστα ισχυρή.
Σύμφωνα με το DSM, η κατάχρηση αλκοόλ διαφοροποιείται από την εξάρτηση. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Στην εξάρτηση το άτομο εμφανίζει ανοχή και στερητικό σύνδρομο.
Αντίθετα στην κατάχρηση, αν και ασφαλώς υπάρχουν επιπτώσεις της χρήσης στην προσωπική και κοινωνική του ατόμου, δεν παρουσιάζεται εξάρτηση.
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η κατάχρηση προηγείται της εξάρτησης.
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε λίγο να ξεκαθαρίσουμε μερικούς όρους.
Ανοχή σημαίνει πως η ουσία πρέπει να διατίθεται σε ολοένα και μεγαλύτερες δόσεις, προκειμένου το άτομο να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το στερητικό σύνδρομο, πάλι, αναφέρεται στα συμπτώματα που λαμβάνουν χώρα όταν το άτομο σταματήσει να λαμβάνει την ουσία.
Τα σωματικά συμπτώματα στην περίπτωση του αλκοόλ μπορεί να είναι αρκετά έντονα. Το στερητικό σύνδρομο του αλκοόλ παρουσιάζει επίσης και ψυχολογικά συμπτώματα, όπως άγχος και ανησυχία, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, αϋπνίες κ.α.
Στην περίπτωση του αλκοόλ, επίσης, κατά το στερητικό σύνδρομο μπορεί να εμφανιστεί αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν τρομώδες παραλήρημα.
Παρουσιάζονται, δηλαδή, ψευδαισθήσεις ( π.χ. το άτομο βλέπει έντομα να σκαρφαλώνουν στο σώμα του και τους τοίχους του δωματίου ) έντονος τρόμος και αποπροσανατολισμός.
Το άτομο, λόγω των ψευδαισθήσεων, αρχίζει να ξύνει μανιωδώς το δέρμα του ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Πέρα όμως από την ανοχή και το στερητικό σύνδρομο, εμφανίζονται και μερικές ακόμη προϋποθέσεις, ώστε το άτομο να θεωρηθεί εξαρτημένο.
Οι κυριότερες από αυτές είναι η μείωση της λειτουργικότητας ( π.χ. στην οικογένεια, στην εργασία, στις κοινωνικές συνθήκες ) και η συνέχιση της χρήσης παρ’ όλα τα προβλήματα που αυτή προκαλεί. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
- Εγκεφαλικό.
- Υπέρταση.
- Καταστροφή εγκεφαλικών κυττάρων που οδηγεί σε καταστροφή τμημάτων του εγκεφάλου.
- Αμνησιακό σύνδρομο ή σύνδρομο του Korsakoff ( Λόγω έλλειψη βιταμινών του συμπλέγματος Β )
- Γενικότερα προβλήματα στην μνήμη και τον προσανατολισμό.
- Διαταραχές στην όραση.
- Καρδιακή ανεπάρκεια.
- Νευροπάθεια. ( Εκδηλώνεται κυρίως με μυϊκή αδυναμία, μείωση της αισθητικότητας και παραισθήσεις )
- Βρογχίτιδα και πνευμονία.
- Δυσλειτουργία στύσης και υπογονιμότητα.
- Βλάβη στους ενδοκρινείς αδένες.
- Βλάβη στο πάγκρεας.
- Αύξηση κινδύνων εμφάνισης για ορισμένα είδη καρκίνου κ.α.
Το αλκοόλ και η εξάρτηση:
Το αλκοόλ ασφαλώς και προκαλεί εξάρτηση και μάλιστα ισχυρή.
Σύμφωνα με το DSM, η κατάχρηση αλκοόλ διαφοροποιείται από την εξάρτηση. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Στην εξάρτηση το άτομο εμφανίζει ανοχή και στερητικό σύνδρομο.
Αντίθετα στην κατάχρηση, αν και ασφαλώς υπάρχουν επιπτώσεις της χρήσης στην προσωπική και κοινωνική του ατόμου, δεν παρουσιάζεται εξάρτηση.
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η κατάχρηση προηγείται της εξάρτησης.
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε λίγο να ξεκαθαρίσουμε μερικούς όρους.
Ανοχή σημαίνει πως η ουσία πρέπει να διατίθεται σε ολοένα και μεγαλύτερες δόσεις, προκειμένου το άτομο να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το στερητικό σύνδρομο, πάλι, αναφέρεται στα συμπτώματα που λαμβάνουν χώρα όταν το άτομο σταματήσει να λαμβάνει την ουσία.
Τα σωματικά συμπτώματα στην περίπτωση του αλκοόλ μπορεί να είναι αρκετά έντονα. Το στερητικό σύνδρομο του αλκοόλ παρουσιάζει επίσης και ψυχολογικά συμπτώματα, όπως άγχος και ανησυχία, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, αϋπνίες κ.α.
Στην περίπτωση του αλκοόλ, επίσης, κατά το στερητικό σύνδρομο μπορεί να εμφανιστεί αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν τρομώδες παραλήρημα.
Παρουσιάζονται, δηλαδή, ψευδαισθήσεις ( π.χ. το άτομο βλέπει έντομα να σκαρφαλώνουν στο σώμα του και τους τοίχους του δωματίου ) έντονος τρόμος και αποπροσανατολισμός.
Το άτομο, λόγω των ψευδαισθήσεων, αρχίζει να ξύνει μανιωδώς το δέρμα του ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Πέρα όμως από την ανοχή και το στερητικό σύνδρομο, εμφανίζονται και μερικές ακόμη προϋποθέσεις, ώστε το άτομο να θεωρηθεί εξαρτημένο.
Οι κυριότερες από αυτές είναι η μείωση της λειτουργικότητας ( π.χ. στην οικογένεια, στην εργασία, στις κοινωνικές συνθήκες ) και η συνέχιση της χρήσης παρ’ όλα τα προβλήματα που αυτή προκαλεί. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Η πορεία της εξάρτησης από αλκοόλ:
Ορισμένοι άνθρωποι ξεκινούν από την κατανάλωση σε κοινωνικές περιστάσεις, οδηγούνται στην κατάχρηση και στο τέλος στην εξάρτηση.
Κάποιοι, όμως, ενδέχεται να παρουσιάζουν διακυμάνσεις στην χρήση, δηλαδή άλλες φορές να καταναλώνουν πολύ αλκοόλ και άλλες ελάχιστο ή και καθόλου.
Επίσης, η κατάχρηση αλκοόλ δεν οδηγεί απαραίτητα στην εξάρτηση. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Φυσικά, τα προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω μπορεί να προκληθούν τόσο σε εξαρτημένους χρήστες όσο και σε αυτούς που κάνουν μακροχρόνια κατάχρηση.
Το αλκοόλ σε μικρές ποσότητες:
Υποστηρίζεται ότι το αλκοόλ, σε μικρές δόσεις, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικά επεισόδια. ( Dimatteo & Martin, 2011 )
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον κόκκινο κρασί.
Ωστόσο, οι συνθήκες ζωής, όπως η άσκηση, η απουσία καπνίσματος και η σωστή διατροφή αναμφίβολα παίζουν σπουδαίο ρόλο και το κρασί από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει στα ίδια οφέλη. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Τέλος, η περιστασιακή χρήση αλκοόλ, για παράδειγμα σε κοινωνικές περιστάσεις, αναμφίβολα δεν ενέχει τους κινδύνους που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Η ποσότητα της χρήσης, η συχνότητα, το είδος του αλκοολούχου ποτού, τα μέτρα προστασίας που λαμβάνει το άτομο ( π.χ. αποφυγή οδήγησης υπό στην επήρεια αλκοόλ ) αλλά και το ίδιο το κράτος ( π.χ. απαγόρευση πώλησης αλκοόλ σε άτομα κάτω των 18 ετών ) παίζουν σημαντικό ρόλο στον περιορισμό ή, αντίστοιχα, στην αύξηση των κινδύνων που αυτό εγκυμονεί.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Προσωπικά αναρωτιέμαι.
Μήπως σε μερικά χρόνια θα υπάρξουν όλες εκείνες οι νομοθετικές απαγορεύσεις του καπνίσματος και για το αλκοόλ ?
Θα βλέπουμε δηλαδή μπουκάλια με απελπιστικές εικόνες ετοιμοθάνατων συνανθρώπων μας που υποφέρουν κτλ
Διαβάστε ακόμα:
Ορισμένοι άνθρωποι ξεκινούν από την κατανάλωση σε κοινωνικές περιστάσεις, οδηγούνται στην κατάχρηση και στο τέλος στην εξάρτηση.
Κάποιοι, όμως, ενδέχεται να παρουσιάζουν διακυμάνσεις στην χρήση, δηλαδή άλλες φορές να καταναλώνουν πολύ αλκοόλ και άλλες ελάχιστο ή και καθόλου.
Επίσης, η κατάχρηση αλκοόλ δεν οδηγεί απαραίτητα στην εξάρτηση. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Φυσικά, τα προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω μπορεί να προκληθούν τόσο σε εξαρτημένους χρήστες όσο και σε αυτούς που κάνουν μακροχρόνια κατάχρηση.
Το αλκοόλ σε μικρές ποσότητες:
Υποστηρίζεται ότι το αλκοόλ, σε μικρές δόσεις, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικά επεισόδια. ( Dimatteo & Martin, 2011 )
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον κόκκινο κρασί.
Ωστόσο, οι συνθήκες ζωής, όπως η άσκηση, η απουσία καπνίσματος και η σωστή διατροφή αναμφίβολα παίζουν σπουδαίο ρόλο και το κρασί από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει στα ίδια οφέλη. ( Kring, Davison, Neale, & Johnson, 2007 )
Τέλος, η περιστασιακή χρήση αλκοόλ, για παράδειγμα σε κοινωνικές περιστάσεις, αναμφίβολα δεν ενέχει τους κινδύνους που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Η ποσότητα της χρήσης, η συχνότητα, το είδος του αλκοολούχου ποτού, τα μέτρα προστασίας που λαμβάνει το άτομο ( π.χ. αποφυγή οδήγησης υπό στην επήρεια αλκοόλ ) αλλά και το ίδιο το κράτος ( π.χ. απαγόρευση πώλησης αλκοόλ σε άτομα κάτω των 18 ετών ) παίζουν σημαντικό ρόλο στον περιορισμό ή, αντίστοιχα, στην αύξηση των κινδύνων που αυτό εγκυμονεί.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Προσωπικά αναρωτιέμαι.
Μήπως σε μερικά χρόνια θα υπάρξουν όλες εκείνες οι νομοθετικές απαγορεύσεις του καπνίσματος και για το αλκοόλ ?
Θα βλέπουμε δηλαδή μπουκάλια με απελπιστικές εικόνες ετοιμοθάνατων συνανθρώπων μας που υποφέρουν κτλ
Διαβάστε ακόμα:
Γαϊδουράγκαθο για το δικαίωμα που έχει το συκώτι στην αποτοξίνωση του. & Ανοσοποιητικό σύστημα. Επιβεβλημένη η διατήρηση του σε υψηλό επίπεδο ? & A.F.A. Τα φύκια της υγείας, της ευεξίας και της ομορφιάς. & Πυκνογενόλη – αντιοξείδωση. Όνομα και συνώνυμο !
Βιβλιογραφία:
Βιβλιογραφία:
Dimatteo, M.R., & Martin, L.R. (2011). Εισαγωγή στην Ψυχολογία της Υγείας. Αθήνα: Πεδίο, 2011.
Kring, A. M., Davison, G. C., Neale, J. M., & Johnson, S. L. (2010). ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ. Αθήνα: Gutenberg, 2010.
Στοιχεία για τις εξαρτησιογόνες ουσίες (2003). Αθήνα: Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής – Ο.ΚΑ.ΝΑ
Κοσμίδου, Μ (2008). Κλινική Νευροψυχολογική εκτίμηση. Αθήνα: Επιστημονικές Εκδόσεις ΠΑΡΙΣΙΑΝΟΥ, 2008.
Φωτίου, Α., Κοκκέβη, Α. Η Επιδηµιολογία της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών στην εφηβεία: Διαχρονική πορεία στην Ελλάδα. Εξαρτήσεις στην Εφηβεία, Αθήνα: Τµήµα Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων του Γενικού Νοσοκοµείου Αττικής «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ – ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ», 2013.
Νόβα – Καλτσούνη, Χ. (2001). Μορφές αποκλίνουσας συμπεριφοράς στην εφηβεία. Αθήνα: Gutenberg, 2001.
Kring, A. M., Davison, G. C., Neale, J. M., & Johnson, S. L. (2010). ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ. Αθήνα: Gutenberg, 2010.
Στοιχεία για τις εξαρτησιογόνες ουσίες (2003). Αθήνα: Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής – Ο.ΚΑ.ΝΑ
Κοσμίδου, Μ (2008). Κλινική Νευροψυχολογική εκτίμηση. Αθήνα: Επιστημονικές Εκδόσεις ΠΑΡΙΣΙΑΝΟΥ, 2008.
Φωτίου, Α., Κοκκέβη, Α. Η Επιδηµιολογία της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών στην εφηβεία: Διαχρονική πορεία στην Ελλάδα. Εξαρτήσεις στην Εφηβεία, Αθήνα: Τµήµα Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων του Γενικού Νοσοκοµείου Αττικής «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ – ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ», 2013.
Νόβα – Καλτσούνη, Χ. (2001). Μορφές αποκλίνουσας συμπεριφοράς στην εφηβεία. Αθήνα: Gutenberg, 2001.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου