Ιογενείς Ηπατίτιδες και οι βασικές τους πληροφορίες.

Με την ευκαιρία της πρόσφατης αναφοράς μου για την μάστιγα της ηπατίτιδας, θεώρησα υποχρέωση μου να γίνει μια συνοπτική αναφορά για τις ιογενείς  και τους τρόπους αποφυγής

και αντιμετώπισης τους.

 

Τυχαία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν έθεσε

στο τραπέζι το θέμα στην Γενεύη προκειμένου

να συμφωνηθεί το πλαίσιο αντιμετώπισης τους.

 

Η χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας B και C και αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκόσμια.

Γενικά η ιογενής ηπατίτιδα B και C :

·         Προσβάλλει μεγάλο μέρος του πληθυσμού,

·         Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο,

·         Σχετίζεται με σημαντική νοσηρότητα και θνητότητα.

·         Απαιτεί ειδικές θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Στη χώρα μας, ο υπολογισμός για τη χρόνια ηπατίτιδα Β υπολογίζεται σε 2.5-3% του πληθυσμού και για την ηπατίτιδα C σε 1.5-2% του πληθυσμού, ενώ η επίπτωση των χρόνιων ιογενών ηπατιτίδων ποικίλλει ανά γεωγραφικό διαμέρισμα και πληθυσμό.

Οι κύριες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία είναι η αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα των ασθενών από την ηπατική νόσο και η διασπορά των ιών αυτών στο κοινωνικό τους περιβάλλον.

Είναι γνωστό ότι σημαντικό ποσοστό των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C καταλήγουν από επιπλοκές της χρόνιας λοίμωξης όπως κίρρωση του ήπατος, ηπατοκυτταρικό καρκίνο ( HCC ), ηπατική ανεπάρκεια και θάνατο εφόσον δεν τεθούν σε παρακολούθηση και δεν λάβουν ειδική και ειδικευμένη αγωγή.

Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, παρεντερικά  ( iv, im, sc ) και από μητέρα με HBsAg (+) στο παιδί κατά την κύηση ή τον τοκετό ( κάθετη μετάδοση ), ενώ το ιός της ηπατίτιδας C κυρίως με την παρεντερική επαφή και σπανιότερα με τη σεξουαλική επαφή ή κάθετη μετάδοση από μητέρα σε παιδί.

Οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης στη χρόνια ηπατίτιδα Β και C έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Ηπατίτιδα Β

Ορισμός-Επιδημιολογία: 

Ο ιός της ηπατίτιδας Β είναι ένας DNA ιός που προσβάλλει τα ηπατοκύτταρα και προκαλεί τη νόσο της ηπατίτιδας Β, μια λοίμωξη του ήπατος, με υψηλή νοσηρότητα και θνησιμότητα, παγκοσμίως.

Η ηπατίτιδα Β μπορεί να εμφανισθεί ως οξεία λοίμωξη, αλλά μπορεί να μετατραπεί και σε χρόνια.

Οι ασθενείς με χρόνια λοίμωξη έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κίρρωσης του ήπατος και καρκίνου.

Αποτελεί την κυριότερη αιτία κίρρωσης του ήπατος, παγκοσμίως.

Υπολογίζεται ότι 400 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως έχουν προσβληθεί από τον ιό, ενώ η συχνότητα νόσου αυξάνεται από το βορρά προς το νότο, και από τη δύση στην ανατολή, με την Ευρώπη να φθάνει στο 5%, ενώ στην Αφρική, νότια της Σαχάρας και στη νοτιοανατολική Ασία να φθάνει στο 20% του πληθυσμού.

Στις περιοχές αυτές υπολογίζεται ότι >90% του πληθυσμού έχει προσβληθεί από τον ιό ή έχουν αναπτύξει χρόνια νόσο. 

Τρόποι μετάδοσης: 

Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, όχι απαραίτητα χωρίς χρήση προφυλακτικού, με άτομο που έχει μολυνθεί με τον ιό, με την κοινή χρήση συριγγών ή άλλων εργαλείων για την προετοιμασία υλικού για τη χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών, από μολυσμένη μητέρα σε παιδί κατά τον τοκετό ( κάθετη μετάδοση ), με την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων ( ξυραφάκια, οδοντόβουρτσα, νυχοκόπτες ), με τρύπημα με μολυσμένη βελόνα ή αιχμηρό αντικείμενο ( π.χ. συνήθης τρόπος μετάδοσης σε προσωπικό νοσοκομείου ή κατά την εκτέλεση τατουάζ ), με μεταγγίσεις αίματος ή παραγώγων του ( εξαιρετικά σπάνια πια λόγω του συστηματικού ελέγχου στις αιμοδοσίες ).  

Κλινική εικόνα: 

Το 70% των ασθενών με οξεία λοίμωξη ηπατίτιδας Β έχουν υποκλινική ή ανικετρική ηπατίτδα.

Μόλις το 30% εμφανίζουν ίκτερο.

Η περίοδος επώασης είναι 1-4 μήνες. Τα πρόδρομα συμπτώματα περιλαμβάνουν ανορεξία, ναυτία πόνο στην κοιλιά.

Όταν εκδηλώνεται η οξεία ηπατίτιδα, ο ασθενής εμφανίζει πυρετό, εξανθήματα δέρματος και αρθραλγίες.

Μπορεί να εμφανισθεί και ίκτερος και σε σπάνιες περιπτώσεις σημεία σοβαρής ηπατικής ανεπάρκειας. 

Το 30-50% των ασθενών με οξεία ηπατίτιδα, μεταπίπτει σε χρόνια νόσο.

Ως χρόνιος φορέας ηπατίτιδας Β ορίζεται κάποιος που συνεχίζει να έχει τον ιό στο αίμα του για διάστημα μεγαλύτερο από 6 μήνες.

Ένας φορέας συνήθως δεν έχει συμπτώματα, αλλά παραμένει μολυσμένος με τον ιό για χρόνια και έχει την ικανότητα να μεταδώσει τον ιό και σε άλλους.

Οι περισσότεροι ασθενείς με χρόνια νόσο είναι ασυμπτωματικοί, μέχρι η νόσος να προκαλέσει κίρρωση του ήπατος ή να εμφανίσει εξωηπατικές εκδηλώσεις, όπως αγγειίτιδα, νεφροπάθειες ή απλαστική αναιμία.

Κάποιοι ασθενείς εμφανίζουν και εξάρσεις της χρόνιας νόσου, που μιμούνται την οξεία ηπατίτιδα.  

Διάγνωση: 

Η διάγνωση τίθεται με την εξέταση αντισωμάτων έναντι του ιού της ηπατίτιδας Β ( anti-HBc IgM ) με την τεχνική ELISA, σε δείγμα αίματος.

Αυτό το είδος αντισώματος διακρίνει την οξεία από τη χρόνια λοίμωξη.

Σε χρόνια νόσο έχουμε μόνο θετικά αντισώματα τύπου anti-HBc IgG.

Και σε χρόνιες και σε οξείες λοιμώξεις, εντοπίζεται θετικό αυστραλιανό αντιγόνο, HBsAg.

Σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα όμως μπορεί να καθυστερήσει η εμφάνιση των αντισωμάτων έως και 1 χρόνο, οπότε η διάγνωση μπορεί να γίνει με τεχνικές PCR, πάλι σε εξετάσεις αίματος.

Ηπατίτιδα C

Ορισμός- Επιδημιολογία: 

Ο ιός της ηπατίτιδας C είναι ένας μικρός RNA που προκαλεί τη νόσο της Ηπατίτιδας C, η οποία είναι μια λοίμωξη του ήπατος. 

Σε όλο τον κόσμο περισσότεροι από 185 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από αυτή την εν’ δυνάμει θανατηφόρο νόσο ή απειλητικό για τη ζωή ιό.

Ο ιός της ηπατίτιδας C προκαλεί φλεγμονή του ήπατος και όταν η νόσος εξελιχθεί σε χρόνια, μπορεί να οδηγήσει σε ίνωση του ήπατος ( κίρρωση ), σε ηπατική ανεπάρκεια και καρκίνο.

Σήμερα, η ηπατική ανεπάρκεια λόγω χρόνιας ηπατίτιδας C είναι η κύρια αιτία μεταμόσχευσης ήπατος.

Περίπου 80% των ασθενών με οξεία λοίμωξη, αναπτύσσουν και χρόνια λοίμωξη. 

Τρόποι μετάδοσης: 

Ο ιός της ηπατίτιδα C μεταδίδεται με το αίμα και τα προϊόντα του αίματος, π.χ. με ενδοφλέβια χορήγηση φαρμάκων, με κοινή χρήση βελονών και συριγγών, με τα μικρά κοψίματα που προκαλούνται για παράδειγμα από ξυράφια κλπ.

Γι’ αυτό και παρατηρείται συχνά σε χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών.

Πριν την εισαγωγή των εξετάσεων μαζικού ελέγχου του αίματος το 1992, η ηπατίτιδα C μεταδιδόταν και με τις μεταγγίσεις αίματος.

Σπανίως η νόσος μεταδίδεται σεξουαλικά. 

Κλινική εικόνα: 

Η ηπατίτιδα C παρουσιάζει οξέα συμπτώματα μόλις στο 15% των περιπτώσεων.

Τα συμπτώματα είναι τις περισσότερες φορές ήπια και ασαφή, συμπεριλαμβανομένων της μειωμένης όρεξης, της κούρασης, της ναυτίας, των πόνων στους μύες ή τις αρθρώσεις και της απώλειας βάρους.

Η λοίμωξη υποχωρεί χωρίς θεραπεία στο 30-50% των ανθρώπων, κυρίως σε παιδιά, σε νεαρές γυναίκες και στους χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών.

Διάγνωση: 

Η διάγνωση γίνεται μέσα από την αναζήτηση αντισωμάτων έναντι του ιού της ηπατίτιδας C με τεχνική ELISA, στο αίμα.

Τα αντισώματα αυτά εμφανίζονται περίπου 2 βδομάδες μετά τη λοίμωξη.

Σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα όμως μπορεί να καθυστερήσει η εμφάνιση των αντισωμάτων έως και 1 χρόνο, οπότε η διάγνωση μπορεί να γίνει με τεχνικές PCR, πάλι σε εξετάσεις αίματος.

Τρόπος αποφυγής.

Εν’ αρχή απαιτείται η τόλμη της αποδοχής και γνωστοποίησης των πασχόντων έτσι ώστε να μην κινδυνεύουν άτομα του οικογενειακού και κοινωνικού τους περιβάλλοντος.

Γενικότερα:

·         Το συχνό πλύσιμο χεριών.

·         Η αποφυγή κοινής και ταυτόχρονης χρήσης μαγειρικών σκευών, ποτηριών κτλ.

·         Η αποφυγή κοινής οδοντόβουρτσας, νυχοκόπτη, ψαλιδιών, ειδών μακιγιάζ, κτένας κτλ.

·         Η αποφυγή εφήμερων ερωτικών σχέσεων και ειδικότερα χωρίς προφυλακτικό αν και αυτό δεν προσφέρει 100% ασφάλεια.

·         Η αποφυγή κατά το δυνατών, συναναστροφής και διαβίωσης σε χώρους που συχνάζουν άτομα υψηλού κινδύνου.  

·         Τέλος η επιμελώς διατήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος σε υψηλό επίπεδο με διατροφή και φυσικά ιάματα όπως είναι το Ganoderma Lucidum κ.α.

Τρόπος αντιμετώπισης.

Στην περίπτωση που νοσήσει κάνεις επαναλαμβάνω είναι υποχρεωμένος τουλάχιστον στο οικογενειακό του περιβάλλον να το γνωστοποίηση και να το προστατεύει συνάμα.

·         Επιμελώς να παίρνει τα φάρμακα που του όρισε ο θεράποντας ιατρός.

·         Να κάνει τις απαιτούμενες τακτικές αιματολογικές εξετάσεις.

·         Να είναι σύννομος με τους όρους της σχολαστικής επιτρεπόμενης διαβίωσης  και σχολαστικός με την ατομικη του καθαριότητα.

·         Να διατηρεί τον οργανισμό του αποτοξινωμένο με αρωγούς τα γνωστά φυσικά υδατο-διαλυτά ιάματα. ( Spiroulina, Γαϊδουράγκαθο, Ρόδι, Ιπποφαές κ.α. )

·         Τέλος να ενταχτεί δια βίου σε μια ήπιας έστω δασολογικής  μορφής Γανοθεραπειά.

Με αυτόν τον τρόπο, πέρα του ότι θα προστατεύει τα άτομα του κοινωνικού του περίγυρου, θα εξασφαλίσει και την αναστολή των μελλοντικών παρενεργειών της ιογενούς ηπατίτιδας.

 

 

Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού

Φαρμακοποιός.

 

 

Διαβάστε ακόμα:
Αφροδίσια νοσήματα.  &  Παρέχουν τα προφυλακτικά ασφάλεια ?  &  Ηπατίτιδα. Κρυφή απειλή για την υγεία του ανθρώπου.  &  Καρκίνος, μεταστάσεις & Ganoderma Lucidum.  &  Νεοπλασίες – καρκίνος & Ganoderma Lucidum.  &  Μεταστάσεις του καρκίνου και Γανοδερμα.  &  Γανοθεραπεία.  &  Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος & το Ganoderma Lucidum.  &  Στοχευμένη - Ganotherapy,  &  Θερίζουν AIDS και Ηπατίτιδα C

Ganoderma lucidum| Προμηθευτείτε το πιστοποιημένο προϊόν εδώ

 

 

 

Πηγή: Roche.gr