Γλυκόριζα.

Το φυσικό σπασμολυτικό του στομάχου και γενικότερα του γαστρεντερικού σωλήνα.

Θεωρείται ένα από τα πιο δραστικά αφεψήματα που υπάρχουν για την αντιμετώπιση της νεύρωσης, γαστρίτιδας, κολικούς των εντέρων μέχρι και της οισοφαγικής παλινδρόμησης.  

 

Είναι ένα αυτοφυές, πολυετές  βότανο και στην Ελλάδα το συναντάμε συχνά στην Μακεδονία. 
Κατά την διάρκεια της ετοιμασίας του και την λήψη του παράγει μια βλέννα που επικάθεται στα τοιχώματά του γαστρεντερικού, κύρια του στομάχου, περιορίζοντας τις εκκρίσεις των οξέων της πέψης.

Τα μέρη που χρησιμοποιούμε από το βότανο αυτό είναι οι ρίζες του, εξού και ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ, αφού πρώτα τα πλύνουμε καλά για να απομακρύνουνε τα χώματα και τα αποξεραίνουμε φυσικά τρόπο σε σκιερό μέρος.
Στο εμπόριο την γλυκόριζα πολλές φορές την συναντάμε επεξεργασμένη σε σκήνη.
Η Παρασκευή του αφεψήματος δεν έχει καμία διαφορά από τα άλλα ( Ενχύματα ) αλλά το πίνουμε κρύο και περίπου 20 με 30 λεπτά προ των γευμάτων.
( Θυμίζω πως ένχυμα  ονομάζουμε, όταν βράσει το νερό, το αποσύρουμε από την εστία και ρίχνουμε μέσα το βότανο αφήνοντας το έτσι για αρκετή ώρα.
Καλό είναι το σκεύος να έχει και καπάκι για να διατηρηθούν τα δραστικά  συστατικά πικρότερα.  
Τέλος το σουρώνουμε και το βάζουμε στο φλιτζάνι.

 

Την Γλυκόριζα και λόγο της ευχάριστης γεύσης που έχει θα την συναντήσουμε και σε μορφή καραμέλας ( ΤΖΕΛ )  με χωνευτικές ιδιότητες.

Όμως και η Γλυκόριζα δεν ανήκει στα προσαρμογόνα βότανα και χρειάζεται προσοχή στην υπερ-δοσολογία, κύρια σε όσους πάσχουν από υπέρταση.



Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού
Φαρμακοποιός.

Διαβάστε ακόμα: Γαστρεντερικό σύστημα  &  Προσαρμογόνα βότανα ?