Σύφιλη. Η επιστροφή του τρόμου.

Ενώ όλα έδειχναν ότι η σεξουαλικός μεταδιδόμενη σύφιλη είχε τάσεις να εξαλειφτεί, τα τελευταία χρόνια Αμερικανοί επιστήμονες αναγκαστήκαν

εκ’ νέου να σημάνουν συναγερμό.

Η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων Σύφιλης σε Ευρώπη και Αμερική ήταν κάτι που αφενός δεν το περίμεναν, αλλά και αφετέρου η αιτία να στρέψουν τις έρευνες πάνω της προκειμένου να διαπιστώσουν πως αναζωπυρώθηκε.

Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι στον ειδικευμένο νοσοκομείο αφροδισιών των Αθηνών Ανδρέας Συγγρός ενώ μέχρι και το 2005 οι ασθενείς με διάγνωση σύφιλης δεν πέρναγαν τους 45 με 100 ανά έτος, το 2007 υπήρξαν 200 νέα κρούσματα για πρώτη φορά σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Εκ’ τότε δεν έχουν πέσει τα νέα περιστατικά κάτω από τα 160 ανά έτος.

Εδώ θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν περνούν όλα τα κρούσματα σύφιλης της Ελλάδας από το νοσοκομείο Ανδρέας Συγγρός.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η σύφιλη μπορεί να είναι μια εντός εισαγωγικών σπάνια σεξουαλικός μεταδιδόμενη νόσος, αλλά τουλάχιστον στην Αμερική και την Ευρώπη την κατατάσσουν στον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας, θνησιμότητας με το AIDS.

Ας την γνωρίσουμε καλύτερα προκειμένου να τεκμηριωθεί στην συνείδηση όλων το πόσο επικίνδυνη είναι. 

Τι είναι η Σύφιλη.

Είναι μια αποκλειστικά σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια που οφείλεται στο βακτηρίδιο Treponema pallidum και  δυστυχώς για τον πάσχοντα μπορεί να βρίσκεται στον οργανισμό του σε μια υπολανθάνουσα κατάσταση για πολλά, πολλά χρόνια.

Για παράδειγμα ενώ μπορεί να δείχνει ο ασθενής ότι έχει θεραπευτεί, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να ξανά εμφανιστεί ακόμα και μετά από 10 έως  και 21 χρόνια.

Το δε μεσοδιάστημα αυτό δημιουργεί πλήθος προβλημάτων στους πάσχοντες που άπτονται του καρδιαγγειακού, νευρικού και μυοσκελετικού συστήματος.

Τέλος η σύφιλη εμφανίζεται συχνότερα σε ομόφυλους άνδρες με τεράστια διαφορά και σε όλες τις ηλικίες που έχουν ενεργή σεξουαλική δραστηριότητα.

Εμφάνιση της σύφιλης και στάδια.

Το δυσάρεστο είναι ότι η σύφιλη δεν έχει συγκεκριμένη πορεία εμφάνισης και συμπτώματα.

Μάλιστα φορές τα πρώτα συμπτώματα της είναι μη αξιοποιήσιμα από τους πάσχοντες και έτσι συνήθως η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένο επίπεδο.

Επίσης μια επιπρόσθετη δυσκολία που παρουσιάζει η διάγνωση της σύφιλης είναι ότι συνήθως συνοδεύεται με ένα ή και φορές δυο άλλα αφροδίσια νοσήματα και μόνο ένας έμπειρος ειδικός δερματολόγος αφροδισιολόγος μπορεί να μην παραπλανηθεί.

Πρωτογενής σύφιλη.

Μέσα σε δυο με τρις εβδομάδες από την μόλυνση εμφανίζονται συφιλιδικά έλκη που μπορεί να μην τα αντιληφτεί ακόμα και ο ίδιος ο ασθενής.

Είναι μικρά σε ακανόνιστο μέγεθος, δεν έχουν πόνο, συνήθως ούτε κνησμό και φορές υποχωρούν μετά από λίγες ημέρες και ξανά εμφανίζονται δριμύτερα μερικές εβδομάδες αργότερα.

Συχνά και σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτό συμβαίνει νωρίτερα όταν ο ασθενής πάσχει συγχρόνως και από κάποιας άλλης μορφής ηπατίτιδα οπου τα συφιλιδικά έλκη είναι επώδυνα και θα υποχωρήσουν μετά από αρκετές εβδομάδες.

Δευτερογενής σύφιλη.

Στο στάδιο αυτό ο ασθενής μπαίνει περίπου μετά από 6 με 7 εβδομάδες από την αρχική εμφάνιση του συφιλιδικού έλκους.

Πέρα των ελκών που είναι εντονότερα από αυτού του πρωτογενούς σταδίου ο ασθενής έχει όλα τα συμπτώματα της κοινής γρίπης συνοδεία γενικευμένης διόγκωσης των λεμφαδένων.

Παράλληλα τα έλκη επιφέρουν πόνο, τσούξιμο και γενικότερη δυσφορία που συνήθως αναγκάζει τον πάσχοντα να επισπευτεί τον ειδικό ιατρό και να ενταχτεί σε θεραπεία.

Σε πολλές περιπτώσεις στο στάδιο αυτό ο οργανισμός του ασθενούς έχει υποστεί σημαντικές βλάβες που ορισμένες εξ’ αυτών δεν είναι ανατάξιμες.

Η ηπατίτιδα, τα κονδυλώματα καθώς και ο έρπις των γενετικών οργάνων είναι συχνό φαινόμενο συνύπαρξης των συφιλιδικών ασθενών και γι αυτό χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής δια βίου.

Ακόμα και αν ο ασθενής υποβληθεί σε θεραπευτική αγωγή στο πρωτογενές στάδιο, ένας στους τρις θα περάσει στο δευτερογενή στάδιο αν και γενικότερα η σύφιλη όπως θα δούμε και παρακάτω θα υπάρχει στον οργανισμό του ασθενούς για πολλά χρόνια σε μια υπολανθάνουσα μορφή.

Η δευτερογενής σύφιλη είναι άκρως μεταδοτική ακόμα και χωρίς την ύπαρξη διείσδυσης στην ερωτική επαφή μιας και της αρκεί η απλή τριβή, ο ιδρώτας ή και ένα φίλη.

Εδώ θα θυμίσω παλαιότερη δημοσίευση μου όπου η σύφιλη συγκαταλέγεται στα αφροδίσιανοσήματα που δεν καλύπτονται από την χρήση προφυλακτικού και γι’ αυτόν τον λόγο στην Αμερική απαγορεύουν κάθε είδους ερωτική επαφή τουλάχιστον για τα δυο με τρία πρώτα χρόνια και όταν και εφόσον δυο διαδοχικές εξετάσεις ( Ανά εξάμηνο ) δείξουν αρνητικές ως προς την σύφιλη.

Σε αυτό το στάδιο θεωρητικά θα υπάρξει και η θεραπεία που όμως ας σημειωθεί ότι ένα μεγάλο ποσοστό και για τέσσερα χρόνια θα έχει την επιρρέπεια να περάσει στην λανθάνουσα σύφιλη.

Λανθάνουσα σύφιλη.

Η πρώιμη λανθάνουσα περίοδος συνήθως αρχίζει ένα χρόνο μετά το πρωτογενές στάδιο της σύφιλης.

Η όψιμη λανθάνουσα περίοδος διαρκεί πάνω από τέσσερα με πέντε χρόνια και συνήθως το 25% των ασθενών θα εμφανίσει υπότροπη.

Τριτογενής σύφιλη.

Είναι το τελικό στάδιο του νοσήματος που προσβάλει καθολικά το καρδιαγγειακό, νευρικό και μυοσκελετικό σύστημα καθώς και πολλά ζωτικής σημασίας όργανα του σώματος.

Διάγνωση και θεραπεία.

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με ειδικευμένες αιματολογικές εξετάσεις που ανιχνεύεται το βακτηρίδιο της σύφιλης ενώ παράλληλα ελέγχονται και όλες οι ηπατίτιδες που συχνά συνυπάρχουν.

Παλαιότερη είναι η VDRL που ακόμα θεωρείται αξιόπιστη και κλασική, αλλά σήμερα υπάρχουν και οι RPR και  FTA-ABS που εντοπίζουν το βακτηρίδιο.

Στις μέρες μας τις κάνουν όλες για διασταύρωση.  

Ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε αυτές τις εξετάσεις σε 3 μήνες μετά την θεραπεία, στους 6, επίσης στους 6 μήνες και αν οι δυο τελευταίες είναι αρνητικές στους 12 και τους 24 μήνες οπωσδήποτε.

Σίγουρα καλό είναι ο ασθενής να υποβάλλεται σε αυτές τις εξετάσεις τουλάχιστον ανά έτος και για τουλάχιστον δέκα χρόνια από την αρχική θεραπεία.  

Καθ’ όλο το προαναφερόμενο διάστημα ο ασθενής θα πρέπει να απέχει από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα και είναι σημαντικό να έχει κατά νου αφενός την μετάδοση που μπορεί να προκαλέσει σε άλλους,  αλλά και αφετέρου την επιρρέπεια του για ραγδαία υποτροπή σε αυτή αν και εφόσον έρθει σε επαφή με άλλους φορείς.

Η θεραπεία της σύφιλης περιλαμβάνει ισχυρά ειδικευμένα αντιβιοτικά με επιλογής αυτή την πενικιλίνη ενδομυϊκά, ενδοφλέβια ή και δια του στόματος για μεγάλο χρονικό διάστημα παραβλέποντας τις γνώστες παρενέργειες τους.    

 

 

Γιώργος Ερισιάνος Κυριακού

Φαρμακοποιός

             

 

Διαβάστε ακόμα:  

AIDS & Ganoderma Lucidum  &  Θερίζουν AIDS και Ηπατίτιδα C  &  Αφροδίσια νοσήματα.  &  Παρέχουν τα προφυλακτικά ασφάλεια ?  &  Τα μάτια δείχνουν αν έχετε διαβήτη, καρκίνο ή AIDS