Αγαύη, όταν η μόδα υποκρύπτει την αλήθεια.

Το βασικό συστατικό

της Τεκίλα, επεξεργάζεται σε σιρόπι 

και αποκτά διεθνές κύρος ως εναλλακτικό γλυκαντικό ενάντια της βλαβερής ζάχαρης.

 

Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή για άλλη μια φορά θα αποδιωχθεί άνθρακας ο θησαυρός ?

Το θέμα τίθεται όχι γιατί χωρά ίσως αμφισβήτηση ο γλυκός χυμός από το φυτό Αγαύη, αλλά για την επεξεργασία που υπόκειται αυτός πριν φτάσει στα χέρια μας ως νέκταρ, σιρόπι ή όπως αλλιώς το λένε.

Αρχικά τι είναι

η Αγαύη ?

Η Agave είναι ένα φυτό ( Κακτοειδή ) που συνδέεται άμεσα με το Μεξικό όπου το χρησιμοποιούσαν εδώ και αιώνες για διάφορους σκοπούς έως και θεραπευτικούς.

Σήμερα καλλιεργείται σε όλη την νότια Αμερική με αρχικό σκοπό την παραγωγή της γνωστής Μεξικάνικης Τεκίλα, αλλά και παραγωγής ινών όπου με διάφορες επεξεργασίες χρησιμοποιούνται κυρίως για σκληρά υφάσματα, ταπετσαρίες τοίχων, υλικών συσκευασίας ( Τσουβάλια κτλ ).

Αγαύη ως βότανο.

Είναι γεγονός πως πολλά φυτά στην φυσική τους κατάσταση ενδεχομένως να έχουν και κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες που όμως με λανθασμένες επεξεργασίες πιθανά να χάνονται μερικές, ή και φορές και όλες ή ακόμα και να μετατρέπονται σε κάτι άλλο όχι και τόσο ουσιαστικό.

Στην προκειμένη περίπτωση με το φυτό Αγαύη αφενός δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική έρευνα σε ότι αφορά τις θεραπευτικές του ιδιότητες και το μόνο που υπάρχει είναι ο χυμός του ως γλυκαντικό ανώτερης ποιότητας και καλύτερο από την γνωστή σε όλους μας ζάχαρη.

Έτσι έγινε γνωστό σε αρκετούς από εμάς το νέκταρ Αγαύης.

Πως όμως παράγεται το νέκταρ ή σιρόπι της Αγαύης.

Η γλυκαντική ουσία που συναντάμε όλο και πιο συχνά στα ράφια και πωλείται στις μέρες μας ως νέκταρ Αγαύης είναι γεγονός ότι έχει πολύ μικρή σχέση με το παραδοσιακό γλυκαντικό του Μεξικό.

Μπορεί το φυτό που παράγει αυτό το ( νέκταρ ) σιρόπι να είναι ίδιο ακόμα και η διαδικασία πρώτης συλλογής, αλλά εν’ συνεχεία και προκειμένου να το βελτιώσουν γευστικά η επεξεργασία είναι τελείως διαφορετική.  

Απλά, όταν κόψουμε το φύλο από το φυτό και το συμπιέσουμε εξάγεται το γλυκαντικό υγρό που όντος  εκτός από ζάχαρη περιέχει και υγιές χημικές ενώσεις που είναι οι φρουκτάνες.

Οι φρουκτάνες θυμίζω κλινικά έχουν αποδείξει την ευεργετική τους δράση στον μεταβολισμό και την διατήρηση της ινσουλίνης σε φυσιολογικά επίπεδα.

Όταν όμως υποβάλλονται σε επεξεργασία για να γίνουν σιρόπι διασπόνται και μετατρέπονται σε φρουκτόζη.

Εκτός αυτού μέσα στην επεξεργασία εμπορευματοποίησης του γλυκαντικού υγρού του φυτού Αγαύη για να πάρει την μορφή σιροπιού, νέκταρ ή όπως αλλιώς θέλουν να το ονομάζουν, υπάρχει ο βρασμός και η ζύμωση που καταστρέφει τα πάντα.

Κοντολογίς, δεν έχει καμία διαφορά επί της ουσίας από τα ανθυγιεινά γνωστά γλυκαντικά σιρόπια καλαμποκιού κ.α. που έχουν μετατραπεί σε φρουκτόζη.

 

Συμπερασματικά:

Μπορεί το γλυκαντικό σιρόπι Αγαύης να είναι καλύτερο από την Ζάχαρη αλλά δεν παύει να είναι φρουκτόζη χωρίς καμία περεταίρω θετική επίδραση για την υγεία μας.

Ναι μεν η φρουκτόζη από την άλλη έχει λιγότερες θερμίδες από την ζάχαρη, αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ θυμίζω ότι κατηγορείται πως συμβάλει στην δημιουργία  διαβήτη τύπου 2.

 

 

Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού

Φαρμακοποιός

 

Διαβάστε ακόμα: 
SOS ζάχαρη:  &  Υπερκατανάλωση ζάχαρης στην παιδική ηλικία  & SOS ζάχαρη: &  Τα τεχνητά γλυκαντικά ευνοούν την… παχυσαρκία  &  Μύθοι και αλήθειες για τη Στέβια  &  Ασπαρτάμη.