Αθηρωμάτωση ή αρτηριοσκλήρυνση.
Πάθηση τόσο γνωστή σε όλους, αλλά και τόσο επικίνδυνη που πιθανά όλοι δεν της δίνουν την πρέπουσα σημασία.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από ένα κακό αρωματικό δείκτη είναι σοβαρά και φορές μοιραία. Είναι κρίμα λοιπών να μην προλαμβάνουμε το κακό τώρα που το ξέρουμε.
Αναλυτικά:
Η αρτηριοσκλήρυνση ή αθηρωμάτωση είναι εκφυλιστική πάθηση των μεγάλου και μεσαίου μεγέθους αρτηριών, η οποία δεν προσβάλλει μόνο μεγάλες ηλικίες που εσφαλμένα έχουν κατά νου αρκετοί, αλλά και πολύ μικρές.
Το 1958, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ( WHO ) όρισε την αρτηριοσκλήρυνση ως, το σύνολο των μεταβολών του ενδοθηλίου των αρτηριών, που περιλαμβάνει την τοπική συγκέντρωση λιποειδών, βλεννοπολυσακχαριτών, αίματος και προϊόντων του ινώδους ιστού και ασβεστίου, με συνύπαρξη αλλοιώσεων στο μέσο χιτώνα.
Αίτια & παράγοντες:
Κατά μία εκδοχή τα αθηρώματα δημιουργούνται από εναποθέσεις λιπιδικών στοιχείων. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή οι παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη αρτηριοσκλήρωσης ταξινομούνται σε μείζονες και ελάσσονες:
Μείζονες παράγοντες κινδύνου θεωρούνται η υπέρταση, η υπερχοληστεριναιμία, ( Χοληστερίνη ) η καθιστική ζωή και το κάπνισμα.
Ελάσσονες παράγοντες κινδύνου θεωρούνται η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υπερτριγλυκεριδαιμία, επίσης η καθιστική ζωή, το άγχος και τέλος η οικογενειακή προδιάθεση.
Αντιφλεγμονώδης Αντίδραση:
Ωστόσο, επειδή οι αιτίες της αρτηριοσκλήρυνσης δεν είναι γνωστές με ακρίβεια, επιστήμονες προτείνουν μια διαφορετική θεωρία για το σχηματισμό των αθηρωματικών πλακών και διαφωνούν σχετικά με τους προδιαθεσικούς παράγοντες. Κατά το Malcom Kentrik τα υψηλά επίπεδα λιπιδίων δεν είναι παράγοντας κινδύνου, ενώ τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα αποτελούν απλώς δείκτη για την αρτηριοσκλήρυνση.
Σύμφωνα με αυτή την υπόθεση η αρτηριοσκλήρυνση δημιουργείται όταν προκαλούνται τραύματα στις αρτηρίες από την έντονη πίεση του αίματος σε συγκεκριμένα σημεία με μεγάλη ροή όπου αλλάζει πορεία.
Μετά από αλλεπάλληλα τραύματα στα ίδια σημεία με τη συγκέντρωση λιπιδίων για επούλωση των τραυμάτων και το σχηματισμό νέου ιστού σχηματίζονται πλάκες.
Οι επιστήμονες που υιοθετούν αυτή τη θεωρία προβάλλουν ως κύριους παράγοντες αρτηριοσκλήρυνσης
- Το άγχος.
- Το Κάπνισμα.
- Την οικογενειακή προδιάθεση
- Τέλος ασκούν έντονη κριτική για τις συνήθεις διατροφικές με υποδείξεις για μείωση των trans λιπαρών και τοξινών επεξεργασμένων τροφών.
Σύμφωνα με τον Gklen Lorens συστάσεις για κατανάλωση λιγότερων κορεσμένων λιπαρών και γενικότερα για χαμηλή κατανάλωση φυσικών λιπαρών είναι εσφαλμένες.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι σοβαρός προδιαθεσιακός παράγοντας είναι και η αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων και γλυκαντικών, η κατανάλωση των οποίων τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε περισσότερο κατά 22% από το 1985 ως το 2005.
Αθηρωματικός Δείκτης:
Ο αθηρωματικός δείκτης αφορά στα επίπεδα χοληστερίνης που υπάρχουν στον οργανισμό μας και είναι εξαιρετικά χρήσιμος για την αξιολόγηση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων.
Ο αθηρωματικός δείκτης δεν αποτελεί όμως κριτήριο για το σχεδιασμό θεραπευτικού πλάνου με στόχο τη μείωση του κινδύνου καρδιοπάθειας.
Τα συνολικά επίπεδα της χοληστερίνης και τα επίπεδα της LDL, η οποία χαρακτηρίζεται ευρέως ως «κακή» χοληστερίνη, αποτελούν πιο χρήσιμους δείκτες για να επιλεγεί η κατάλληλη αγωγή.
Ο αθηρωματικός δείκτης μπορεί να υπολογιστεί με δύο τρόπους: διαιρώντας τη συνολική χοληστερίνη με την HDL («καλή» χοληστερίνη) ή υπολογίζοντας την αναλογία LDL και HDL.
Συνήθως χρησιμοποιείται η πρώτη αναλογία.
Για παράδειγμα, εάν η συνολική χοληστερίνη είναι 200 mg/dL (5,2 mmol/L) και η HDL είναι 50 mg/dL (1,3 mmol/L), ο αθηρωματικός δείκτης είναι 4 προς 1.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει συνολική χοληστερίνη 280 mg/dL και HDL 70 mg/dL.
Εκ πρώτης όψεως, επειδή η συνολική χοληστερίνη είναι μεγαλύτερη απ' ότι στο πρώτο παράδειγμα, θα πίστευε κανείς ότι ο άνθρωπος αυτός διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιοπάθειας.
Όμως ο αθηρωματικός δείκτης και στην περίπτωση αυτή είναι 4 προς 1, άρα οι δύο άνθρωποι αντιμετωπίζουν ακριβώς τον ίδιο κίνδυνο.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας, στόχος μας πρέπει να είναι να διατηρούμε την αναλογία στο 5 προς 1 ή χαμηλότερα.
Ιδανικά, ο αθηρωματικός δείκτης πρέπει να είναι 3,5 προς 1.
Με λόγια απλά, όσο υψηλότερη είναι η αναλογία, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος καρδιοπάθειας ή και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Συμπερασματικά:
Το να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από την θεραπεία ίσως μοιάζει με υπερβολή, αλλά δυστυχώς αυτή είναι και η μοναδική αλήθεια.
Σε αυτό αν συνυπολογίσουμε ότι τα πράσινα φάρμακα ή φυσικά ιάματα όπως και πολλά συμπληρώματα δρουν στην ρίζα του προβλήματος και όχι στο σύμπτωμα, τότε μπορείτε εύκολα να υπολογίσετε τον χρόνο αποθεραπείας στην περίπτωση που θα νοσήσουμε από αρτηριοσκλήρυνση, σε αντίθεση με αυτόν που χριζόμαστε συχνά για την διάλυση της στο στάδιο γένεσης.
Με λόγια απλά.
Ξέρουμε τα αίτια που προκαλούν την αρτηριοσκλήρυνση που δεν είναι άλλα πέρα από την κληρονομικότητα, οι διατροφικές τοξίνες, το κάπνισμα, η χοληστερίνη και τα τριγλικερίδια.
Ευκολότερα θα καταπολεμήσουμε την ακροαματική πλάκα στην γένεση της ή ακόμα να μην της επιτρέψουμε να δημιουργηθεί από τότε που θα αισθανόμαστε υγιείς, από το να έχουμε να κάνουμε με μια βαριάς μορφής αθηρωμάτωση.
Σήμερα κλινικές μελέτες μας έχουν τεκμηρίωση την δράση πράσινων φαρμάκων που από την μια προστατεύουν αρτηρίες και αγγεία από την αθηρωμάτωση και από την άλλη έχουν την δυνατότητα να την αφαιρέσουν στην περίπτωση που θα υπάρξει.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε ανεπιφύλακτα
στο e-mail: g.m.k.erisianos@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6942.598.834
Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός
Διαβάστε ακόμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου